بگو مگو، دلمُردگی

 مرد مي‌گويد بايد اين طرف باشد و خانم مي‌گويدنه‌خير بايد آن طرف باشد. شايد خنده‌دار به‌نظر بيايد اما خيلي از بحث‌ها و جدل‌هايي كه ما در فضاي خانوادگي با يكديگر داريم، از همين سنخ است. گاه زن يا شوهر، مطلب حقي دارد كه مي‌خواهد با گفت‌وگو آن را به ديگري ثابت كند؛ در اينجا ديگر گفت‌وگو بر سر مشكلات نيست بلكه گفت‌وگو به ‌منظور اثبات امري به ديگري است كه در اصطلاح «جدل» گفته مي‌شود. در اين موارد جدل نيز بي‌اشكال است؛ اما بايد مراقب بود كه همراه با توهين، تحقير، بي‌ادبي، بي‌حرمتي و حرف خلاف واقع نباشد.

در بسياري از موارد، زوج‌ها بر سر مسائلي بگو مگو مي‌كنند كه اساسا بي‌فايده و بيهوده است؛ يعني مطلب مورد بحث، كم‌اهميت است يا حتي بسيار پراهميت است ولي بحث بر سر آن نتيجه‌اي نخواهد داشت! در اصطلاح به اين نوع گفت‌وگو «مراء» گفته مي‌شود. در مراء كه نوعي زورآزمايي كلامي‌است، هر يك از طرفينِ گفت‌وگو مي‌خواهد سخن خود را به كرسي بنشاند. در واقع مراء، جدال بي‌حاصلي است كه تنها ثمره‌اش دلخوري است. اما در اينگونه دعواهاي لفظي، بازي را آن برده كه زودتر بحث را خاتمه داده است.

 حالا نه‌تنها در موارد بي‌اهميت نبايد بحث كنيد بلكه بالاتر از اين، سر موضوعي كه خيلي مهم است هم نبايد جدال كنيد. گفت‌وگو بايد در حد يك يا 2بار باشد كه من دليل شما را بشنوم و شما هم دليل من را و ديگر ادامه ندهيم يا نهايتا يك‌بار ديگر هم بحث، رد و بدل شود كه من متوجه منظور شما نشدم يا شما متوجه منظور من نشديد. بيش از 2بار رد و بدل شدن بحث ميان 2 نفر، مصداق جدل مي‌شود. بالاتر از اين حتي مي‌گويند كه اگر حق هم با شماست مراء و جدال نكنيد. آري، بنا به گفته معصومين،مراء را ترك كن، حتي اگر حق با توست زيرا نتيجه‌اي ندارد. مراء‌ و جدال بيشتر لجاجت و لجبازي و كدورت را به‌دنبال مي‌آورد و در يك كلام دلمُردگي مي‌آورد.