و تأکید میکنند این اقدام تخریب دریاچه گهر و طبیعت اطراف آن را بیش از پیش تسریع میکند چرا که در حال حاضر نیز گردشگری بیرویه و نبود نظارت، گهر را به زبالهدانی تبدیل کرده است.
دریاچه گهر یکی از نادرترین دریاچههای کوهستانی خاورمیانه محسوب میشود که در ارتفاع 2400 متر از سطح دریا در قلب منطقه حفاظتشده اشترانکوه در استان لرستان، واقع شده است.
این دریاچه که از نزولات جوی و ذوب برف ارتفاعات اشترانکوه تغذیه میشود 5/1کیلومتر طول، 600 متر عرض، 28 متر عمق و 100هکتار وسعت دارد.
مهندس محسن مهدوی رئیس اداره حفاظت محیط زیست الیگودرز با تأکید بر این که محیط زیست اجازه احداث هیچ جادهای را در منطقه حفاظت شده نخواهد داد به همشهری گفت: تاکنون هیچ اقدامی برای احداث جاده در منطقه حفاظتشده صورت نگرفته چرا که محیط زیست با هر اقدامی در این زمینه مقابله میکند، کما اینکه 8 سال پیش وقتی برای نخستین بار احداث این جاده مطرح شد محیط زیست مانع از عملیات اجرایی آن شد.
درعین حال، عباس محمدی مدیر گروه دیدهبان کوهستان درباره وضعیت دریاچه گهر گفت: تا 3 سال پیش 2 دریاچه به فاصله یک کیلومتر وجود داشت اما دریاچه کوچکتر بر اثر فرسایش خاک و رشد علفهای غیربومی داخل آن، بهکلی خشک شد. دریاچه بزرگتر نیز وضعیت اسفباری دارد.
بهطوری که فرسایش بالای خاک و افزایش دام، همچنین طبیعتگردی ناپایدار و غیراصولی که در سراسر کشور متداول است، این دریچه را در معرض نابودی قرار داده است تا آن جا که درختان بید و پوشش گیاهی اطراف آن دریاچه قربانی تعرضات گردشگران شده ضمن آن که دریاچه انباشته از زبالهها و پسماندهایی است که بازدیدکنندگان در منطقه رها میکنند.
وی میگوید: طی سالهای گذشته 2 جاده به سوی دریاچه احداث شد؛ جادهای از درود که تا روستای «در باستان» امتداد یافت ولی خوشبختانه 4سال پیش با مخالفت محیط زیست این جاده متوقف شد. جاده دیگر، جادهای بود که 3 سال پیش جهاد کشاورزی از سمت الیگودرز به سمت دریاچه برای دسترسی آسان عشایر به منطقه احداث کرد.
این جاده که 11 کیلومتر طول داشت تخریبهای فراوانی برجای گذاشت. در حال حاضر نیز موتورسواران از این جاده تردد میکنند بیآنکه کنترلی برای رفت و آمد وجود داشته باشد.
وی تصریح کرد: دریاچه گهر یک اکوسیستم ارزشمند است که نه نیاز به جاده دارد و نه ساخت سکوی سیمانی برای اتراق بازدیدکنندگان، بلکه بیش از هرچیزی نیازمند تمهیداتی برای حفاظت است.