به گزارش مهر، طبق مطالعه محققان دانشگاه نورث وسترن ایلینوی، کمی استرس می‌تواند برای سلول‌های بدن خوب باشد چراکه موجب افزایش انعطاف پذیری می‌شود، از سلول‌های پیر محافظت می‌کند و همچنین ریسک بیماری را به تاخیر می‌اندازد.
مطالعات قبلی عمدتا استرس را با بیماری قلبی، سکته و فشارخون بالا مرتب دانسته اند.
این یافته‌ها به محققان کمک می‌کند تا فهم بهتری از مکانیسم‌های مولکولی تحریک کننده پیری و ریسک بیماری‌های انحطاطی مرتبط با سن داشته باشند.
ریچارد موریموتو، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «هدف ما از این مطالعه یافتن راه‌های برای طولانی تر کردن عمر انسان نیست، بلکه هدف افزایش سلامت در سطح مولکولی و سلولی است.»
در این مطالعه، تیم تحقیق حدود ۲۲ هزار ژن را مورد بررسی قرار دادند.
محققان دریافتند سیگنال‌های ناشی از میتوکندری تحت استرس خفیف از عدم موفقیت مکانیسم کنترل کیفی چند پروتئینی که با افزایش سن ایجاد می شود پیشگیری می‌کند.
در مقابل، این عمل موجب توقف تجمع پروتئین‌های اسیب دیده که در بیماری‌های انحطاطی نظیر آلزایمر، هانتینگتون و پارکینسون روی می‌دهد می‌شود.
موریموتو در ادامه می‌افزاید: «همواره عنوان می‌شود که استرس طولانی مدت میتوکندری می‌تواند مضر باشد. اما ما دریافتیم زماینکه میتوکندری کمی تحت استرس قرار می‌گیرد، سیگنال ناشی از این استرس به عنوان یک شیوه بقاء توسط سلول و جاندار مختل می‌شود.»
به گفته وی، «این وضعیت موجب می‌شود جانداران به طورکامل در مقابل استرس مقاوم شده و طول عمرشان افزایش یابد.»
نظر شما