اما براساس گزارش دوسالانه سازمان ملل در زمینه وضعیت اجتماعی جهان، برخورداری از این حقوق بسیار انتخابی است. صدها میلیون نفر دچار بیکاری مزمن هستند و یکی از دلایل این امر آزادسازی اقتصادی، خصوصی‌سازی و جهانی شدن است.
به گزارش آی‌پی‌اس نیوز، یک مشکل بزرگ بیکاری است. ظرف یک دهه گذشته 34 میلیون نفر دیگر به صف بیکاران جهان پیوسته‌اند و این رقم را به 195 میلیون نفر در سال 2006 رساندند.
نیمی از مجموع بیکاران را جوانان تشکیل می‌دهند؛ هر چند که نسبت آنان به کل جمعیت جهان فقط 20 درصد است. بی‌سوادی و فقدان تحصیلات، عامل اصلی نسبت بالای بیکاری در میان جوانان است.
در این حال، 190 بچه کوچک‌تر از 14 ساله به نوعی مشغول کار هستند. یک چهارم آنان در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و حدود 70 درصد آنان در آسیا و اقیانوسیه زندگی می‌کنند.
شا زوکانگ - معاون اداره امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل- که ناشر گزارش یادشده است، گفت به رغم رشد اقتصادی مناسب در سطح جهان، اشتغال‌زایی از رشد جمعیت فعال کمتر است.
در خلال سال‌های 1996 تا 2006، رشد اقتصاد جهان به طور میانگین 8/3 درصد بود اما در همین مدت میزان بیکاری از 6 درصد به 3/6 درصد رسید.
بیشترین میزان بیکاری در خاورمیانه و شمال آفریقا وجود دارد. تحصیل، نقش مهمی در مهارت‌زایی افراد دارد و هر قدر افراد تحصیل‌کرده‌تر و ماهرتر باشند، وضعیت اشتغال آنان مطلوب‌تر است.
علاوه بر این، آنها با سهولت بیشتری از کشوری به کشور دیگر مهاجرت می‌کنند؛ در حالی که افراد فاقد تحصیلات و مهارت، از این امکان تا حد زیادی بی‌بهره‌اند.
زوکانگ افزود: رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی روند مشابهی ندارند و این به زیان جوامع و شهروندان است. با وخامت اوضاع اشتغال، ناامنی اقتصادی برای بیشتر افراد شاغل افزایش یافته است.
کارشناسان می‌گویند عمده دلیلی که دولت‌ها برای مقابله با موضوع اشتغال راه انعطاف‌پذیری را در پیش می‌گیرند، این است که دولت‌ها به سختی می‌توانند هزینه بیکاری، بیمه و مستمری بازنشستگان را تأمین کنند.
حدوداً نیمی از جمعیت جهان که شغل دارند، روزانه فقط معادل 2دلار درآمد دارند.
