تا از روی جلد نشریات، آنهم به طور عمومی از مشهور و غیرمشهور تصویری از فضای غالب رسانهای کشور از یک سو و از سوی دیگر میانگینی از ذائقه افکار عمومی مطبوعاتی مردم به دست آورم. بار آخری که میخکوب دکه روزنامهفروشی محلهمان شدم اتفاق جالبی برایم افتاد. هرچه تلاش کردم تا نشریه یا مجلهای پیدا کنم که تیتر یا عکسی از یانگوم (بازیگر سریال تلویزیونی جواهری در قصر) نداشته باشد، موفق نشدم. صاحب دکه هم که انگار متوجه بود و میداند که یک روزنامهنگارم با لحن خاصی پرسید راستی چرا شماها عکس و مطلب از یانگوم چاپ نمیکنید؟ فروشش خیلی خوبهها...
چند روزی این پرسش و آنهمه عکس از یانگوم در ذهن خبرنگاری بنده بالا و پایین میرفت تا در برنامه خبری تشریح برنامههای هفته گردشگری شرکت کردم که خبری و گزارشی تهیه کنم. در این جلسهدعوت از یانگوم به عنوان یکی از برنامههای هفته گردشگری در ایران اعلام شد.
راستش هر چه با خود کلنجار رفتم تا ارتباط میان دعوت یانگوم و تقویت زیرساختهای گردشگری کشور، ساخت هتل و مراکز اقامتی، تسهیلات بین راهی، ارائه طرح ارزانسازی سفرهای داخلی و... را بفهمم راه به جایی نبردم.
نگارنده به عنوان عضوی از خانواده رسانهای کشور کمال احترام را برای سلیقه مخاطب قائل است. بسیاری از مردم ما طرفدار سریال یانگوم هستند و هیچ خردهای هم به آنها وارد نیست. مهمترین نقش یک سریال تلویزیونی سرگرمکنندگی آن است که "جواهری در قصر" این نقش را به خوبی ایفا میکند، اما سؤالی که به ذهن میرسد این است که ما به یک شخصیت داستانی تا چه حد اجازه تأثیرگذاری روی وجوه جدی زندگی فردی و اجتماعیمان میدهیم؟ اصلاً کاری به مضمون اصلی داستان سریال و یا نقدهای منفی و مثبت درباره آن نداریم و نهایت نتیجه یک سریال سرگرمکنندگی و گذران وقت است، ولی اگر قرار است دنبال الگوسازی باشیم بدون شک ما ایرانیان مواریث ارزشمندتری از پزشک قصر کره در تاریخمان داریم و نمیشناسیمشان. اگر قرار است گردشگری کشور را متحول کنیم مسلماً راههای نرفته زیادی پیش رویمان داریم که شاید آخرین آنها دعوت از یانگوم باشد.
یانگوم حتی اگر شخصیتی واقعی هم در تاریخ کشورش داشته باشد در نهایت میتواند جمعهشبها ذهن ما را به خود مشغول کند، اما اینکه به قول یکی از اساتید ارتباط جمعیام تب یانگومی سراسر شئون زندگیمان را در بر گیرد. امری دیگر و قابل تأمل است.
به نظر میرسد کشورهای دیگری که از بازیگران مطرح جهانی برای تقویت گردشگریشان دعوت میکنند در زمینه توسعه زیرساختهای گردشگری و تسهیلات گوناگون مؤثر در این صنعت به اهداف خود رسیدهاند و بعد از آن به فکر این گونه دعوتها میافتند ولی ما ظاهراً میخواهیم از آخر به اول برسیم!