متن این یادداشت به این شرح است:
بداخلاقی سیاسی و سکولاریسم:
سوال این است که نسبت جریانها و سیاستمداران بیاخلاق یا بداخلاق، با سکولاریستها چیست؟
سکولاریسم مکتبی است که حوزه سیاست را مقید بر دین و ارزشهای ثابت و لایتغیر نمی داند وعمدتاً قلمرو سیاست را بر مبنای منافع جمعی و امری عرفی تلقی مینماید.
به همین جهت گاه در عالم امروز مشاهده میکنید که در کشورهای دموکراتیک، چه ناهنجاریهای اخلاقی در بالاترین سطوح -حتی در رقابتهای انتخاباتی- رخ میدهد؛ نظیر سخنان سخیف و غیر اخلاقی این روزهای کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا که اکثر سیاست مداران جهان را متعجب نموده است.
اما وضعیت شگفت آورتر درمورد کسانی است که در مقام نظر معرفت شناسانه، همیشه بر سکولاریسم نقد دارند و خود را انقلابی معرفی میکنند، اما در میدان اخلاق سیاسی جزو هتاکان و بداخلاقان و تخریبگران حیثیت دیگران هستند و به هیچ وجه ابائی در متهم کردن دیگران ندارند؛ یعنی کاملا در عالم اخلاق سیاسی بیپروایند.
ظاهرا اینان در مقام نظر، مخالف سکولاریسم هستند، ولی در عمل سیاسی سکولاریست محسوب میشوند؛ حتی ناآگاهانه!
رهبر معظم انقلاب در تاریخ 14 خرداد 1390 فرمودند:
« اگر به نام عدالت خواهی و به نام انقلابی گری، اخلاق را زیر پا بگذاریم، ضرر کردهایم، از خط امام منحرف شدهایم، اگر به نام انقلابی گری، به نام عدالت خواهی، به برادران خودمان، به مردم مؤمن، به کسانیکه از لحاظ فکری با ما مخالفند، اما میدانیم که به اصل نظام اعتقاد دارند، به اسلام اعتقاد دارند، اهانت کردیم، آنها را مورد ایذاء و آزار قرار دادیم، از خط امام منحرف شدهایم».
نظر شما