رئیس‌جمهور در موضع بسیار ضعیفی قرار گرفته است و نامزدهای جمهوریخواه که خواهان گرفتن جای او در کاخ سفید هستند، چندان قدرتمند به‌نظر نمی‌رسند و اگر قصد کنایه زدن به یک محافظه‌کار آمریکایی را داشته باشید بهتر است که نام 3 نفر از رؤسای جمهوری برجسته جمهوریخواه را عنوان کنید! آبراهام لنیکلن، رئیس‌جمهوری که در جریان جنگ داخلی آمریکا را یکپارچه نگه‌داشت، روایت آیزنهاور که با کمونیسم مقابله کرد، رونالد ریگان که در فروپاشی امپراتوری شوروی موفق بود.
اما اکنون نامزدهای حزب جمهوریخواه برای انتخابات سال آینده چندان چهره‌های مؤثر سیاسی محسوب نمی‌شوند و غلو نخواهد بود اگر اشاره کنیم هیچ‌کدام از آنها حتی نمی‌توانند در حد جورج بوش باشند. آنها حتی در زندگی شخصی‌شان هم‌چندان انسان‌های برجسته‌ای نیستند و به‌جز یک استثنا، همه آنها بیش از یک‌بار ازدواج کرده‌اند و برای مثال رودلف جولیانی شهردار سابق نیویورک، اکنون با همسر سومش زندگی می‌کند.
جولیانی که سعی می‌کند خود را از حامیان سرسخت مبارزه با تروریسم نشان دهد، مشکل دیگری هم دارد، او درگذشته در میهمانی‌هایی حضور داشته که فیلم برخی از این میهمانی‌ها اکنون در اینترنت در دسترس عموم است او در زمان رقابت برای انتخاب شدن به‌عنوان شهردار نیویورک، از قانون سقط جنین حمایت می‌کرد اما اکنون موضع خود را در این مورد برای انتخابات ریاست‌جمهوری کاملاً عوض کرده است.
اما فرزندان جولیانی هم علاقه زیادی به سیاست دارند. دختر 17 ساله او به‌نام کارولین اظهار داشته که از باراک اویاما نامزد دمکرات‌ها حمایت خواهد کرد و پسرش آندرو که 21 ساله است، تصریح کرده که در رقابت‌های انتخاباتی در کنار پدر نخواهد بود.
اما این رویکرد از سوی فرزندان جولیانی دلایل شخصی دارد چرا که همسر دوم جولیانی درکنفرانس خبری او خبر جدایی‌شان را شنید و فرزندان جولیانی تا به امروز از این بابت پدرشان را نبخشیده‌اند. حتی ادکخ شهردار سابق نیویورک و متحد سیاسی قدیمی جولیانی او را انسانی سنگدل نامیده است و کمتر کسی با این گفته او مخالف است.
همچنین مسابقه سیاسی جولیانی تا آن حد که تیم تبلیغاتی‌اش مدعی هستند درخشان نیست آنها عنوان می‌دارند که جولیانی شهرداری نیویورک را با بودجه مازاد ترک کرد اما دلیل این قضیه بیشتر از آن‌که به مدیریت جولیانی مربوط شود، به شرایط خوب اقتصادی شهر بازمی‌گشت. بنابراین این واقعیت که جولیانی در حال حاضر محتمل‌ترین کاندیدای جمهوریخواهان در انتخابات 2008 خواهد بود، می‌تواند گویای کیفیت سایر کاندیداهای جمهوریخواهان نیز باشد.
میت‌رونی رقیب اصلی جولیانی و فرماندار سابق ماساچوست هم از کمبود بودجه تبلیغاتی رنج می‌برد و همین مساله باعث شده است تا هزینه هنگفتی را برای باقی‌ماندن در کورس رقابت شخصاً متحمل شود. جان مک‌کین سناتور آریزونا و رقیب سابق جورج بوش نیز دچار مشکلات مالی‌جدی در این راه است. اما روی اتوبوس تبلیغاتی ویژه مک‌کین عبارت «تسلیم نشو» دیده می‌شود. این عبارت مربوط به جنگ عراق است ولی به تعبیر دیگر می‌تواند در مورد شرایط خود او نیز صدق کند.
سرهای سفید و شکم گنده مک‌کین نمی‌تواند امید فراوانی به آینده در رأی‌دهندگان ایجاد کند و در عوض او شاید بهتر باشد که به‌عنوان سخنگوی آسایشگاه سالمندان در مورد غذا و مناظر طبیعی آسایشگاه‌ها صحبت کند.
اقدامات داخلی بوش نیز می‌تواند از دیگر دلایل رویکرد غیرمثبت مردم به کاندیداهای فصلی جمهوریخواه باشد و جورج بوش اکنون عکس آن چیزی را که وعده داده بود، به‌دست آورده است.
میزان بدهی ملی از زمان حضور او در کاخ سفید افزایش یافته است و آمریکا کمتر از گذشته امن است و فاصله بین فقیر و غنی بیش از قبل است.
جناح راست پاسخ قانع‌کننده‌ای به سؤالات مهم جامعه آمریکایی در مورد جهانی شدن ندارد و به‌نظر می‌رسد جهانی شدن تنها موجب افزایش فاصله طبقاتی شده و قشر کوچکی از جامعه آمریکا در این راه نفع خواهند برد.
بسیاری از آمریکایی‌ها در حال حاضر با کاهش درآمدها، کاهش امنیت اجتماعی و امنیت شغلی مواجهند و در این میان سهم کارگران طبقه متوسط از این خطرات بیش از سایرین است و حفظ آنها بسیار گرانقیمت شده است.
یک کارگر عادی عضو اتحادیه در دیترویت ساعتی 70 دلار هزینه دارد ولی شرکت‌هایی مثل هوندا و تویوتا به کارگرانشان ساعتی 40 دلار می‌پردازند از طرفی حدود 16 درصد از جمعیت آمریکا (حدود 47 میلیون نفر) فاقد بیمه درمانی هستند و این آمار در ظرف 7سال آینده، 9 میلیون نفر افزایش می‌یابد.
مسایلی از این دست سبب شده تا اکنون شرکت‌های آمریکایی که به شکل بین‌المللی فعالیت می‌کنند، ملزم به تبعیت از قوانین تازه‌تری باشند و دمکرات‌ها هم یکی از طرح‌های خود را درگیری دولت در پرکردن خلأ تأمین رفاه اجتماعی اعلام کرده‌اند.
طرح هیلاری کلینتون برای بیمه اجباری همگانی که 13 سال قبل در انتخابات چندان مورد توجه قرار نگرفت اکنون با استقبال روبه‌رو شده است و تنها جمهوریخواهان با آن مخالف هستند. در روزهای حکومت ریگان، جمهوریخواهان این طرح را سوسیالیستی دانسته و با آن مخالفت کردند و اکنون کارل‌روو کارشناس ارشد امور راهبردی بوش، خواهان این است که جمهوریخواهان پیشنهادهایی چون مراکز درمانی دولتی و بوروکراسی بهداشت عمومی را مطرح سازند. وی اخیراً در مقالهای اشاره داشت که جمهوریخواهان با مانور در مورد موضوع بهداشت عمومی می‌توانند پیروز شوند. اما نظرسنجی حاکی از چیز دیگری است و اکثریت مردم در این نظرسنجی‌ها خواهان اعمال سامانه جدیدتری هستند و دیگر به سامانه بهداشت عمومی مشخصی اعتماد ندارند.
یکی از روزنامه‌نگاران محافظه‌کار روزنامه واشنگتن‌پست در مقالهای توصیه خوبی را به جمهوریخواهان داشت و اشاره کرد که بهترین کاری که جمهوریخواهان در شرایطی مثل حالا می‌توانند انجام دهند، این است که مثل محافظه‌کاران عمل نکنند.
Spiegel.de-international ه- 2 اکتبر
