يک امروز دست خودت را بگير، بِبَر جلوي آينه، موهايش را شانه بزن و به حرف‌هايش گوش بده. بعد با هم برويد کل خيابان‌هاي اين تهرانِ پردود را متر کنيد. بعدِ عمري، خودت را به چيزي که دوست داري مهمان کن؛ مثلاً يک بستني شکلاتي! اجازه بده با تمام حواس بچه‌گانه‌اش روي جدول‌ها راه برود و کلي لبخند مهمانش کن.
نگذار اين خودِ مظلومِ ظلم‌پذير در قالب جواني‌‌اش پيرشود و بهانه بياورد براي دورشدن از خوشي‌ها و پيله‌تنيدن به دورخودش. نگذار آن‌قدر غرق اين حال و احوال شود که يادش برود مني هم وجود دارد براي توجه، براي عشق‌ورزيدن به زندگي و زيستن با علاقه.
خوب نيست؟ امتحانش کن... اجازه بده يک امروز، ميان تمام ديروزها و فرداهاي عمرت مال تو باشد، براي خودت...
سونيا ابراهيمي، 16ساله از تهران
عكس: مهرانا سلطاني، 16ساله
خبرنگار افتخاري از سروستان
نظر شما