عجيب آنكه در معارف ديني ما ريختن آبروي مومن مساوي شده با ريختن جان و مال او! نوع برخورد ما با اخباري همچون افشاي حريم خصوصي مردم، طلاق ميان افراد مشهور جامعه، رسوايي سياستمدار حزب رقيب و... نشان مي‌دهد كه آبروي ديگران نزد ما اهميت چنداني ندارد. دستور اسلام در اين زمينه قاطع و روشن است؛ هر كسي حتي در دل از ريختن آبروي مردم خوشحال شود، هم در دنيا و هم در آخرت دچار پشيماني خواهد شد. ما انسان‌ها موجوداتي اجتماعي هستيم و به جامعه پاك و امن نياز داريم لذا اگر مي‌بينيم در اسلام با غيبت، آشكاركردن عيوب پنهاني مردم و انجام گناه علني شديدا مبارزه شده يكي از حكمت‌هايش ايـن است كه چنين اقداماتي سلامت و پاكي جامعه را زير سؤال مي‌برد، به همين دليل در شبكه‌هاي اجتماعي، بايد از نشر و ارسال مطالب و پست‌هايي كه آبروي افراد جامعه را به خطر مي‌اندازد، خودداري كنيم، خود را جاي آن فرد بگذاريم و حتي در بعضي از موارد درصدد دفاع از او برآييم.
مفسران قرآن در تشبيه همسر به لباس، ظرايفي را بيان كرده‌اند كه يكي از آنها اين است: همسران بايد در مدت زندگي مشترك، عيوب يكديگر را نسبت به هر كسي غيراز خود بپوشانند. متأسفانه در ميان بعضي از ما باب شده همسران پس از تصميم به جدايي، عيوب ديگري را براي مخاطبان خود به اشتراك گذاشته و با ايجاد بدنامي فرصت ازدواج مجدد را از او سلب مي‌كنند، درحالي‌كه قرآن تأكيد مي‌كند طلاق هم بايد با زيبايي همراه باشد؛ يعني با احسان و نيكي صورت بگيرد؛ به‌عبارت ديگر همسران پس از تصميم به جدايي، حق ندارند با سخنان نامناسب، عيوب يكديگر را آشكار ساخته و مردم را به هم بدبين سازند.
البته سيره حضرت امير عليه‌السلام نشان مي‌دهد كه مراقبت از حفظ آبروي مردم در بعضي موارد ارزش ندارد؛ يكي از آن موارد، آبروي مسئولين خائن حكومتي به شرط اثبات خيانت آنها به حقوق و اموال مردم است كه در اين صورت حفظ آبروي او هيچ ارزشي نداشته و نبايد در اين زمينه مدارا نشان داد. امام‌علي(ع) در نامه‌اي به مالك اشتر مي‌فرمايند: «اگر يكي از كارگزاران حكومت تو دست به خيانت دراز كند و مأموران مخفي تو بالاتفاق خيانتش را گزارش كنند در اين‌صورت، گردنبند عار و بي‌آبرويي را به گردنش بينداز!»
نظر شما