زمانی که خداوند به حضرت‌موسی(ع) رسالت و پیامبری او را اعلام و بیان می‌کند که با مردم گفت‌وگو و پیام خداوند را به مردم ابلاغ کند؛ نخستین چیزی که حضرت موسی از خداوند درخواست می‌کند شرح صدر است تا بتواند ارتباط خوبی با مردم داشته باشد. شرح صدر یعنی گشادگی سینه و چهره و ظرفیت تحمل و مدارا با صنوف مختلف، افراد و افکار مختلف.
زمانی هم که پیامبر‌اکرم(ص) به نبوت مبعوث شدند و حتی قبل از نبوت، خداوند شرح صدر را به ایشان عطا می‌فرماید. در قرآن هم به صراحت عنوان شده که «الم نشرح لک صدرک» یعنی زمانی که خداوند پیامبرش را به سوی مردم مبعوث می‌کند نخستین ویژگی که از ایشان برای رفتار با مردم می‌خواهد شرح صدر، مدارا و تحمل عقاید و پذیرش صنوف مختلف مردم و علایق و سلایق است. مخصوصا در عرصه اداره امور جامعه در روایات داریم که مهم‌ترین ابزار برای اداره جامعه رفق و مداراست.
مهم‌ترین ابزار مدیر در عرصه‌های مختلف برای بهتر اداره کردن جامعه و موفق بودن در هر سطحی از امور جامعه مدارا و پذیرش دیگران و تحمل و آماده کردن خود است؛ برای اینکه فرد با سلایق و علایق مختلف و گرایشات مختلف روبه‌رو می‌شود. از نگاه اعتقادی و دینی خداوند هم به پیامبران تأکید بر مدارا کرده و صراحتا در قرآن به پیامبر(ص) توصیه می‌کند که از رحمت‌های خداوند به ایشان این است که با مردم اهل مدارا هستی و می‌توانی دیگران را تحمل کنی و درمقابل خشونت‌های دیگران با ملایمت رفتار کنی و متناسب با سطوح با آنها رفتار و برخورد کنی؛ این بحث اعتقادی مدارای اجتماعی است.
در تجربه بشری هم یکی از دلایلی که بشر بعد از زمان طولانی فراز و نشیب‌های مدیریت و اداره جامعه به این نکته رسید که سراغ مردم سالاری برود بر این اساس بود که نهایتا مردم و جامعه مدنی با سلایق و علایق مختلف روبه‌رو هستند و استعدادهای مختلف دارند. پس بهترین نوع اداره جامعه این است که حاکمان و مسئولان خودشان را در معرض این سلایق و علایق قرار دهند و بتوانند خود را با این سلایق وفق دهند.
اما در یک جامعه زمانی که مدیران در سطوح مختلف برای مدارای اجتماعی آموزش نمی‌بینند، ضریب خشونت‌های اجتماعی و بروز آسیب‌ها بالا می‌رود زیرا این رفتارها با یکدیگر نسبت مستقیم دارند، پس زمانی که آستانه تحمل در جامعه پایین می‌آید به همان میزان هم جامعه دچار التهاب و بحران می‌شود و آسیب‌های اجتماعی در آن افزایش پیدا می‌کند.
ولی در مقابل وقتی جامعه‌ای بیشتر مشروعیت پیدا می‌کند که در آن اقتدار شکل می‌گیرد و اقتدار زمانی شکل می‌گیرد که پیوند قدرتمندی بین اعمال قدرت و ارتباط مثبت در عرصه‌های مختلف با جامعه ایجاد شود. در جوامع پیشرفته تمام تلاش نیروهای انتظامی و امنیتی این است که تا آنجا که می‌توانند قدرت را غیرمستقیم کنند و بخش مهمی از قدرت را در عرصه‌های نرم افزاری ببرند و ناامنی و خشونت را د رجامعه کاهش دهند و در عین حال نقش اصلی خود را در اقتدار ایفا کنند.
ما الان یکی از آسیب‌هایی که در جامعه داریم و نگرانی‌های جدی را برای مردم و مسئولان برانگیخته این است که طلاق در جامعه افزایش زیادی داشته است. مشاوران خانواده و جامعه‌شناسان معتقدند که از عوامل مهم افزایش طلاق در جامعه آموزش ندیدن تحمل دیگران (زن و شوهر) و چگونه مواجه شدن با مشکلات و بالا بردن آستانه تحمل است، به‌گونه‌ای که فرد در برابر مشکلات و سختی‌ها دچار فروپاشی نشود؛ پس به میزانی که جامعه آموزش می‌دهد تا سطح تحملش را بالا ببرد آثار مثبت آن را در جامعه مشاهده می‌کند که یکی از مهم‌ترین آنها کاهش آسیب‌های اجتماعی است.
در آموزه‌های دینی به مسئله ارتباط صحیح با مردم اشاره شده است. زمانی که خداوند به حضرت‌موسی(ع) رسالت و پیامبری او را اعلام و بیان می‌کند که با مردم گفت‌وگو و پیام خداوند را به مردم ابلاغ کند؛ نخستین چیزی که حضرت موسی از خداوند درخواست می‌کند شرح صدر است تا بتواند ارتباط خوبی با مردم داشته باشد. شرح صدر یعنی گشادگی سینه و چهره و ظرفیت تحمل و مدارا با صنوف مختلف، افراد و افکار مختلف.
زمانی هم که پیامبر‌اکرم(ص) به نبوت مبعوث شدند و حتی قبل از نبوت، خداوند شرح صدر را به ایشان عطا می‌فرماید. در قرآن هم به صراحت عنوان شده که «الم نشرح لک صدرک» یعنی زمانی که خداوند پیامبرش را به سوی مردم مبعوث می‌کند نخستین ویژگی که از ایشان برای رفتار با مردم می‌خواهد شرح صدر، مدارا و تحمل عقاید و پذیرش صنوف مختلف مردم و علایق و سلایق است. مخصوصا در عرصه اداره امور جامعه در روایات داریم که مهم‌ترین ابزار برای اداره جامعه رفق و مداراست.
مهم‌ترین ابزار مدیر در عرصه‌های مختلف برای بهتر اداره کردن جامعه و موفق بودن در هر سطحی از امور جامعه مدارا و پذیرش دیگران و تحمل و آماده کردن خود است؛ برای اینکه فرد با سلایق و علایق مختلف و گرایشات مختلف روبه‌رو می‌شود. از نگاه اعتقادی و دینی خداوند هم به پیامبران تأکید بر مدارا کرده و صراحتا در قرآن به پیامبر(ص) توصیه می‌کند که از رحمت‌های خداوند به ایشان این است که با مردم اهل مدارا هستی و می‌توانی دیگران را تحمل کنی و درمقابل خشونت‌های دیگران با ملایمت رفتار کنی و متناسب با سطوح با آنها رفتار و برخورد کنی؛ این بحث اعتقادی مدارای اجتماعی است.
در تجربه بشری هم یکی از دلایلی که بشر بعد از زمان طولانی فراز و نشیب‌های مدیریت و اداره جامعه به این نکته رسید که سراغ مردم سالاری برود بر این اساس بود که نهایتا مردم و جامعه مدنی با سلایق و علایق مختلف روبه‌رو هستند و استعدادهای مختلف دارند. پس بهترین نوع اداره جامعه این است که حاکمان و مسئولان خودشان را در معرض این سلایق و علایق قرار دهند و بتوانند خود را با این سلایق وفق دهند.
اما در یک جامعه زمانی که مدیران در سطوح مختلف برای مدارای اجتماعی آموزش نمی‌بینند، ضریب خشونت‌های اجتماعی و بروز آسیب‌ها بالا می‌رود زیرا این رفتارها با یکدیگر نسبت مستقیم دارند، پس زمانی که آستانه تحمل در جامعه پایین می‌آید به همان میزان هم جامعه دچار التهاب و بحران می‌شود و آسیب‌های اجتماعی در آن افزایش پیدا می‌کند.
ولی در مقابل وقتی جامعه‌ای بیشتر مشروعیت پیدا می‌کند که در آن اقتدار شکل می‌گیرد و اقتدار زمانی شکل می‌گیرد که پیوند قدرتمندی بین اعمال قدرت و ارتباط مثبت در عرصه‌های مختلف با جامعه ایجاد شود. در جوامع پیشرفته تمام تلاش نیروهای انتظامی و امنیتی این است که تا آنجا که می‌توانند قدرت را غیرمستقیم کنند و بخش مهمی از قدرت را در عرصه‌های نرم افزاری ببرند و ناامنی و خشونت را د رجامعه کاهش دهند و در عین حال نقش اصلی خود را در اقتدار ایفا کنند.
ما الان یکی از آسیب‌هایی که در جامعه داریم و نگرانی‌های جدی را برای مردم و مسئولان برانگیخته این است که طلاق در جامعه افزایش زیادی داشته است. مشاوران خانواده و جامعه‌شناسان معتقدند که از عوامل مهم افزایش طلاق در جامعه آموزش ندیدن تحمل دیگران (زن و شوهر) و چگونه مواجه شدن با مشکلات و بالا بردن آستانه تحمل است، به‌گونه‌ای که فرد در برابر مشکلات و سختی‌ها دچار فروپاشی نشود؛ پس به میزانی که جامعه آموزش می‌دهد تا سطح تحملش را بالا ببرد آثار مثبت آن را در جامعه مشاهده می‌کند که یکی از مهم‌ترین آنها کاهش آسیب‌های اجتماعی است.
نظر شما