به گزارش بی‌بی‌سی پیتر هافتون اهل بیرمنگام انگلیس در ژوئن سال 2000 اولین انسانی بود که در بدنش یک قلب مصنوعی دائمی کار گذاشته شد.
هافتون در 25 نوامبر (4 آذر) در بیمارستان "سلی اوک" در بیرمنگام به علت از کار افتادن اندام‌‌های متعدد حیاتی بدن درگذشت.
پیش از نصب این پمپ مصنوعی، قلب هافتون تنها 10 درصد ظرفیت طبیعی‌اش را داشت و پزشکان انتظار داشتند او تنها چند هفته دیگر زنده بماند.
جراحان در هنگام کارگذاشتن این قلب مصنوعی مطمئن نبودند که آیا این پمپ اصولا به طول عمر هافتون خواهد افزود یا نه.
اما او هفت سال زنده ماند و از طریق با شرکت در مراسم جمع‌آوری کمک‌های خیرین به افزایش آگاهی عمومی از این شیوه درمانی یاری رساند. او همچنین با فعالیت در بنیاد خیریه پژوهش قلب انگلیس به شروع استفاده از این روش در کودکان کمک کرد.
"جرویک 2000"، پمپ به اندازه شست دستی که در عملی 14 ساعته در بیمارستان "جان رادکلیف" در آکسفورد انگلیس در سینه هافتون کارگذاشته شد، از یک توربین استفاده می‌‌کرد تا قدرت هر ضربان قلب را افزایش دهد.
این پمپ در کنار حفرات قلب بیمار که خون را به سراسر بدن تلمبه می‌کنند، قرار داده شده بود. این وسیله به وسیله سیمی که از جمجمه او در پشت گوشش خارج شده بود، به یک باتری خارجی وصل می‌شد.
این قلب مصنوعی جدید، جایگزین گونه‌های قدیمی‌تری شده بود که بیش از حد بزرگ بودند که برای بیش از چند ماه به بدن بیمار متصل بمانند. قلب‌های مصنوعی قدیمی تنها به عنوان اقدامی کوتاه‌مدت برای زنده نگهداشتن بیماران تا زمان یافته‌شدن قلب پیوندی به کار می‌رفتند.
