بازی با باز و شیر

وقتی چهار قرن پیش، «شاردن» ـ سیاح فرانسوی ـ از شهر تبریز می‏گذشت؛ برای تماشای نمایشی به میدان تبریز رفت.

نمایش‏های میدان تبریز در قرن 16 میلادی شامل شعبده ‏بازی، چشم بندی، بندبازی، معرکه‌‏گیری، قوالی و حماسه‏‌سرایی بودند اما سه نمایش، مشتاقان و تماشاگران بیشتری داشت: گاوبازی، قوچ‏بازی و رقص گرگ.

شاردن آشکارا در سفرنامه ‏اش اشاره می‏کند که مردم تبریز از تماشای رقص گرگ لذت می‏برند و خسته نمی‏شوند.

با وجود لذت سکنه‏ تبریز قدیم از گرگ‏بازی، پیشینه‏ نمایش‏های جانوری در ایران به 400 سال پیش محدود نمی‏شود و عمری دیرپا دارد.

امروزه به یمن یافته‌‏های کهن و وجود سفالینه‏‌ها یا حتی نقاشی‏ها و فلزکاری‏های قدیمی به ردپای برخی از بازی‏های نمایشی مانند نمایش‏های جانوری برمی‏خوریم.

منابعی که یاری‏رسان ما برای کشف و شناخت بازی‏ها و نمایش‏های جانوری هستند علاوه بر نگاره‏‌های این دوران، شامل سفرنامه‌‏های سیاحان فرنگی نیز می‏شوند.

سفرنامه‏‌های شاردن، «پیترو دلاواله»، «تاورنیه»، «فیگوئروآ»، «فدت» و «آدام اولئاریوس» از آن جمله هستند.

نسيبه فضل‏ اللهي/منبع:همشهري‌سرزمين من