اما او این ساز را به دست گرفت و رو به حسین علیزاده و سایر تماشاگران تالار وحدت گفت: بهمن سال 1357 در هیات جوانی تازه کار، سنج گروه حسین علیزاده را در قطعه حصار می نواختم و اکنون از استاد علیزاده اجازه می خواهم که برای اجرای دوباره این قطعه همان نقشی را برعهده بگیرم که سی سال قبل وی بر عهده من گذاشت.
به گزارش همشهری آنلاین مجید درخشانی که سرپرستی گروه 24 نفره خورشید را بر عهده داشت، پیش از شروع قطعه حصار، گفت که این قطعه ونیز سواران دشت امید، قطعاتی سترگ اند که در نوع خودکمتر نظیری داشته اند.
قطعاتی مبتنی بر ردیف دستگاه های موسیقی ایران با ریتم های ادواری سرشار از نبوغ آهنگسازی و بدعت در تنظیم که حس بی بدیل دهه پنجاه را به یاد می آورد. دهه ای که خاطراتش در روح و روان همه ما جاری است.
گروه خورشید برای اجرای دو قطعه سواران دشت امید و حصار تمرینات فشرده ای را صورت داد، به نحوی که حسین علیزاده در گفت و گو به همشهری آنلاین گفت که خود شاهد عشق و علاقه ای که بچه های جوان در صحنه تمرین این قطعات داشتند بوده است.
علیزاده همچنین گفت که مهمترین ویژگی اجرای دوباره این دو قطعه به همین شور و شوق و حسی است که نوازندگان جوان در اجرای این قطعه داشتند.
وی گفت: روزی که به سر تمرینات گروه رفتم بغضم گرفت و خاطرات ساخت این قطعه برایم زنده شد.
وی که این قطعات را در دوران سربازی خود سروده بود درباره چگونگی تصنیف این قطعات گفت: دوران سربازی دوران پر مشقتی است و من آن ایام در پادگان فرح آباد سرباز بودم و در حالی که همدوره ای های من پس از گذراندن روزی پرمشقت در خوابگاه به سراغ رادیو می رفتند و به آن گوش می سپردند، من در فکر ساخت چنین قطعه ای بودم و حتی تک تک جملاتش را به یاد دارم که در چه مکانی و چه موقعیتی نوشته ام؛ گاه در سر پاس و گاه در نگهبانی و گاه در مکانی دیگر این قطعه را ساختم ونامش راهم حصار گذاشته ام و به زندانیان سیاسی تقدیم کردم.
قطعه حصار با برداشتی از تم های مذهبی، به خصوص زنجیر زنی، ساخته شده است و به گفته علیزاده یاد آور خاطرات دوران کودکی وی از عزاداری ها وسینه زنی هاست.
این قطعه که در گوشه حصار دستگاه چهار گاه ساخته شده است، نخستین بار با آواز بیژن کامکار و شعری از هوشنگ ابتهاج سایه در اردیبشهت 1357 از رادیو پخش شد.
در آن زمان هوشنگ ابتهاج سایه مسئولیت موسیقی رادیو را برعهده داشت و علیزاده و لطفی و شجریان و مشکاتیان ناظری و دیگر نوازندگان کارهایی تاثیر گذار ، که از آن به عنوان موج نوی موسیقی ایران یاد می شود، را اجرا کردند.
این گروه تا شهریور ماه سال 57 در رادیو فعال بودند، اما پس از کشتار 17 شهریور، همگی به اتفاق سایه از رادیو استعفا دادند و بیرون آمدند.
