روزی به نام او كه تولدش فصل جدیدی در تاریخ بشریت است؛ یتیم‌نوازی كه مهربانی را چون باران بر همه كودكان عطا می‌كرد و سلام بر همه پدران. درود بر نامی كه نخستین كلام‌هایمان را با او شروع كردیم. سلام بر تمام پدرانی كه بزرگی و پینه دستان كار كرده‌شان، ستبری شانه‌هایشان، بزرگی قلبشان، چهره آفتاب سوخته‌شان، صلابت كلام‌شان، مهربانی نگاهشان و زیبایی لبخندشان را می‌ستاییم. برای پدرانی كه نمی‌توانیم زحمت‌هایشان و خستگی‌هایشان را قدردان باشیم. برای آنان كه بی‌منت از غریبگی‌هایشان می‌گذرند تا پدر باشند و تمام خستگی‌هایشان را پشت خنده‌هایشان جا می‌گذارند. برای آنان كه در راه اعتلای وطن نه تنها به خاطر فرزند خود بلكه برای تمامی فرزندان این سرزمین ایثار كردند. آنان كه فرزندان خود را به این مملكت هدیه كردند تا نام سرزمین‌شان جاودان بماند.
از پدرانی صحبت می‌كنیم كه تمام رنج و درد را به جان می‌خرند تا آرامش و شادی را مهمان خانه‌ها كنند. نمونه آن پدر نابینایی محله خانی‌آبادنو است كه دخترانش را نور چشمانش قرار داد و با وجود مشكلات جسمانی، موفقیت و خوشبختی را برای آنها به ارمغان آورد و حالا دخترش دست به قلم شده و به پاس زحمات او برایش دلنوشته، فرستاده.
اما با خود فكر كرده‌ایم كه این روزها چقدر از پدران خود غافل شده‌ایم. آنقدر غرق زندگی و روزمرگی‌های آن شده‌ایم كه فراموش كردیم باید گاهی كنارشان بنشینم، تا یك دل سیر برایمان حرف بزنند. از تلخ و شیرین گذشته برایمان بگویند كه چین و چروك روی پیشانی‌شان یادگاری از آن روزهاست. از تجربه‌هایی كه برای كسب آنها موی سر و محاسن صورت‌شان سفید شده اما خم به ابرو نیاورده‌اند. آنهایی كه برای یك لقمه نان حلال كه سر سفره زن و فرزندشان بیاورند كار كردند، بی‌خوابی كشیدند و بر آرزوهای‌ریز و درشت‌شان چشم پوشیدند. همان فرشته‌هایی كه هر وقت گره به زندگی‌مان افتاده به شانه‌های پر مهرشان تكیه كردیم و دلمان خوش شده كه ما هم پدر داریم. به نام پدر و به احترام‌شان از جا برخاسته و در برابر تمام ایثارگری‌هایشان سر تعظیم فرو می‌آوریم. روزتان مبارك. در آخر فاتحه‌ای بخوانیم به یاد همه پدرانی كه حسرت نبودن آنها بر دل فرزندان‌شان داغ سنگینی شده است.
* دبیر منطقه 19
الناز عباسیان*: تولدش بهانه‌ای است که روزی را به نام انسان‌های خستگی‌ناپذیری نامگذاری کنند که صلابتشان به بلندای کوه دماوند است.
کد خبر 331333
نظر شما