گرچه به‌نظر می‌رسد فناوری پیچیده و بالای هسته‌ای دور از دسترس فقیرترین کشاورزان دنیای در حال توسعه و خانواده‌هایی است که می‌کوشند تا یک دلار در روز درآمد کسب کنند. اما امروزه استفاده از این فناوری در تولید محصولات کشاورزی نتایج بسیار خوبی را به‌دنبال داشته است.
به نحوی که تاکنون روش‌های هسته‌ای به‌کار رفته در کشاورزی میلیون‌ها نفر را قادر ساخته تا محصولات بیشتری را تولید کنند و دام نسبتاً سالم‌تری را پرورش دهند.
از آنجایی‌که 854 میلیون نفر از مردم گرسنه دنیا در مناطق روستائی زندگی می‌کنند، این فناوری می‌تواند اثر مستقیم مثبتی بر فقر و گرسنگی داشته باشد.
علاوه‌براین، با وجود نگرانی عمومی در مورد فناوری هسته‌ای، این‌گونه روش‌ها بازبینی‌های ایمنی سختی را گذرانده‌اند. در حقیقت این روش‌ها علاوه بر سوددهی به محیط، ایمنی غذا را نیز افزایش می‌دهند.
از سال 1964، فائو و سازمان بین‌المللی انرژی اتمی این فناوری را در جهت گسترش امنیت غذایی بکار برده‌اند چرا که این فناوری می‌تواند غذا را ایمن‌تر کرده و به محیط سود رساند.
به‌عنوان مثال، دانشمندان از یک روش به نام پرتو‌دهی برای افزایش مقاومت خاک و باروری استفاده می‌کنند که سود انبوهی را نصیب کشورهای آفریقایی در مناطق خشک، می‌کند.
همچنین از طریق پرتو‌دهی روی غذا باکتری‌های بیماری‌‌زا از بین رفته و هیچ‌گونه اثرات رادیواکتیوی به‌جا نمی‌گذارد بلکه باعث می‌شود تا غذا ایمن‌تر تهیه شود. ایمنی و اثربخشی این روش توسط فائو و سازمان بهداشت جهانی نیز تائید شده است.
فناوری‌های هسته‌ای می‌توانند در پی‌بردن به اثرات مضر علف کش‌ها یا پسماندهای داروهای دامپزشکی در غذا و توسعه فعالیت‌های دامپروری نیز استفاده شوند. مثال دیگر که شامل کاربرد روش هسته‌ای می‌شود، اندازه گیری میزان ذخیره آب و ره گیری آب و مواد در خاک است که باعث کاهش هدر‌روی این منابع با ارزش می‌شود.
فائو هر ساله محققانی را از کشورهای در حال توسعه در آزمایشگاه خود در نزدیکی وین آموزش می‌دهد که این متخصصان پس از بازگشت به کشور خود، سعی در استفاده مناسب از روش‌های هسته‌ای در تولید محصولات کشاورزی می‌کنند.
