بعضی جشنواره‌ها نمایش‌هایی را که در طول یک سال روی صحنه رفته انتخاب و اجرا می‌کنند، با این هدف که یافته‌های جدیدتر و نمایش‌هایی را که مورد توجه قرار گرفته‌اند بررسی کنند تا نمایش‌هایی که حاوی ارزش‌های ویژه‌ای بوده بین منتقدان و هنرمندان تئاتر مورد بررسی و تعامل قرار بگیرد و یافته‌های جدید بین گروه‌های مختلف مبادله شود.
گاهی هدف این است که کارهای مختلفی به اجرا در بیاید و کسانی که از یک نگاه مولف و ویژه و استعداد خاص برخوردارند، شناسایی شوند؛ مثلا اینکه یک بازیگر برتر و یا یک کارگردان برترچه ویژگی‌هایی دارد. این کارها به هنر، ارزش می‌دهد و هنرمندان سعی می‌کنند توان کاری خود را افزایش دهند. گاهی جشنواره‌ای هم این هر 2هدف را در برمی‌گیرد.
گاهی جشنواره‌های دانشجویی که دنبال کننده اهداف خاصی هستند برگزار میشود. بعضی جشنواره‌ها مختص گروه‌های آماتور هستند. همه اینها تعاریف خاص و جایگاه خود را دارند. ما ابتدا باید هدف از برگزاری هر جشنواره را شناسایی کنیم.
گاهی اوقات این جشنواره‌ها به صورت ناهماهنگ برگزار می‌شوند و در این صورت است که هیچ معنای خاصی پیدا نمی‌کند. به عنوان مثال در یک جشنواره رقابتی گروه‌های آماتور، حرفه‌ای، دانشجویی، آموزشی و...حضور پیدا می‌کنند. چنین جشنواره‌ای هیچ نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.
زمانی که جشنواره شهرستان‌ها برگزار میشود، هدف، شناسایی استعدادهای شهرستانی است با همه توانایی‌هایی که از نظر امکانات دارند، در چنین جشنواره‌ای اگر یک گروه تهرانی هم حضور داشته باشد این جشنواره به هیچ هدفی دست نمی‌یابد.
از سوی دیگر جشنواره برای مردم نیست بلکه برای خود دست‌اندرکاران و علاقه‌مندان حرفه‌ای و منتقدان تئاتر است؛ چون وقتی یک نمایش تنها 2بار روی صحنه می‌رود، نمی‌تواند از بین مردم عادی مخاطبی داشته باشد.
تئاتر باید به طور مستمر در طول سال و در تمام عرصه‌ها با تعاریف خاص خود جریان داشته باشد، یعنی یک جریان حرفه‌ای باشد، ضمن اینکه تئاتر آماتور، حرفه‌ای، دانشجویی و... باید از یکدیگر تفکیک شود و حتی سالن‌ها هم باید تعریف شده باشند؛ یعنی گروه‌های تئاتری باید سالن های مخصوصی برای تمرین و اجرا داشته باشند.
وقتی این معانی کنار هم نشست و این تداوم پیدا شد طبیعتا تماشاگر هم می‌تواند به راحتی انتخاب کند چون آن موقع است که توقعاتش شناخته و شناسایی میشود. با این تداوم، تماشاگران بیشتر می‌شوند و این ارتباط گروه تئاتری با تولید تئاتر باعث بالابردن سطح فکر و اندیشه سازی میشود. اگر تماشاگر سطح فکرش بالا برود هنرمند هم مجبور میشود سطح کارش را ارتقا دهد و در نتیجه به سطح مطلوبی می‌رسیم.
در نهایت من با این تعداد جشنواره که در حال حاضر برگزار میشود موافق نیستم چون مقدار زیادی بودجه صرف میشود که اینها می‌تواند در اختیار گروه‌های تئاتری که به طور مستمر فعالیت می‌کنند قرار گیرد. اما به بخش‌هایی از این جشنواره‌ها می‌توان نمره قبولی داد ، بعضی از این گروه‌ها حرکت‌های سازنده‌ای دارند که نباید از آنها چشم پوشی کرد.
مدیرعامل خانه تئاتر
