همه‌ی تمدن‌های باستانی در نزدیکی منابع آب بنا شده‌اند. وجود آب، آبادی، نعمت و ثروت به همراه داشته؛ و نبود آن مشکلات عدیده و چالش بین دولت‌ها و ملت‌ها را. این کتاب به این موضوع می‌پردازد که آیا آب منحصر به زمین است؟ آیا می‌توان آب را در نقاط دیگر منظومه شمسی یا در کهکشان‌های دور یافت؟ در منظومه شمسی اجرامی مانند دنباله‌دارها و قمر سیارات غول‌پیکر از بخش زیادی آب تشکیل شده‌اند.
آب بعد از انفجار نخستین نسل ستارگان درخشان در 100 میلیون سال پس از تاریخ گیتی به وجود آمد. ارسال ماهواره‌ها و سفینه‌های فضایی به نقاط دوردست حکایت از وجود سفره‌های یخی در بعضی از سیارات و قمر آن دارد.
خوشبختانه هیدروژن که یکی از عناصر تشکیل‌دهنده آب است، فراوان‌ترین عنصر در گیتی است و از نظر تعداد اتم‌ها 90% ماده در گیتی را تشکیل می‌دهد و از نظر وزنی 75% ماده را.
پروفسور آرنولد هانس‌لمایر، استاد اخترفیزیک در دانشگاه گراتس، دومین دانشگاه قدیمی اتریش است. حوزه‌های اصلی فعالیت هانس‌لمایر، فیزیک خورشیدی شامل فعالیت، چرخه‌ها و آب و هوای خورشید و همچنین بررسی خطراتی است که فعالیت‌های خورشیدی برای ماهواره‌ها و ماموریت‌های حامل فضانوردان دارد. حوزه‌ی دیگر فعالیت او اخترفیزیک است: ستاره‌های خورشیدسان، سیارات فراخورشیدی، حیات در گیتی، ستاره‌های والد سیارات، انرژی تاریک و لنزهای گرانشی است.
كتاب آب در گيتي نوشته آرنولت‌هانس لماير با ترجمه اميرنظام اميري و فاطمه همتيان در 288 صفحه با شمارگان 1100 به قيمت 16000 تومان از سوي انتشارات مازيار منتشر شده است. علاقمندان مي‌توانند اين كتاب را از طريق شماره تلفن 66462421 در تهران تهيه كنند.
نظر شما