علامت آلزایمر فقط فراموشی نیست

هنگامی که مادر یا پدرمان به یک سن خاص می‌رسند، نگرانی از دست دادن حافظه در ایشان به سراغمان می‌آید و هر بار که آن‌ها کلیدشان را گم می‌کنند، فکر می‌کنیم همه چیز به پایان رسیده است.

این نگرانی‌ها قابل فهم هستند. با توجه به این که در حال حاضر هم هیچ درمان قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. بله، موضوع دلگیری است، اما ناامیدکننده نیست.

تشخیص زودهنگام علائم آلزایمر هنوز هم می‌تواند به درمان زودهنگام آن با استفاده از داروهای لازم منجر شود. درمان زودرس اجازه می‌دهد تا بیماران به خوبی و برای مدت طولانی زندگی کنند. به همین دلیل مهم است که به علائم والدین‌تان توجه کنید.

شایع‌ترین علامت بیماری آلزایمر، از دست دادن حافظه است که مختل کننده‌ی زندگی روزمره می‌باشد و اشکال مختلفی دارد. برخی افراد فراموش کردن زمان و مکان، اشکال در برنامه‌ریزی ، چالش با کلمات و یا قضاوت ضعیف را تجربه می‌کنند. اما نشانه‌های اولیه دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند قبل از پیشرفت آلزایمر، شما را از وجود آن با خبر کنند.

• بی علاقگی

کسی که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر به سر می‌برد، ممکن است از فعالیت‌هایی که او را شاد می‌کنند، دوری کند، مثل رفتن به سینما، صرف ناهار با دوستان، و یا بازی با نوه‌ها. این افراد محیط خود را به چیزهایی که با آن راحت هستند محدود می‌کنند. این بی‌علاقگی می‌تواند زندگی بیماران را حتی در مراحل بسیار اولیه بیماری دچار مشکل کند.

آلزایمر فقط با نگرانی درباره فراموشی فرد مبتلا همراه نیست و می‌تواند شامل نگرانی‌هایی در رابطه با بی‌تفاوتی و بی‌علاقگی او نیز باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که بی‌تفاوتی در میان مردمی با اختلال شناختی خفیف، ممکن است از پیشرفت آلزایمر خبر دهد.

• تغییرات بهداشت فردی یا ظاهر

این بی‌تفاوتی ممکن است به تغییراتی در عادات روزانه فرد بیمار منجر شود. برخی از افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است همان لباس قبلی را برای چند روز بپوشند و یا به طور ناگهانی شانه زدن و تمیز کردن موهایشان را به یک بار در هفته کاهش دهند.

در مراحل اولیه بیماری آلزایمر، هنگامی که بی‌تفاوتی شروع به افزایش می‌کند ، فرد ممکن است کمتر به ظاهر خود یا لباسی که مدت‌هاست به تن دارد و یا حتی استحمام توجه نشان دهد. خانواده نقش مهمی در این نوع بی‌توجهی دارند.

• اضطراب و افسردگی

اگر والدین‌تان متوجه کوچک‌ترین فراموشکاری در خودشان شوند، ممکن است نگران گردند. اغلب اضطراب مرتبط با آلزایمر شامل سئوال و جواب‌های پی در پی است. محیط جدید ممکن است آن‌ها را مضطرب کند، طوری که مدام سوال کنند: کجا می‌رویم، قرار است چه کاری انجام دهیم؟ چه زمانی ما را ترک خواهی کرد و ...

به نظر می‌رسد توجه بیش از حد به جزئیات یک سفر و پرسش‌های متعدد مربوط به فراموشی باشد، طوری که حتی گاهی به یاد نمی‌آورند چه غذایی سفارش داده‌اند.

به نظر می‌رسد ارتباطی بین تشخیص افسردگی با بیماری‌های زوال عقلی مانند آلزایمر وجود دارد. البته هنوز مشخص نیست که این افسردگی است که موجب آلزایمر می‌شود و یا آلزایمر سبب بروز افسردگی خواهد شد. هنوز تحقیقات بیشتری در این مورد نیاز است.

• تغییرات بینایی

ممکن است بزرگسالان مسن در مراحل اولیه ی آلزایمر نیاز به چشم پزشک پیدا کنند. در حالی که به نظر می‌رسد این تنها یک مشکل چشمی است، اما گاهی اشتباه است. این در واقع می‌تواند یک مشکل پردازش بصری باشد، زیرا بخش عقبی مغز در انواع خاصی از آلزایمر، سریع‌تر دچار اشکال می‌شود.

ممکن است این تغییرات مغزی بتواند باعث تغییر حس بویایی یا شنوایی در برخی از افراد مبتلا به آلزایمر شود. تغییرات بینایی نیز ممکن است نشانه‌ای از انواع دیگر زوال عقل مانند بیماری لوی بدن(Lewy Body) باشد.