براساس گزارش ساينس الرت، اين شبكيه كاشتني كه ميتواند نور را به سيگنالهاي الكتريكي براي تحريك نورونهاي شبكيهاي تبديل كند،ميتواند اميد را به زندگي ميليونها نفري كه در اثر تخريب شبكيه قدرت بينايي خود را از دست دادهاند، بازگرداند. در اين نوع بيماريها سلولهاي گيرنده نور آغاز به تخريب كرده و به كوري منجر ميشوند.
شبكيه در پشت چشم قرار دارد، و از ميليونها گيرنده نوري تشكيل شدهاست. اما جهشي كوچك در يكي از 240 ژن شناخته شده ميتواند به آغاز تخريب شبكيه و مرگ اين گيرندههاي نوري منجر شود حتي اگر نورونهاي شبكيهاي اطراف آنها سالم باشند.
اكنون محققان ايتاليايي موسسه فناوري ايتاليا رويكردي جديد براي استفاده از اين نورونهاي سالم ارائه دادهاند، ايجاد شبكيهاي مصنوعي و قابل پيوند به چشم كه ميتواند جايگزيني كاربردي براي شبكيه آسيب ديده باشد.اين عضو مصنوعي از لايهاي باريك از پليمري رسانا ساخته شدهاست كه روي زيرلايهاي حريري قرار گرفته و از پليمرهاي نيمرسانا پوشانده شدهاست.
پليمرهاي نيمه رسانا مانند مواد جاذب نور يا فوتوولتائيك عمل ميكنند و فوتونهاي نور را پس از ورود به عدسي چشم جذب ميكنند. زماني كه اين رويداد رخ ميدهد،برق نورونهاي شبكيهاي را تحريك كرده و خلاء ناشي از تخريب شبكيه طبيعي چشم را جبران ميكند.
محققان براي آزمايش اين وسيله آن را به چشم موشهاي مبتلا به نوعي بيماري تخريب شبكيه پيوند زدند. پس از آنكه موشها دوران نقاهت جراحي را پشت سر گذاشتند، محققان ميزان حساسيت آنها را به نور مورد آزمايش قرار دادند و آن را با موشهاي سالم مقايسه كردند.
نتايج بررسيها نشان داد در نور كم چشم موشهاي درمان شده به اندازه چشم موشهاي سالم واكنش نشان نميدهد اما در نور شديدتر، چشم موشهاي درمان شده به اندازه چشم موشهاي سالم نسبت به نور واكنش نشان ميداد. پس از گذشت 10 ماه نيز اين شبكيه مصنوعي كارايي خود را حفظ كرده بود.
محققان با استفاده از پرتونگاري مقطعي پوزيتروني فعاليت مغزي موشهاي درمان شده را در حين اجراي تستهاي حساسيت نور تحت نظر گرفتند و شاهد افزايش فعاليت در بخشي از مغز بودند كه اطلاعات بصري را پردازش ميكند.
اگرچه هيچ تضميني وجود ندارد كه همين نتايج اميدواركننده در انسانها نيز به دست بيايد، اما محققان اميدوارند بتوان از همين تكنيك براياحياي بينايي افراد نابينا كمك بگيرند.
نظر شما