طلسم آسیایی بالاخره شکسته شد و سپاهان به عنوان نخستین تیم ایرانی به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا راه یافت تا شاید طلسم 17 ساله قهرمانی آسیا هم با نماینده زردپوش اصفهانی شکسته شود.
پیش از این پاس تا یک چهارم نهایی جام پیش رفته بود و در اوج بدشانسی مقابل العین مغلوب شد اما سپاهان به همین اندازه خوش‌شانس بود که توانست در خانه کاوازاکی به تساوی بدون گل دست یابد و مطابق معمول با پیروزی در ضربات پنالتی کار را یکسره کند.
سپاهان با پشتوانه تساوی بازی رفت و خصوصا بسته نگاه داشتن دروازه‌اش در اصفهان در خانه حریف رویکرد دفاعی داشت و بوناچیچ با افکار تدافعی‌اش به ضد حملات چشم دوخته بود، هرچند میزبانی تیم ژاپنی کمترین فرصت ممکن را در اختیار زردپوشان قرار داد و در بیشتر دقایق بازی تسلط کاملی نسبت به حریف داشت.
در آغاز مسابقه، کاوازکی با حمایت هوادارانش حملات همه‌جانبه بر روی دروازه میهمان را آغاز کرد. ناکامورا ،جونینیو و تی‌سو پایه‌گذار حملات میزبان در این دقایق بودند. نماینده کشورمان در پاسخ به این حملات چند کرنر خطرناک روی دروازه تیم ژاپنی ارسال کرد و تنها موقعیت جدی سپاهان، گل عماد رضا را در این دقایق به همراه داشت که البته از سوی کمک داور آفساید اعلام شد.
در این‌سو اما مدافعان سپاهان به هیچ‌وجه توان مقابله با 2 مهاجم خطرناک حریف را نداشتند.عقیلی، بنگر و عزیززاده برابر حرکات سرعتی و تکنیکی مهاجمان کاوازاکی بارها مغلوب شدند.
جونینیوی برزیلی بارها به راحتی از 3، 4 بازیکن زردپوش عبور کرد و موقعیت‌های خطرناکی روی دروازه سپاهان خلق نمود. درخشش عباس محمدی اما تنها عامل بسته ماندن دروازه سپاهان بود.
حرکات ترکیبی، پاس‌های بلند دقیق و سرعت مهاجمان کاوازاکی، سپاهان را به شدت تحت فشار قرار داده بود اما بی‌دقتی مهاجمان میزبان همراه با خوش‌اقبالی جالب توجه عباس محمدی، میزبان ژاپنی را ناکام گذاشت.
لوکا برای ترتیب دادن ضدحملات نیز اندیشه مناسبی نداشت. عماد رضا در میان مدافعان ژاپنی کاملا محصور بود و هیچ موقعیت مناسبی پیدا نکرد. جدی‌ترین فرصت سپاهان در این نیمه سانتر جلال اکبری بود که می‌توانست مستقیما دروازه کاوازاکی را باز کند اما با دخالت دروازه‌بان به کرنر تبدیل شد. نیمه نخست این مسابقه با تساوی بدون گل به پایان رسید، در حالی که نماینده کشورمان فرصتی برای خروج از فشار حریف پیدا نکرد و تحت‌تاثیر بازی میزبان بود.
در آغاز نیمه دوم، کاوازاکی بر فشار حملات خود افزود و باز هم صاحب موقعیت‌های مناسبی شد. درخشش عباس محمدی او را به ستاره بی‌چون و چرای مسابقه تبدیل کرده بود در حالی که جونینیو همچنان خطرناک‌ترین بازیکن تیم ژاپنی به حساب می‌آمد و برای عبور از خط دفاعی سپاهان به هیچ وجه دچار مشکل نشد.
جریان نیمه دوم نیز مشابه نیمه نخست دنبال می‌شد اما در 10 دقیقه پایانی این نیمه حساسیت کار جذابیت بیشتری به بازی بخشید. شدت حملات کاوازاکی به بازی سرعت بیشتری بخشید و در این دقایق سپاهان هم با استفاده از خستگی مدافعان حریف صاحب چند فرصت طلایی شد اما در نهایت نیمه دوم بازی هم با نتیجه تساوی به پایان رسید.
در پایان 90 دقیقه که با خوش اقبالی نماینده کشورمان گلی به سود تیم میزبان در بر نداشت، فشار حملات کاوازاکی کاهش یافت و خستگی بازیکنان تیم ژاپنی پس از حملات بی‌نتیجه90 دقیقه، کاملا مشهود به نظر می‌رسید و سپاهان در این دو نیمه با استفاده از خستگی حریف، بازی را حفظ کرد.
اگر تیم زردپوش از ابتدا به تساوی رضایت داده بود، کاوازاکی هم در این دقایق تسلیم شد و اراده‌ای در این تیم دیده نمی‌شد که سپاهان را نگران کند، هرچند حملات پراکنده و حرکات جونینیو و گاناها، مهاجم تازه‌وارد بازهم خطرساز بود.
در نهایت سپاهان با پشت سر گذاشتن آخرین حملات میزبان در دقایق پایانی نیمه دوم وقت اضافی به ضربات پنالتی رسید،تنها روزنه امیدی که در شرایط دشوار این مسابقه می‌توانست رویای صعود باشگاه ایرانی را محقق سازد.
ضیافت پنالتی‌ها همچون همیشه برای لوکا و سپاهان خوشایند بود. عقیلی، نویدکیا، ابوالهیل، بهادرانی و جلال اکبری 5 پنالتی نماینده کشورمان را به گل تبدیل کردند، در حالی که پنالتی چهارم میزبان از دست رفت و ستاره‌های زردپوش مقابل چشمان هزاران تماشاگر ژاپنی به جشن و پایکوبی مشغول شدند.
