سال گذشته برای نخستین بار، دسته بزرگی از غازهای کانادایی و بارماکل‌ها در استان گلستان دیده شدند؛ موضوعی که شگفتی بسیاری را بر‌انگیخت.
در آن زمان این سؤال‌ها ذهن کارشناسان را به خود مشغول کرده بود؛چرا این غازها به این منطقه کوچ کرده‌اند؟ مسیر 15 هزار کیلومتری بین ایران و کانادا را چگونه طی کردند؟ چگونه آنها در کانادا به این نتیجه رسیدند که استان گلستان در ایران جای مناسبی برای زمستان گذرانی است و این مسیر طولانی را پرواز کرده‌اند تا اینجا؟
این سؤال‌ها البته هنوز پاسخی نیافته است؛. مگر اینکه امسال هم غازهای کانادایی و بارماکل‌ها به ایران بیایند و امکان بررسی بیشتر در این باره میسر شود.
در آغاز فصل کوچ پرندگان زمستان گذران به گلستان، کارشناسان محیط زیست بیش از همه در انتظار بارماکل هستند.
البته طی هفته‌های اخیر گلستان پذیرای صدها هزار پرنده دیگر بوده‌است.
مهندس سیاوش روشنیان در این باره می‌گوید: هر سال صدها گونه پرنده از مرزهای شمال وارد کشورمان می‌شوند تا زمستان گذرانی‌شان را در گمیشان، خلیج گرگان و ده‌ها زیستگاه دیگر در گلستان و گیلان و مازندران سپری کنند.
از گونه‌های در معرض خطری چون اردک آنقوت، عقاب دریایی دم سفید، غازهای کانادایی و بارماکل که پارسال برای اولین بار به ایران آمده بود تا اردک بلوطی، سیاه‌کاکل، ارده‌ای و غاز سفید‌پیشانی کوچک.
این پرنده شناس که مقیم استان گلستان است، می‌افزاید: سال 76 گمیشان میزبان 64 هزار غاز خاکستری کوچنده بود اما این تعداد هر سال کمتر شد تا امروز که به هزار پرنده رسیده‌است.
روشنیان دلیل این اتفاق را اینگونه بیان می‌کند: روز به روز فشار‌های صنعتی بر زیستگاه‌ها و طبیعت بیشتر می‌شود، حمل‌ونقل و ساخت جاده، پناهگاه‌های امن حیات وحش را در معرض خطر قرار می‌دهد؛ به همین دلیل است که دیگر از عروس غاز-اینگونه زیبای حیات وحش- در زیستگاه‌ها خبری نیست؛ سرنوشتی که شاید در انتظار گونه‌های دیگر نیز باشد. مگر آنکه چاره‌ای اندیشیده شود.
