از جايي كه معمولا از آن غافل مي‌مانيم و هر سال تميز كردنش را به سال بعد و فرصت‌هاي ديگر حواله مي‌دهيم؛ از دلمان! جايي مهم‌تر از آن سراغ داريد؟ اگر سراسر زندگي‌مان از تميزي برق بزند اما دلمان از درون تيره و تار باشد؛ زيبايي و تميزي بيرون به چه كارمان مي‌آيد؟
- گردگيري كنيد
لكه‌هايي هستند كه مثل دوده‌هاي زغال اگر بخواهيم سفت و محكم پاكشان كنيم، پاك كه نمي‌شوند هيچ، جاي سياهي‌شان را با هيچ‌چيز ديگر هم نمي‌شود تميز كرد. وقتي گرد سياهي بر دل‌تان نشست، مثل وقتي كه غيبت يا بدگويي دوستي را پيش شما مي‌كنند مهلت جاخوش كردن به آن ندهيد. گاهي سكوتي عميق و معنادار مانند فوت‌كردن يك دوده، آن‌را از سياه كردن جامه دل‌تان ناتوان مي‌كند و از هزار جواب دندان‌شكن هم به صاحبش سخت‌تر است. كم نيستند كساني كه به قصد آزار يا از سر بي‌فكري كارهايي مي‌كنند و يا حرف‌هايي مي‌زنند كه دل‌تان را آزرده مي‌كنند. اگر از كسي حرف بي‌ربطي شنيديد يا رفتار نامناسبي ديديد هميشه سعي نكنيد با برخورد تند و شديد پاسخ بدهيد. گاهي كافي است با متانت و بي‌اعتنايي فقط آن سياهي را فوت كنيد تا به‌دنبال كار خودش برود. رويه آدم‌هاي بزرگ اين بوده و هست كه از كنار خيلي حرف‌ها و آدم‌ها نشنيده و ناديده مي‌گذرند؛ «واذا مروا باللغوا مروا كراما؛ هنگامي كه به سخن بيهوده برمي‌خورند كريمانه از آن مي‌گذرند». روزي يكي از بيماردلان در خواب، حضرت علي مرتضي(ع) را ديد كه هر چه تلاش مي‌كرد طعنه‌اي به او بزند، امام پاسخش را با سلام مي‌داد. وقتي تعبير خوابش را جويا شد رفيقش با خنده او را به ياد اين آيه قرآن انداخت: «و هنگامي كه جاهلان آنان را مورد خطاب قرار مي‌دهند پاسخشان را با سلام مي‌دهند».
- خوب شست‌وشو دهيد
بعضي لكه‌ها هستند كه حتي با چندبار شستن هم از بين نمي‌روند. شايد يك دليلش اين باشد كه آنها را خوب نمي‌شوييم. براي خيلي از ما ناراحتي‌هايي از اطرافيان‌مان پيش مي‌آيد كه به اين راحتي‌ها نمي‌توانيم فراموش‌شان كنيم. درست مثل همين لكه‌ها، كينه‌هايي هستند كه به‌وجودشان در دلمان عادت كرده‌ايم يا همتي براي از بين بردن‌شان نداشته‌ايم و يا فكر مي‌كنيم با هيچ‌چيز پاك نمي‌شوند. در اين مواقع بايد يادمان باشد اصرار براي فراموش نكردن اين كينه‌ها، يعني اصرار براي تميز نكردن كثيفي اين لكه‌ها از جامه دلمان. كسي كه در نهايت ضرر مي‌كند ماييم. اينكه با خودمان لج كنيم و بار كينه‌اي را سال‌ها بر دوشمان بكشيم به چه‌كسي جز خودمان آسيب مي‌زند؟ جز اين است كه بر نشستن لباسي اصرار داشته باشيم كه هر روز بر تن خودمان مي‌كنيم؟ كافي است اين بار دل‌تان را درست و حسابي بشوييد. آن هم با شوينده‌اي مناسب. شما بايد بتوانيد ببخشيد و بدي‌ها را فراموش كنيد؛ نه هميشه به‌خاطر ديگران، به‌خاطر خودتان كساني كه در حقتان بدي كرده‌اند را ببخشيد. دل‌هاي پاك از كينه؛ دل‌هايي كه اجازه ماندگاري لكه‌هاي سياه خشم و نفرت را بر در و ديوار خود نمي‌دهند جايگاه آرامش‌اند. دلي پاك و با آرامش را ترجيح مي‌دهيد يا دلي پر از لكه‌هاي بزرگ و كوچك كه در آتش ناراحتي‌ها مي‌سوزد؟ دلي را ترجيح مي‌دهيد كه هر رهگذر باملاحظه و بي‌ملاحظه‌اي به‌راحتي بتواند نقشي زشت و زيبا را بر آن رقم بزند يا دلي كه تنها بوم نقش‌هاي زيبايي باشد كه مجوز از صاحبخانه دارند. اگر هركسي بتواند شما را بيازارد و نقش ماندگار غم را بر دل شما ثبت كند شما صاحب بزرگ‌ترين نقش نگار خياباني دنيا هستيد كه از رنگ سياه در طرح‌هاي آن بيش از همه استفاده شده است.
- به طناب الهي وصل شويد
گاهي وقت‌ها اگر از طناب يا گيره‌هاي خوبي براي پهن كردن لباس‌ها استفاده نكنيد لباس‌ها به‌دست باد سپرده مي‌شوند. اگر دل‌تان را هم به ريسمان خوبي وصل نكنيد به بادش داده‌ايد. كساني كه براي حل مشكلات بزرگ، دل به ريسمان پوسيده اين و آن مي‌بندند دلشان را به هواي دل اين و آن به باد مي‌دهند. دل‌تان را به ريسمان خوبي وصل كنيد. وقتي توكل‌تان اصيل و محكم باشد ايمان سراسر وجودتان را پر مي‌كند و دل‌تان در تندباد مشكلات رها نمي‌شود. كاسه آبي كه در دريا ريخته مي‌شود ديگر خودش هم جزئي از درياست. ريسمان مطمئن آسمان و عروه‌الوثقاي ما، محمد و آل‌محمد(ص) هستند كه چنگ زدن به دامان آنها راه نجات در كوران شبهات و مشكلات زندگي است. از اين ريسمان و كساني كه شما را به آن مثل گيره‌هاي محكم وصل مي‌كنند غافل نشويد. استادان، دوستان و همنشينان خوب و با اعتقاد شما گيره‌هاي محكم اتصال به اين ريسمان هستند. دل از ريسمان‌هاي پوسيده جدا كنيد و با كمك اين گيره‌ها دل را به ريسمان آسمان گره بزنيد.
- به دل‌تان نرم‌كننده بزنيد
كسي با سختي و چغري هيچ لباسي راحت نيست، حتي لباس‌هاي تميز. دلي كه حس سختي داشته باشد بيش از همه، صاحبش را آزار مي‌دهد. سختي دل را با نرم‌كننده‌هاي مهر و محبت و همدلي از بين ببريد. رقت دل، نعمت بي‌همتايي است. دلي كه با اشك يتيم نلرزد دل نيست. نرمي و رقت دل است كه راه دل‌‌ها را به هم باز مي‌كند، جريان سيال همدلي را بين ما به راه مي‌اندازد، از ما وجودي متحد، يكپارچه و همدرد و همزبان مي‌سازد و سرانجام جامعه‌اي قوي و سربلند را شكل مي‌دهد. وقتي به دل‌تان نرم‌كننده بزنيد ديگر ماهي شب عيد را راحت و تنها نمي‌خوريد. حواستان جمع مي‌شود كه بوي اين ماهي تا كجا مي‌رود و به مشام فرزندان چند خانواده آبرومند و درگير در مشكلات مي‌رسد. ديگر حواستان به خجالت مرد همسايه پيش خانواده‌اش براي خريد شب عيد جمع مي‌شود. وقتي دل‌تان نرم شده باشد، حال و هواي دل‌تان مانند بهار دائما باراني است. بيشتر منقلب مي‌شويد. گوش به‌زنگ شنيدن گريه‌هاي بي‌صدا مي‌شويد و حال و هواي عيدتان واقعا بهاري مي‌شود.
- نگران دلشكستگي‌هايتان نباشيد
هر چيز كه مي‌شكند از قيمتش كاسته مي‌شود مگر دل كه تازه با شكستن قيمتي مي‌شود. وقتي موسي(ع) از خداوند آدرس خانه‌اش را پرسيد فرمود من نزد دل‌هاي شكسته هستم. از كساني كه دل‌تان را شكسته‌اند آزرده نباشيد، آنها دل‌تان را قيمتي كرده‌اند. دل شكسته نمي‌تواند سنگ باشد. دل شكسته حال دلشكستگان را خوب مي‌فهمد. بابت اين فهم زيبا شكر كنيد. خداوند هم شب عيدي مهمان دل‌هاي شكسته است.آنها ناخواسته خانه دل‌تان را براي چنين مهمان عزيزي مهيا كرده‌اند. ممنون باشيد از كساني كه شما را با اين مهمان آشتي داده‌اند.
- دل‌تان را زير آفتاب پهن كنيد
لباس‌هايي كه در سايه خشك مي‌شوند بوي رطوبت و نا، به‌خود مي‌گيرند. خانم‌هاي كدبانو مي‌دانند كه خيلي از لكه‌هاي كهنه را با نور آفتاب مي‌توان پاك كرد. خداوند نور آسمان‌ها و زمين است(سوره نور). لكه‌ها عيبي بر دل ما هست كه فقط در تماس مستقيم با آفتاب آسمان‌ها و زمين پاك مي‌شوند و دردهايي داريم كه علاجشان دست هيچ مخلوقي نيست. آرزوهايي داريم كه شرط رسيدن به آنها فقط در گرو امضاي آن مهربان بي‌همتاست و گره‌هايي كه گشودنشان فقط با دست قدرت آن بالا‌دست تمام دست‌ها ممكن است. چرا با نور قهر كنيم و دل را به بودن در سايه ظلمات و گمراهي‌ها عادت دهيم؟ چرا آنطور كه از ما خواسته با او حرف نزنيم و به حضورش نرسيم؟ چرا مستقيم با او حرف نزنيم؟ چرا نماز نخوانيم؟ چرا صداي زيباي او را در نغمه‌هاي آيه آيه قرآن براي يافتنش دنبال نكنيم؟ از ديگران چه مهري ديده‌ايم كه اينطور از او دور مانده‌ايم؟ از سايه چه خيري ديده‌ايم كه از نور نديده‌ايم؟ آفتاب او هميشه در تابش حاضر است. كافي است ما از غيبت سايه خارج شويم. دل‌تان را با نور مستقيم خورشيد آشنا كنيد. با خدا مستقيم حرف بزنيد. همت كنيد و از نماز براي وسعت گرفتن و پهن شدن كناره‌هاي دل‌تان زير نور آفتاب آسمان‌ها و زمين لذت ببريد. ياد او مايه آرامش دل‌هاست؛ الا بذكر‌الله تطمئن القلوب و خود او فرموده نماز را براي ياد من بخوان. اقم الصلوة لذكري.
نظر شما