بانویی با عطر بهشت

 با اينكه در عصر زندگي اين بانو، نسل‌و‌نسب همه از پدر به پسر منتقل مي‌شد و زني در هيچ نسب نامه‌اي حضور نداشت خداوند بركتي به اين وجود مقدس عطا كرد كه تنها ارتباط آخرين پيامبر با همه فرزندانش باشد.

در جامعه‌اي پر از خشونت و ناامني زنان به جز زاد‌آوري و كار‌هاي خانگي نقشي ندارند. ادامه يافتن زندگي و بقاي خانواده به مردان و پسرانشان بستگي دارد. همه‌‌چيز با شمشير تعيين مي‌شود و شمشير براي دست مردان ساخته شده است. اگر قانوني در ميان باشد آن قانون از زور بيشتر و ثروت انبوه‌تر به‌وجود مي‌آيد. اگر پسري از پدر محروم مي‌شد ستمديده و بدون حامي بود و اگر مردي پسري نداشت نامش و دارايي‌اش از ميان مي‌رفت نسلي از او باقي نمي‌ماند و در روزگار پيري كه توانايي جسمي را از دست مي‌داد كسي از او حمايت نمي‌كرد.

پيامبر خدا كه كودكي را به يتيمي گذرانده بود، پسري نداشت. طعنه‌هايي كه اشراف و سران قبايل به يكديگر مي‌زدند و هراسي كه از نداشتن نسل حس مي‌كردند درباره پيامبر تحقق پيدا كرده بود. او يا صاحب فرزند پسر نمي‌شد و يا اينكه پيامبر‌زاده‌ تنها آنقدر عمر مي‌كرد كه نامش كنيه‌اي براي پدر مي‌شد و از دنيا مي‌رفت. پيامبر خاتم فقط يك دختر داشت كه از او عطر ميوه‌هاي بهشتي را از شبي كه به معراج رفته بود استشمام مي‌كرد؛ دختري كه غمخوار و دلسوز پدر بود؛ دختري كه يادگار نخستين بانوي مسلمان بود. دختري كه فاطمه(س) نام گرفت تا او و پيروانش دور از آتش باشند. آل‌عبا با خانواده او شكل گرفت و سلسله اهل‌بيت از بيت او شروع شد.

رسم روزگار بر اين است كه هر كس در تشييع بزرگان بيش از ديگران عزاداري و مجلس آرايي كند وارث او خواهد شد و عجيب بود كه در درگذشت پيامبر به جز معدودي از نزديكان كمتر كسي به اين كار پرداخت. تشييع تنها فرزند پيامبر حكايت غريبي است. پيامبر به دخترش وعده داده بود نخستين كسي از اين خانواده پاك است كه به او ملحق خواهد شد. پيكر يادگار رسول خدا به وصيت و سفارش خود او نيمه شب و مخفيانه به خاك سپرده شد. آييني مختصر به جاي آمد و زميني ناشناس آرامگاه دخت نبي اكرم شد. هيچ‌يك از كساني كه در اين خاكسپاري حاضر بودند از محل آرامگاه چيزي نگفتند و تا امروز رازي باقي مانده است كه در كجاي شهر بايد به‌دنبال مزار فاطمه زهرا(س) گشت. در اين شهر كه ميزبان رسول خدا و خانه او بود و مردمش به رسالت و شرافت او ايمان داشتند، اندكي پس از درگذشت او فرزندش را مخفيانه تشييع كردند زيرا اگرچه شرك و كفر از ميان رفته بود اما ناامني و جنگ و خشونت همچنان ادامه داشت و رنج‌هاي روزگار خاندان پيامبر را آزار مي‌داد.

آنها كه به پيامبر طعنه مي‌زدند كه نسلي به جاي نخواهد گذاشت در سال‌هاي بعد نسلي پاك از فرزندان فاطمه(س) را ديدند كه قرن‌ها ادامه پيدا كرد. امروز برخي از آنها آرامگاه باشكوهي دارند كه زيارتگاه پيروانشان است و جواناني به دفاع از آن‌‌ مي‌پردازند.