ساليان درازي است كه در اين راه قدم برمي‌دارد و حتي سالياني پيش‌تر خدمت‌رساني به زائران پياده در حد فاصل قدمگاه تا مشهد مقدس را انجام مي‌داده است. در زمان گفت‌وگو با وي، مشغول آخرين بازديدها و چك‌كردن بار 5كاميوني بود كه قرار است برخي از وسايل موكبشان را به كربلاي معلا ببرد. از او مي‌پرسيم از چه زماني كار آماده‌سازي براي موكب خدمت‌رساني به زائران پياده‌روي اربعين آغاز مي‌شود، مي‌گويد: «ما پس از پايان مراسم عاشورا و تقريبا از 13ماه محرم كار آماده‌سازي براي اين مراسم عظيم و بزرگ را آغاز مي‌كنيم». در ادامه توضيح مي‌دهد كه به روال سال‌هاي اخير، امسال نيز بعد از پايان مراسم هيئت «خيام» كه در شهر مقدس قم فعاليت مي‌كند، برنامه‌شان براي مراسم اربعين آغاز شده و تقريبا از همان روز هم كار آماده‌سازي موكبشان كليد خورده است. خودش با خنده مي‌گويد: «ما تقريبا تمامي وسايل را از ايران با خود مي‌بريم».
- موكب شما در كدام عمود مسير نجف و كربلا قرار دارد؟
به‌دليل كثرت استقبالي كه از خدمت‌رساني به راهپيمايان اربعين صورت مي‌پذيرد ما در كنار برخي ديگر از مواكب فعاليت مي‌كنيم. 2سال گذشته در عمود 817 نجف به كربلا موكب داشتيم و با همراهي بقيه دوستان به خدمت‌رساني مي‌پرداختيم. سال گذشته به‌مدت 14روز در آنجا مشغول بوديم. امسال بحمدالله خدا توفيق داد تا خدمت‌رساني را در آخرين نقاط اين مسير در عمود 1434در قالب موكبي با نام سيده‌نساء‌العالمين برپا كنيم و تمامي وسايل تقريبا به آنجا منتقل شده تا به‌نحو احسن به زائران سرور شهيدان اهل بهشت خدمات خود را ارائه كنيم. البته پيش از اين نيز ما تحت نام موكب حضرت رقيه به زائراني كه با پاي پياده از حرم مقدس امام‌رضاعليه‌السلام عازم كربلاي معلا بودند در حد فاصل مشهد تا قدمگاه خدمت مي‌كرديم.
- اولين بار چه شد كه به فكر ايجاد موكب افتاديد؟
همه مي‌دانند كه مراسم راهپيمايي اربعين حسيني يك سنت قديمي و ديرين است كه در كنارش خدمت‌رساني به زائران نيز به همان ميزان قدمت دارد. خدمت به امام حسين عليه‌السلام يك افتخار و در عين حال يك عبادت است. بچه شيعه‌ها از بچگي عشق به امام حسين(ع) را فرا مي‌گيرند و يكي از افتخاراتشان در اين دنيا را خدمت به امام حسين(ع) و زائران او مي‌دانند.
- موكب شما در روز چند ساعت فعاليت مي‌كند، حال و هواي بچه‌ها و به‌خصوص جوانان در آن چگونه است؟
به لطف خداوند و كمك اهل‌بيت و با توجه به نيت صادقي كه جوانان دارند، موكب ما تقريبا 24ساعته فعال است. عشق به امام حسين(ع) و عشق خدمت به زائران امام حسين(ع) باعث مي‌شود بچه‌ها لحظه‌اي از تكاپو و تلاش براي خدمت دست نكشند. من مي‌توانم بگويم كه تقريبا بچه‌ها به‌طور شبانه‌روزي مشغول كار بودند. سال گذشته بچه‌هاي موكب از ساعت 4صبح، كار آماده‌سازي براي صبحانه زائران را آغاز مي‌كردند و تا 11شب هم كار خدمت‌رساني و تقديم غذا در موكب ادامه پيدا مي‌كرد. اما بعد از پايان توزيع شام هم كارمان تمام نمي‌شد تازه بچه‌هاي موكب خدمت ديگري را به زائران آغاز مي‌كردند و كار ماساژ راهپيمايان خسته را انجام مي‌دادند. تقريبا تا يك بعد از نيمه شب اين كار ادامه پيدا مي‌كرد. البته بايد گفت كه هماهنگي بين بچه‌ها بسيار بالا است و بچه‌هاي موكب در شيفت‌هاي مختلفي فعاليت مي‌كنند و برخي كه از بنيه جسماني كمتري برخوردار هستند در ميانه روز كمي هم به استراحت مي‌پردازند اما هميشه كساني هستند كه با فعاليت مداوم تلاش مي‌كنند تا هيچ خلئي در كار خدمت‌رساني به‌وجود نيايد. اما روال آن است كه بچه‌هاي موكب از ساعت 4صبح، كار توزيع صبحانه را آغاز مي‌كنند كه متشكل از تخم‌مرغ، آش و برخي ديگر از مواد غذايي كه قابل ارائه در صبح است. اين كار تا ساعت حدود 10صبح ادامه پيدا مي‌كند. بعد از آن با توجه به اينكه در عراق رسم است كه از ساعت 10 ناهار مي‌دهند، كار ارائه برنج و خورشت از آن ساعت به مردم آغاز شده و تقريبا تا ساعت يك بعد از ظهر هم ادامه پيدا مي‌كند. بچه‌ها به 2دسته تقسيم مي‌شوند؛ يك گروه در آشپزخانه مشغول طبخ غذا مي‌شوند و گروه دوم آن را بين مردم توزيع مي‌كنند.
- در مجموع چند نفر در موكب شما فعاليت مي‌كنند؟
به حمد خداوند همه خادمان موكب از جوانان هستند. هيئت‌امناي اين موكب 6 نفر هستند اما بچه‌هايي كه به ما در اين كار كمك مي‌كنند حدود 25نفر هستند كه در اين روزها وقت خود را كامل براي اين كار عظيم وقف كرده‌اند.
- گفتيد كه اكثر بچه‌ها از جوانان هستند. چه نوع تعاملي بين اين جوانان در داخل موكب شكل مي‌گيرد؟ چه كارهايي انجام مي‌دهيد كه در اوج خستگي دچار مشكل نشوند و اصولا براي افزايش روحيه و ادامه پويايي كار چه تمهيداتي انديشيده‌ايد؟
من خدا را شاكرم كه جوانان اين نسل جواناني حسيني هستند. جوانان پرشور و حسيني كه عشق به حسين(ع) را از زمان تولد آموخته‌اند و تا آخر عمر هم آنها را همراهي مي‌كنند. بچه‌هاي موكب ما هم از اين امر مستثني نيستند، خدا را شكر آنها آگاهي كاملي نسبت به جايگاه زائران ابا عبداللهالحسين و نيز جايگاه خدمتگزار اين زائران دارند. از اين‌رو به ندرت مي‌توان شاهد مشكل يا حتي شوخي نامناسبي بين بچه‌هاي موكب بود. اين جوانان به عشق خدمت آمده‌اند. فقط به اين كار فكر مي‌كنند و از اين‌رو با دل و جان خدمت كرده و حتي پا و كمر راهپيمايان را ماساژ مي‌دهند. ما در موكب‌ها شاهد نوعي رقابت بين اعضاي آن هستيم كه چه‌كسي بيشترين خدمت را به زائران ارائه مي‌كند. در مقابل هر گاه كه احساس خستگي كنيم، دست به دامن آستان حضرت حسين(ع) مي‌شويم وبا ذكر مصيبت و برگزاري روضه انرژي مجددي براي خدمت‌رساني پيدا مي‌كنيم. تقريبا درموكب بين يك يا 2بار در روز روضه و ذكر مصيبت و سينه‌زني برگزار مي‌شود تا بچه‌ها با روحيه بيشتري به كار خدمت‌رساني ادامه دهند.
- يعني خادمان موكب براي استراحت در مجالس حسيني شركت مي‌كنند؟
بله برگزاري مراسم حسيني در آن جو و حال و هوا، انگيزه آنها را به‌شدت افزايش مي‌دهد.
- سؤال ديگري كه مطرح مي‌شود اين است كه از خدمت‌رساني به امام حسين(ع) و به‌ويژه حضور در مراسم اربعين حسيني چه درس‌هايي گرفتيد؟
اي كاش به جاي اين سؤال مي‌پرسيديد آيا درسي وجود دارد كه شما از اين حركت پوياي حسيني نگرفته باشيد. من نمي‌گويم كه ما لايق اين همه عنايت خداوندي بوديم. اما به فضل اهل‌بيت درس‌هاي زيادي از اين خدمت‌رساني عايدمان شده است. خدمت به امام حسين(ع) ابعاد و جوانب بسيار زيادي دارد كه توفيق پرداختن به برخي از آنها را داشتيم و برخي ديگر را هم از خدا مي‌خواهيم كه توفيق انجام آن را به ما بدهد؛ از ابعاد ديني گرفته تا اخلاقي، تا علم و معرفت و بسياري از ابعاد ديگر از طريق حركت پويا عايد ما شده است.
- آيا در اين خدمت‌رساني كراماتي را هم مشاهده كرده‌ايد؟
باور كنيد اين پرسش را كه مطرح كرديد اشك در چشمانم حلقه زد. درحالي‌كه هنوز اين موكب در كربلا كار خود را آغاز نكرده، يكي از اعضاي آن، حضرت ابا عبداللهالحسين را به خواب ديده كه ايشان در مقابل اين موكب ايستاده بودند و چند توصيه در مورد نحوه خدمت‌رساني به زائرانشان به وي گفتند. اين را من جزو كراماتي مي‌دانم كه حضرت اباعبدالله به خادمان زائرانش دارد. ما هنوز اين موكب را برپا نكرده‌ايم و در حال عزيمت به آنجا هستيم اما مي‌بينيم كه ايشان چنين عنايتي به ما دارند و به ما نصيحت مي‌كنند كه چه كاري را انجام دهيم و چه كاري را انجام ندهيم. امام حسين(ع) يكي از دروازه‌هاي رحمت الهي است، من طي بيش از 32سال خدمتگزاري شاهد بسياري از كرامات ايشان بوده و هستم. بسياري از افراد ناشناس به ما مراجعه مي‌كنند و نذري‌هايشان را مي‌آورند و مي‌گويند ما سال گذشته نذر كرديم و امسال آماده‌ايم كه نذر خود را ادا كنيم. بارها و بارها پدران و مادراني مراجعه مي‌كنند كه سال‌ها بچه‌دار نمي‌شدند يا فرزندشان به بيماري صعب‌العلاج دچار شده بود و... و بعد از متوسل شدن به اين دروازه رحمت، خداوند دعايشان را مورد استجابت قرار داده است.
- توصيف شما از راهپيمايي اربعين چيست؟
راستش را بخواهيد تنها جمله‌اي كه مي‌توانم در پاسخ بگويم آن است كه راهپيمايي اربعين، مراسمي توصيف ناشدني است، آنقدر وسيع، گسترده و بزرگ است كه نمي‌توانم براي توصيف آن سخن بگويم.
بايد در آن قرار بگيري و ببيني كه هر لحظه از آن يك درياست؛ دريايي وصف‌ناپذير.
- اطلاعات كلي در مورد راهپيمايي اربعين
مسافت بين نجف و كربلا حدود 80كيلومتر است.
مسافت بين هر عمود با ديگري حدود 70 متر است. (هر 16 عمود يك كيلومتر است).
بهترين زمان براي راهپيمايي از 16يا 17صفر تا روز اربعين است.
به‌طور معمول اين راه در مدت 3روز طي مي‌شود.
حركت به‌طور معمول از حرم امام علي عليه‌السلام در نجف اشرف به سوي خيابان زين‌العابدين آغاز مي‌شود تا به جاده اصلي نجف- كربلا برسيد.
پيشنهاد مي‌شود پياده‌روي بعد از نماز صبح آغاز و بعدازنماز مغرب و عشا متوقف شود.
در پيمودن راه به‌خودتان فشار بيش از حد نياوريد، سعي كنيد در فواصل مناسب استراحت كنيد.
با فرا رسيدن نماز مغرب و عشا سعي كنيد در همان موكب‌هاي نزديك اطراق كنيد.
در عمودهاي 72، 335، 602 و 1103 مركز گمشدگان وجود دارد. همچنين در شهر كربلا اين مركز در حرم حضرت عباس(ع) واقع است. همچنين هر 3 كيلومتر مراكزي براي اطلاع‌رساني در مورد مفقودين ايجاد شده است.
نظر شما