وقتي شريك زندگي با اين باورهاي شما همراه نباشد و يك درجه سختتر، اگر با آنها مخالف هم باشد، آن وقت است كه كارتان دشوارتر ميشود. از قديم گفتهاند اگر همسري يار شاطر نيست نبايد بار خاطر باشد. اما گاهي انتخاب اشتباه يا تغيير مسير يكي از همسران در ميان راه اين مشكل را ايجاد ميكند. در چنين شرايطي بهتر است بهجاي آنكه از همسرتان دورتر شويد و يا با عكسالعملهاي اشتباه رابطهتان را خرابتر كنيد، سنجيده عمل كنيد تا بتوانيد همسرتان را در مسير درست و حق با خودتان همراه كنيد.
- خشت اول چون نهد معمار كج
«براي من مهم نيست كه همسرم نماز نخواند، همين كه اعتقادات مرا مسخره نكند، كافي است»، «ما كه قرار نيست با اعتقادات مذهبي هم ازدواج كنيم هر كدام راه خود را ميرويم اما كنار هم زندگي ميكنيم»؛ اين جملات آشنا را ممكن است بعضي از شما قبل از ازدواج گفته باشيد، زماني كه ديگران بهخاطر تفاوتهاي اعتقادي شما و همسرتان با ازدواج شما مخالفت كردهاند. دكتر غلامعباس خراساني، كارشناس علوم تربيتي و مشاور خانواده در مورد اينكه آيا مهم است كه همسرمان در مسايل اعتقادي هممسيرمان باشد يا نه چنين ميگويد: هممسيري اعتقادي نهتنها مهم است بلكه يكي از ملاكهاي همسر خوب اين است كه در راه اطاعت خدا و انجام فرايض، مشوق و همراه باشد تا جايي كه وقتي رسول خدا صليالله عليهوآله صبح نخستين روز زندگي مشترك حضرت زهرا(س) و حضرت علي(ع) وارد خانه آنها شد، از داماد پرسيد: همسرت را چگونه يافتي؟ او در جواب عرض كرد: او بهترين ياور است بر اطاعت خدا.[بحار، ج 43، ص 117.] پس نميتوان در زمان انتخاب همسر نسبت به اين موضوع مهم بيتفاوت بود و بعد از انتخاب هم براي ماندن در اين مسير بايد تلاش كرد. حتي اگر همراهي در اطاعت خدا وجود ندارد بايد با ترفندهايي آن را ايجاد كرد.
- محترم دار دلم را كه تو همراز مني
براي همراه كردن همسرتان در هر كاري، نخستين اصلي كه بايد آن را رعايت كنيد، احترام به اوست. اگر شما مدام او را مسخره كنيد و از بالا به او نگاه كنيد، عجيب نخواهد بود كه همسرتان هم مقابله بهمثل كند و بهجاي شنيدن واقعي حرفهاي شما و فكر كردن در مورد آن، بخواهد پاسخهاي دندانشكن بدهد و برتري خودش و نادرست بودن عقايد شما را ثابت كند. احترام گذاشتن به اين معني نيست كه شما عقيده او را قبول كنيد بلكه به اين صورت است كه عقيدهتان را به شيوهاي محترمانه به او منتقل كنيد. همه ما انسانها در مقابل احترام، رفتار بهتري از خود نشان ميدهيم. براي مثال اگر شما روزه ميگيريد و همسرتان بدون هيچ عذر موجه چنين كاري را انجام نميدهد، نبايد مدام به او سركوفت بزنيد، مسخرهاش كنيد و نسبت به تغذيهاش بيتوجه باشيد. شما ميتوانيد با مهرباني و احترام شرايطي را بهوجود آوريد كه روزهخواري بهصورت علني توسط همسرتان انجام نشود.مخصوصا اگر فرزندي هم داشته باشيد. شما بايد رفتارهاي محترمانه داشته باشيد و بگذاريد حرمتها بين شما حفظ شود. در خانهاي كه بياحترامي عادي باشد مجالي براي تغيير به سمت بهتر شدن نخواهد بود.
- از چه دلگير شدي، حرفبزن
گفتوگو يكي از راههاي مؤثر براي همراه ماندن درصورت هممسيري در ابتداي راه و همچنين نزديكشدن فكرها درصورت عدمتفاهم مذهبي هنگام ازدواج است. اما شرط گفتوگو، دوطرفهبودن آن است. شما هم بايد دلايل همسرتان را بشنويد، يادتان باشد طرف مقابلتان خيلي خوب احساس ميكند كه آيا شنونده او هستيد يا فقط فرصت دادهايد كه او حرف بزند تا جوابش را بدهيد. همسر شما اگر نماز نميخواند، حجابش را رعايت نميكند و يا با اعتقادات مذهبي شما سر جنگ دارد، بهدليل بياطلاعي است. كدام مردي اگر بداند كه حجاب همسرش بهترين عامل براي حفط نجابت او و بنيان خانواده است، با آن مخالفت ميكند؟ اگر شوهر شما دوست دارد كه حجابتان را رعايت نكنيد بهخاطر بياطلاعي او از فوايد حجاب است، پس به او فرصت دهيد و مهمتر از آن كمك كنيد تا به فوايد عمل شما پي ببرد. او نمود اعتقادات شما را ميبيند اما دليل و پايه آن را نميداند پس دلايل اصولي شما ميتواند كمك بزرگي به برطرف شدن مخالفتهاي او باشد. البته حرف زدن شما مخصوصا زماني كه ميخواهيد در مورد اعتقادات مذهبيتان تبليغ كنيد بايد مستدل و همراه با محبت باشد. به او بگوييد كه دوستش داريد و در صورت اصلاح اعتقادات، اين علاقه چند برابر هم ميشود.
- هر چه بخواهي تو همان ميشود
همسر حرف گوشكني باشيد اما مرز و حد حرفشنوي خود را رضايت خدا قرار دهيد تا همسرتان فكر نكند هميشه با او مخالفيد. تا جايي كه حرف همسرتان مغاير با حد و حدود ديني نباشد، آن را اطاعت كنيد و بهنحوي اين كار را انجام دهيد كه او بداند حرفها و خواستههايش براي شما بسيار مهم است و تمام تلاشتان را ميكنيد تا او راضي باشد اما خط قرمزتان فقط خواستههايي است كه برخلاف اعتقادات دينيتان است. به همسرتان محبت كنيد، خانوادهاش را دوست داشته باشيد، وظايف زناشوييتان را انجام دهيد و هر كاري كه ميتوانيد، براي زندگي مشتركتان بكنيد. همسرتان لازم است بداند كه حرف خدا از حرف او برايتان اهميت بالاتري دارد. اما در غير مواردي كه خداوند آنها را واجب يا حرام فرموده، او اولويت اول زندگيتان است.
- نصيحتي كنمت بشنو و بهانه مگير
نصيحت شدن همراه با سرزنش و سركوفت را هيچكسي دوست ندارد، مخصوصا اگر از جانب همسر باشد. آنجا كه بحث معرفي ريشههاي اعتقاديتان است گفتوگو كنيد اما اين به معني تذكر و يادآوري مدام نيست. اگر همسرتان نماز نميخواند، اينكه هر روز صبح او را بيدار كنيد و يا موقع نماز خواندن سرو صدا راه بيندازيد و زير لب غر بزنيد و هر روز سر ميز صبحانه با اخم و عصبانيت در مورد نماز و لزوم خواندن آن حرف بزنيد، همسرتان را نمازخوان نخواهد كرد. شما بهصورت عملي به او نشاندهيد كه نماز جزء مهمي از زندگي است. زماني كه حس ميكنيد خودش هم آمادگي دارد، در مورد علت اعتقادتان حرف بزنيد اما هميشه مراقب باشيد در لحنتان محبت، دلسوزي و حمايت باشد تا اثر بيشتري روي همسرتان داشته باشيد.
نظر شما