تصور کنید در داخل بدن یک انسان، مدت طولانی زهرهای مختلفی وجود دارد و بعد به آن بدن، پادزهری زده میشود که آن را التیام میبخشد. حضور مردم در راهپیمایی 22بهمن هرساله با توجه به همه مشکلات موجود در داخل، کم کاریها و حتی قصورها و توطئههای دشمنان خارجی شبیه همان پادزهری است که دردها و مشکلات را تا حدی التیام میبخشد.
ممکن است کسی این سخن را بگوید که در کشور در طول سال، راهپیماییهای زیادی صورت میگیرد اما باید گفت که هیچکدام از آنها نماد وحدت ملی نیست. در این راهپیمایی است که همه اقشار با هر تفکر و دیدگاهی به صرف اینکه اصل نظام را قبول دارند حضور پیدا میکنند. وحدت و حفظ یکپارچگی امسال مردم در راهپیمایی هم از دو جهت اهمیت بیشتری دارد.
الف)امسال مردم درصدد پاسخ به یاوهگوییهای آمریکا هستند. نگارنده با درک 4دهه از عمر انقلاب، سراغ ندارد که ایالات متحده آمریکا به این حد اخیر، در اعلام دشمنیاش با مردم و نظام صریح بوده باشد. در یک سال اخیری که دونالد ترامپ در راس هرم قدت آمریکاست، رسما خواستار تغییر نظام سیاسی کشورمان شده است و مردم ایران را تروریست خوانده است.
این نوع از دشمنی صریح پس از تسخیر لانه جاسوسی هم قابل مشاهده نبود. ب) مسئله دومی که به اهمیت راهپیمایی امسال میافزاید اعتراضها و آشوبهای اخیر است که راهپیمایی امسال بعد از آنها واقع شده است. درست است که در کشور مشکلاتی وجود دارد و مردم هم اعتراضهایی دارند اما این آشوبها متوجه مردم نبود و عده قلیلی آشوبگر دست به آن زدند. با این حال ما وحدت رسانهای و حمایتهای عجیب غرب را از این حرکتها شاهد بودیم که این هم در نوع خود بینظیر بود و عزم مردم را میطلبد.
نکته دیگری هم که باید از سوی مسئولان مورد توجه قرار گیرد شناخت مردم و نوع دغدغههای آنهاست. نقش مردمسالاری و دمکراسی در ساختار سیاسی ما بسیار جدیتر از نظامهایی است که ادعای دمکراسی دارند. در آن کشورها وابستگی به نظامهای سرمایهداری و رسانهای است که تعیینکننده است درحالیکه در کشورما خواست مردم تعیینکننده است و به همین دلیل مردم گاهی رأیهایی میدهند که برای عدهای عجیب مینمایاند اما بالاخره مردم تصمیم گرفتهاند که فلان فرد و فلان جریان را بر سر کار بیاورند. این وابستگی ساختارها به حدی است که اگر مردم حتی نظام را نخواهند، خواستهشان محقق میشود و همین مسئله اهمیت توجه به مردم را نشان میدهد.
نظر شما