به گزارش آسوشیتدپرس سفینه فضایی SMART_1 پس از آن که کنترل‌کننده‌های زمینی مجبور شدند با دادن مانوری آن را از برخورد با لبه یک دهانه آتشفشانی باز دارند، در محل تعیین شده به سطح ماه برخورد کرد.
SMART_1 در زمان مقرر با سرعت 2.35 کیلومتر در ساعت به دشت آتشفشانی "دریاچه فضیلت" بر روی ماه برخورد کرد.
این برخورد از زمین تحت نظر قرار داشت، و دانشمندان امیدوار بودند که ابر غبار و تکه سنگ‌های حاصل شواهدی از ترکیب زمین‌شناختی محل به دست دهد.
چند دقیقه پس از برخورد صفحه ویدئویی در اتاق کنترل تصویر جرقه درخشانی را در محل برخورد نشان داده شد.
این تصویر مادون‌قرمز بوسیله" تلسکوپ کانادا فرانسه هاوایی" در مونت کی هاوایی گرفته شده بود.
ماه‌گرد اروپایی در طول ماه‌ها گردش به دور ماه سطح ماه را اسکن کرد و تصاویر با وضوح بالایی از آن گرفت.
اما ماموریت اصلی آن آزمایش یک سیستم جدید و کارآمد رانش یونی بود که کارشناسان امیدوارند د ر سفرهای بین‌سیاره‌ای آینده از جمله ماموریت سفینه BepiColombo به سوی عطارد در سال 2013 از آن استفاده کنند.
SMART-1 در سپتامبر 2003 بوسیله موشک آریان-5 از کورو در گویان فرانسه به مدار زمین پرتاب شد و سپس با استفاده از موتور رانش یونی‌اش به تدریج مدارش را ارتقا داد تا جاذبه ماه آن را در چنگ بگیرد.
این موتور از الکتریسته حاصل از صفحات خورشیدی سفینه برای تولید جریانی از ذرات باردار یا یون‌ها استفاده می‌کند که تنها مقادیر کمی نیروی رانشی ایجاد می‌کند، اما برای ایجاد آن تنها 325 کیلوگرم سوخت گاز گزنون لازم است.
کنترل‌کننده‌های زمینی در طول این ماموریت آموختند که شتاب‌گیری آهسته اما مداوم سفینه را که حاصل موتور یونی بود تنظیم کنند. در این حالت برعکس پرتاب یکباره از موشک مسیر سفینه باید مداوما وارسی شود.
طیف‌سنج‌های اشعه ایکس و مادون قرمز اطللاعاتی را درباره زمین‌شناسی ماه گرد آورده‌اند که دانشمندان امیدوارند باعث افزایش آگاهی‌هایشان درباره چگونگی تحول سطح ماه شود.
کنترل‌کننده‌های زمینی روز شنبه مجبور شدند مدار سفینه را 900 متر بال ببرند تا از برخورد آن با لبه یک دهانه آتشفشان در برخورد نهایی جلوگیری کنند چرا که در این صورت مشاهده برخورد با سطح ماه بسیار مشکل می‌شد.
SMART-1 مکعبی با اندازه تقریبی یک متر در هر جهت، مسیر درازی– حدود 115 میلیون کیلومتر- را به جای مسیر مستقیم 400000 تا 460000 کیلومتری تا رسیدن به ماه پیمود. اما سازمان فضایی اروپا توانست با هزینه نسبتا کم 140 میلیون دلار این برنامه را به انجام برساند.
