به گزارش ایرنا، ذرات ریز معلق در هوا بیماریهایی همچون آسم، اختلال کم توجهی- بیش فعالی و مشکلات رشد و کاهش سطح بهره هوشی (IQ)، تولد زودهنگام و پدیده کموزنی در نوزادان را به دنبال میآورد.
به گفته پروفسور پررا، رئیس مرکز تحقیقات بهداشت محیط زیست کودکان در کلمبیا، احتراق سوختهای فسیلی و پراکندگی ذرات و گازهای سمی آسیبهای بهداشتی و رشدی بسیاری بر کودکان تحمیل میکند.
دیاکسید کربن آلایندهای است که بیشترین نقش را در تغییرات آب وهوایی دارد و هر یک از آلایندههای بیشماری که ناشی از سوختهای فسیلی هستند عوارض جانبی بسیاری را پدید میآورند.
به اعتقاد پررا باید ورای دلایل علمی و اقتصادی مقابله با تغییرات آب و هوایی، سیاست جدیدی با تاکید برضرورت اخلاقی کاهش استفاده از سوخت فسیلی و تاثیرات آلایندهها بر سلامت کودکان اتخاذ شود.
جنین و کودکان در حال رشد از لحاظ جسمی و روحی آسیبپذیری بیشتری از بزرگسالان نسبت به آلایندههای هوا، ضربههای جسمی، فشارهای روحی، محرومیتهای غذایی، عوامل عفونتزا و امواج گرما وابسته به تغییرات آب و هوایی ناشی از احتراق سوختهای فسیلی دارند و دلیل آن کامل نبودن سیستم ایمنی و ضعف جسمانی آنها در کنترل حرارت و مقابله با آلایندهها است.
پژوهشهای اخیر نشان میدهند که کودک در دوران جنینی و نوزادی آمادگی بیشتری برای آسیبها و یا تغییرات ژنتیکی دارد و این صدمات میتواند سالها ماندگار باشد و حتی به نسلهای بعدی هم منتقل شود.
بر اساس نتایج گزارش سازمان بهداشت جهانی، مرگ 3.7 میلیون انسان ناشی از آلودگی هوا و 4.3 میلیون دیگر ناشی ازاحتراق آلایندههایی نظیر ذغال، چوب و سوخت جامد است که در فضای دربسته مورد استفاده قرار میگیرند.
از دیدگاه پروفسور پررا انتشار آلایندههای ناشی از سوختهای فسیلی و پراکندگی ذرات ریز معلق در هوا PM، کربن سیاه، هیدروکربن پلیسیکلیک آروماتیک (گازهای اتمسفری)، جیوه، دیاکسید نیتروژن و دیاکسید سولفور و مونواکسید کربن دلایل عمده مرگ افراد به شمار میآید.
ذرات ریز معلق در هوا یا آلایندههای ذرهای (PM 2.5) در دود و مهدود یافت میشوند و قطرشان 2.5 میکرون یا کمتر است. این ذرات که یا به طور مستقیم از طریق آتشسوزیهای جنگلی وارد هوا میشوند یا در نتیجه واکنش گازهای خروجی از نیروگاهها، صنایع و خودروها در هوا شکل میگیرند، به راحتی وارد ریه انسان و موجب بروز مشکلات تنفسی میشوند.
هیدروکربن پلیسیکلیک آروماتیک (PAH) دسته بزرگی از سرطانزاهای محیطی و مخرب سلولهای عصبی هستند که در همه جا به عنوان آلایندههای محیطی از جمله آب، هوا و خاک دیده میشوند و بهواسطه مقاومتشان در محیطهای مختلف برای سلامتی انسان ضرر دارند و آلایندههای دیگر ناشی از سوختهای فسیلی و ازن از محرکهای عمده دستگاه تنفسی هستند.
بر اساس تحقیقات پژوهشگران آمریکایی و لهستانی این گازها عامل اصلی تاخیر در رشد، کاهش بهره هوشی IQ، تشویش، افسردگی و بیتوجهی و کاهش ماده سفید مغز در کودکان محسوب میشود.
نظر شما