اما آماده شدن برايماه روزهداري، فقط شامل تهيه مايحتاج سفرههاي افطار و سحر نيست بلكه هم از نظر معنوي و هم از نظر دانش و آگاهي بايد خودمان را براي روزهداري آماده كنيم. دانستن احكام مربوط به روزه گرفتن از واجباتي است كه در همين يك هفته ميتوانيم خودمان را به آن مجهز كنيم. در هفتههاي آينده درباره احكام مربوط به روزهداري بهطور مفصل خواهيم گفت اما فعلا مهمترين چيزهايي را كه پيش از شروع اين ماه مبارك بايد بدانيد در اينجا بهطور خلاصه آوردهايم.
- چطور براي روزه ماه رمضان نيت كنيم؟
روزه ماه رمضان جزو روزههاي واجب بهحساب ميآيد. شما براي روزهگرفتن حتما بايد نيت كنيد، براي نيت روزه واجب معين هم بايد براساس جدول زير عمل كند.
- زمان نيت روزه ماه رمضان --- فتواي شرعي
تا قبل از طلوع فجر (همان اذان صبح) --- صحيح است.
تا قبل از زوال (زماني كه آفتاب از وسط آسمان به سمت مغرب ميرود يا همان ظهر شرعي) --- از روي عمد، صحيح نيست.اما اگر از روي فراموشي يا بياطلاعي باشد، بنا بر احتياط واجب نيت روزه كند و روزه بگيرد و بعدا نيز روزه آن روز را قضا كند.
بعد از زوال --- كافي نيست.
نكته 1: انسان ميتواند در هر شب از ماه مبارك رمضان براي روزه فرداي آن روز نيت كند و بهتر است كه شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بكند.
نكته 2: اگر اول شب نيت كرد كه فردا روزه بگيرد و پس از آن به خواب رفت و تا بعد از اذان صبح بيدار نشد يا سرگرم كاري بود و از فرا رسيدن صبح غافل بود و پس از آن متوجه شد، روزه او صحيح است.
نكته 3: كسي كه نيت روزه را در زمان مشخص انجام نداده روزهاش باطل است، اما در عين حال بايد تا غروب آن روز از همهچيزهاي باطلكننده روزه اجتناب كند و بعد از ماه رمضان هم قضاي آن روز را بهجا آورد.
نكته 4: آنچه گفته شد مربوط به نيت روزه معين(همان روزه ماه رمضان) است. احكام نيت روزههاي مستحب و روزههاي غيرمعين (مثل روزه قضاي ماه رمضان) تفاوت دارد كه در رسالهها ميتوانيد آن را بهراحتي بيابيد.
- نيت در يومالشك
روزي كه انسان شك دارد كه آخر شعبان است يا اول ماه رمضان (يوم الشك) واجب نيست روزه بگيرد. اگر بخواهد روزه بگيرد نميتواند نيت روزه رمضان كند (يكي از روزههاي حرام، روزه در روز آخر ماه شعبان به نيت اول ماه رمضان است) بلكه ميتواند قصد روزه مستحبي آخر شعبان يا روزه قضا و مانند آن كند و اگر بعدا معلوم شود كه رمضان بوده از رمضان حساب ميشود و قضاي آن روز لازم نيست و اگر در اثناي روز بفهمد كه ماه رمضان است بايد از همان لحظه نيت روزه رمضان كند. اما اگر روزه نگرفت و بعدا معلوم شد كه اول رمضان بوده است، بايد قضاي آن را به جا بياورد.
- چه كساني ميتوانند روزه نگيرند؟
روزه گرفتن از نظر شرعي براي برخي از افراد واجب نيست و حتي در بعضي از مواقع حرام است.
كسي كه ميداند روزه براي او ضرر دارد يا ميترسد ضرر داشته باشد بايد روزه را ترك كند و اگر روزه بگيرد صحيح نيست بلكه حرام است.
نكته مهم: ملاك تأثير روزه در ايجاد بيماري يا تشديد آن و عدمقدرت بر روزهگرفتن، تشخيص خود روزهدار نسبت بهخودش است، بنابراين اگر پزشك بگويد روزه ضرر دارد اما او با تجربه دريافته است كه ضرر ندارد بايد روزه بگيرد، همچنين اگر پزشك بگويد روزه ضرر ندارد ولي او بداند روزه برايش ضرر دارد يا بترسد ضرر داشته باشد نبايد روزه بگيرد.
كسي كه در ماه رمضان مسافرت ميكند در هر مورد كه نماز را بايد شكسته بخواند نبايد روزه بگيرد و در هر مورد كه بايد نماز چهار ركعتي (تمام) بخواند، مانند مسافري كه 10روز در يك محل قصد ماندن ميكند يا اينكه مسافرت شغل اوست واجب است روزه را نيز بهجا بياورد.البته اگر كسي تا قبل از ظهر به سفر نرفته، بايد روزه بگيرد و نميتواند در سفر آن را بشكند اما بايد نمازش را شكسته بخواند.
نكته مهم: مسافرت در ماه رمضان هر چند براي فرار از روزه باشد جايز است. البته بهتر است به سفر نرود مگر اينكه سفر، براي كار نيكو يا لازمي باشد.
كسي كه به سن شرعي نرسيده است؛ در حقيقت كودكان و نوجواناني كه هنوز به بلوغ نرسيدهاند براي روزه گرفتن مكلف نيستند.
نكته مهم: بلوغ سني در پسران و دختران براساس سال قمري محاسبه ميشود. بدين صورت كه پسرها در 14سال و 7 ماهگي به سن بلوغ ميرسند و دخترها در 9سال و 9ماهگي. البته بلوغ تنها به سن و سال نيست و علائم ديگري هم دارد كه بايد به آنها توجه شود، بهويژه بهخاطر شرايط فرهنگي و اجتماعي جامعه، ممكن است سن بلوغ در نوجوانان پايينتر از بلوغ سن قمري باشد و آنها دچار بلوغ زودرس شوند.
زناني كه به دستور پزشك روزهداري براي خودشان يا كودكي كه در بطنشان دارند ضرر داشته باشد ميتوانند روزهشان را افطار كنند. همچنين اگر زني طبق توصيه پزشك يا تجربهخودش متوجه شد كه با روزهداري شيرش كم ميشود و نميتواند كودكش را سير كند واجب نيست روزه بگيرد و بايد افطار كند.
نكته مهم: تشخيص اين موضوع مانند همان كسي است كه روزه براي سلامتي خودش ضرر دارد.
زناني كه دچار عادات ماهانه ميشوند روزهشان صحيح نيست و بايد آن را افطار كنند.
نكته مهم: اين امر در افراد مختلف متفاوت است و بين 3تا 10روز به طول ميانجامد. زنان معذور پس از ماه مبارك رمضان بايد قضاي روزههايي را كه افطار كردهاند به جا آورند.
- رؤيت هلالماه رمضان چطور انجام ميشود؟
موضوع رؤيت هلال ماه رمضان هم از موضوعهايي است كه يكي از دغدغههاي روزهداران بهحساب ميآيد. از نظر شرعي، با 5 راه شروع اين ماه مبارك اثبات ميشود و فرد مكلف موظف است كه روزهداري را شروع كند.
1- رؤيت ماه توسط شخص مكلف.
2- شهادت 2 فرد عادل.
3- شهرتي كه مفيد علم باشد؛ يعني كسي به رؤيت هلال ماه شهادت دهد كه بين اهل خبره چنان به اجتهاد و اعلميت مشهور است كه اين شهرت باعث علم به اجتهاد يا اعلميت آن فرد باشد.
4- گذشت 30روز از ماه قمري قبل.
5- حكم حاكم.
نكته 1: يك مسئله ديگر درباره رؤيت هلال ماه درخصوص استفاده از دوربين و تلسكوپ و اينگونه وسايل است. از نظر شرعي رؤيت با وسيله، فرقي با رؤيت به طريق عادي ندارد. فقط نكته مهم اين است كه عنوان رؤيت به آن كار اطلاق شود. پس رؤيت با چشم و با عينك و با تلسكوپ محكوم به حكم واحدند ولي رؤيت تصوير هلال از طريق انعكاس به رايانه كه در آن صدق عنوان رؤيت معلوم نيست اشكال دارد.
نكته 2: تلاش براي ديدن هلال في نفسه واجب شرعي نيست.
نكته 3: در خصوص شيوه رويت هلال ماه ميان فتواي مراجع مختلف تقليد اختلافاتي وجود دارد كه در اين زمينه بايد حتما به رساله مرجع تقليد خود مراجعه كنيد.
- سؤال: ميتوان به تقويم براي شروع ماه رمضان اعتماد كرد؟
اول ماه به وسيله تقويمها و محاسبات علمي منجمان ثابت نميشود، مگر اينكه از گفته آنها يقين حاصل شود.
- سؤال: اگر در يك شهر ماه رؤيت شود، اين رؤيت براي مردم شهرهاي ديگر هم كفايت ميكند؟
اگر در شهري اول ماه ثابت شود براي شهرهاي ديگر كه در افق با هم متحد هستند كفايت ميكند. البته اگر حاكم حكم كند كه مثلا فردا عيد است و اين حكم شامل همه كشور باشد، حكم او شرعا براي همه شهرها معتبر است.
- چه چيزهايي روزه را باطل ميكند؟
مهمترين احكامي كه درباره روزه بايد بدانيد شناخت چيزهايي است كه از نظر شرعي روزه را باطل ميكنند. اين چيزها را اصطلاحا «مفطرات روزه» ميگويند كه شامل 9مورد است و جزئيات مربوط به آن را ميتوانيد در رسالهها پيدا كنيد:
1-خوردن و آشاميدن. 2-جماع (آميزش جنسي). 3-استمنا (خود ارضايي جنسي). 4-دروغ بستن به خدا و پيامبران و معصومين(ع) (بنابر احتياط واجب). 5-رساندن غبار غليظ به حلق (بنابر احتياط واجب). 6-فرو بردن تمام سر در آب (بنابر احتياط واجب). 7- باقي ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح. 8- اماله (تنقيه) كردن با مايعات. 9- قي كردن عمدي.
نظر شما