برای توفان فتنه‌ها

 اين در حالي است كه سن قمر منير بني‌هاشم را در زمان شهادت بين 34تا 37سال تخمين زده‌اند. به‌راستي عباس چه فضيلت‌هايي داشت؟ در ميان فضيلت‌هاي پرشمار ايشان شايد موضوع بصيرت جايگاهي خاص داشته‌باشد. ايشان دوران امامت 3 امام معصوم را درك كرد؛ ادواري كه از نظر رويكرد ظاهري در برخي شرايط تفاوت‌هاي زيادي ميان عملكرد امامان وجود داشت. دوران امام‌علي(ع)، پدر بزرگوارش كه مقارن بود با دوران ظاهري خلافت و شرايط خاصش، دوران امامت امام حسن(ع)كه مقارن شد با صلح ايشان با معاويه و دوران امام حسين(ع) كه منتهي شد به خروج ايشان بر حاكم ظالم وقت و حضرت‌عباس(ع) در همه اين شرايط از پيروان حق بود. حضرت‌عباس(ع) پرورش‌يافته مكتب علي(ع) است و علي(ع) در نهج‌البلاغه راه‌هاي دستيابي به بصيرت را در ميان مي‌گذارند. در ميان مفاهيم، 2 عنصر از اهميت بيشتري برخوردار است؛ نخست تمسك به قرآن و برخورداري از مفاهيم بلند آن و نيز تمسك به قرآن ناطق يعني اهل‌بيت(عليهم‌السلام) كه مفسران ظاهر و باطن قرآن كريم هستند و ديگر عبرت‌پذيري از حوادث دهر و وقايع تاريخ. كه اين هر دو در سيره قمر بني‌هاشم آشكار بود. اينچنين بود كه ايشان اهليت دريافت حقايق را به‌دست‌ آورد و هرگز دين خود را در معرض آسيب‌هاي سياسي و اجتماعي قرار نداد. او تا آخر بر پيمان خويش با امامش استوار بود. امام علي(ع) اينچنين نگاه بصيرانه به زندگي را سبب وسعت ديد آدمي در زندگي دانسته و در مقايسه‌اي عميق نظرگاه اهل بصيرت را از غيرآن متمايز مي‌سازند: «دنيا منتهاي ديده نابيناست كه نگاهش از آن درنمي‌گذرد و آنچه را كه در آن‌سوي آن است، نمي‌بيند. آنكه اهل بصيرت است، ديدگان گشوده و مي‌داند كه آن‌سوي دنيا، آخرت است. اهل بصيرت از دنيا دل برمي‌كند و آنكه ديده باطنش نابيناست از آن دل برنمي‌كند. بينا براي آخرت توشه برمي‌گيرد و نابينا براي زندگي دنيا» (خطبه133). پس در يك نگاه مي‌توان گفت اهل بصيرت، اهل رستگاري‌اند و آن‌را كه بصيرت نباشد در توفان فتنه‌ها و شبهات گرفتار آيد و از پس آزمايش‌هاي سخت زندگي هرگز برنيايد.