به گزارش همشهري، اصغر بيچاره با نام هنري ژوله، پس از تحمل يك دوره بيماري همزمان با سالروز تولدش بر اثر عوارض ناشي از سرطان حنجره در آمريكا از دنيا رفت. اختلاف 2تا 3ساله در تاريخ دقيق تولد اين هنرمند ناشي از واقعيتي است كه خودش سالها پيش در يك گفتوگو به آن اشاره كرده بود: «من 2شناسنامه دارم؛ در يكي متولد ۱۳۰۹ هستم و در شناسنامه ديگر تاريخ تولدم سال ۱۳۰۶ است.»
بيچاره كار خود را بهعنوان عكاس و كپيكار عكس فيلمهاي خارجي براي ويترين سينماها از 1325 آغاز كرد و نخستين كار او، كپي گرفتن عكسهاي «دختر لر» براي عبدالحسين سپنتا بود. آن مرحوم جز بازيگري و عكاسي، مسئوليتهايي چون مدير تهيه، طراح صحنه و مدير تداركات را در پروژههاي سينمايي بر عهده داشت و علاوه بر عكاسي دهها فيلم، در بيش از 20فيلم به ايفاي نقش و هنرنمايي مقابل دوربين پرداخت.
«اي ايران» و «ناخدا خورشيد» ناصر تقوايي، «چهره» و «مزاحم» سيروس الوند و «بوي كافور، عطر ياس» بهمن فرمانآرا ازجمله مهمترين فيلمهاي كارنامه بيچاره است. او در يكي از آخرين فعاليتهاي بازيگري خود سال 89 در «ديگري» مهدي رحماني در نقش صاحب مسافرخانه ظاهر شد. در كارنامه بيچاره يك مورد كارگرداني هم ديده ميشود و آن مستند «سند زنده» است. او اين فيلم را سال 59ساخت و در آن تاريخ ايران را از كودتاي 1299تا پيروزي انقلاب اسلامي روايت كرد.
بيچاره در طول سالها فعاليت در متن و حاشيه سينماي ايران، آرشيوي بزرگ از دوربينهاي عكاسي و فيلمها جمعآوري كرد اما در كمال تأسف، اثري از ابزارهاي موجود در موزه عكاسي او باقي نمانده است. اين نكتهاي است كه مسعود زندهروح كرماني رئيس انجمن عكاسان ايران ميگويد: «مرحوم بيچاره در خانهاش امكانات و تجهيزات خوبي براي راهاندازي يك موزه داشت كه متأسفانه مجبور شد براي رفع مشكلات مالي خود آنها را بفروشد و چيزي از آن موزه باقينمانده است.»
- بازگشت به ايران و دفن در قطعه هنرمندان
با انتشار خبر درگذشت اصغر بيچاره، حالا همه منتظر اعلام زمان و مكان برگزاري مراسم تشييع پيكر آن مرحوم هستند. براساس گفتههاي علي مرادخاني معاون هنري وزير ارشاد، قرار است پيكر اين هنرمند فقيد پس از انجام مراحل قانوني به ايران منتقل و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا دفن شود.
نظر شما