به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، مغز سالم انسان نقشي كليدي در فرايند پا به سن گذاشتن ايفا ميكند و اين فرايند شامل چند عملكرد ذهني از جمله به ياد آوردن، استدلال كردن و طرح و برنامه داشتن ميشود. اين حافظه است كه شخصيت ما را نشان ميدهد و بدون آن گذشته نداريم، نميتوانيم براي آينده برنامهريزي كنيم و قادر نيستيم از امروزمان لذت ببريم. در اين ميان، مهارتهاي استدلال و برنامهريزي كمك ميكنند از عادتهاي زندگي سالم خود بيشترين استفاده را بكنيم و بدن و ذهن سالم داشته باشيم.
امروز مردم طولانيتر از هر زمان ديگر زندگي ميكنند. آنها كه سال 1900 به دنيا آمده بودند، خيلي خوشبخت ميشدند اگر ميتوانستند 50 سالگيشان را جشن بگيرند. حالا ديگر سالهاست اميد به زندگي در بسياري كشورها از مرز 80 سال گذشته، هر چند بيماريهاي سنين ميانسالي و بالاتر چون آلزايمر و ديابت بر كيفيت زندگيها تاثير منفي گذاشته است. با ورود به دوران ميانسالي سلولهاي مغزي براي زنده ماندن بيشتر تلاش ميكنند و سلولهاي سالم در معرض حمله عوامل بيماريزا قرار ميگيرند.
گرچه از دست دادن بخشي از تواناييها و فعاليتهاي مغز پيامد ناگزير دوران پيري است اما ميتوان با در پيش گرفتن عادتهاي سالم از جمله خوردن ماهي، ورزش منظم روزانه و داشتن يك خواب خوب شبانه روند ابتلا به بيماريهاي اين دوره را كند و در برخي موارد برعكس كرد. در حالت عادي يك فرد 45 ساله مغزي بدتر از يك جوان 25 ساله دارد و اگر كاري براي مراقبت از مغزمان انجام ندهيم، اين زوال مغزي با شدت بيشتر ادامه مييابد.
پيشگيري هميشه بهتر از درمان است و با اينكه ژنتيك نقشي انكارناپذير در سلامت مغز انسان در گذر زمان دارد اما شايد بتوان نقش عادتهاي زندگي را حياتيتر از ژنتيك دانست. طبيعي است انسان با ژني به دنيا ميآيد كه خودش نقشي در به وجود آمدن نداشته اما در عين حال ميتوان با چهار گام كمهزينه و آسان به فرمول ورود موفقيتآميز به دوران پيري دست يافت. آنچه ميخوانيد، توصيههاي دكتر گري اسمال، استاد دانشگاه و مدير مركز طول عمر در دانشگاه كاليفرنيا در لسآنجلس آمريكاست.
- فعاليت جسمي
براي داشتن يك زندگي طولانيتر و بهتر، حتما نبايد يك ورزشكار حرفهاي باشيد. 20 دقيقه پيادهروي پرفشار روزانه خطر ابتلا به زوال عقل را كاهش ميدهد و سلامت كلي بدن را بهبود ميبخشد. فعاليت بدني نقشي اساسي در توليد پروتئين دارد كه آن هم در برانگيختن سلولهاي مغزي براي برقراري ارتباط بهتر با اعضاي بدن موثر است. با ورزش مغزي بزرگتر خواهيد داشت و طبعا يك مغز بزرگتر همانقدر بهتر است؛ عقل سالم در بدن سالم.
- فعاليت ذهني
بازي كردن، داشتن ارتباطهاي اجتماعي و سفر رفتن سلولهاي مغز را به جنبش واميدارند و درس خواندن در دانشگاه با كاهش خطر ابتلا به زوال عقل رابطه مستقيم دارد. گرچه گوشيهاي هوشمند و فناوريهاي نوين باعث حواسپرتي ما ميشوند اما سرگرم شدن با برخي بازيهاي ذهني مهارتهاي چندوظيفهگي و حل مساله را تقويت ميكند و جستجوي آنلاين ميتواند مدارهاي عصبي را به فعاليت بيشتر وادارد.
- مديريت هيجان و اضطراب
هيجان و اضطراب مراكز حافظه مغز را ضعيف ميكند و ترشح هورمون كورتيزول ذهن را موقت از كار مياندازد. مراقبه (مديتيشن)، يوگا، تايچي و ديگر روشهاي ريلكسيشن ميتواند در كاهش اضطراب و بهبود حالت روحي و ذهني موثر باشد. در اين ميان، نبايد از نقش ريلكسيشن در افزايش طول كروموزومها و در نتيجه بيشتر شدن اميد به زندگي غافل بود. گذراندن وقت با دوستان و داشتن يك خواب خوب شبانه هم در كاهش اضطراب موثر است.
- رژيم غذايي سالم
داشتن اضافهوزن در ميانسالي كه پيامد قطعي دارد و آن افزايش خطر ابتلا به زوال عقل در پيري است. كنترل پروتئين دريافتي و ورزش منظم روزانه از عوامل اصلي در مبتلا نشدن به اضافهوزن است. پس از 12 هفته فعاليت منظم منجر به كاهش وزن ميتوان نتايج آن را خيلي زود در سلامت ذهن و عقل ديد. امگا3 موجود در ماهي و آجيل، ميوه و سبزي را نبايد فراموش كرد. پرهيز از استفاده از بيسكوييت، چيپس و ديگر غذاهاي فرآوريشده راه حل ديگر است؛ موادي كه خطر ابتلا به ديابت را افزايش ميدهند و خطر ابتلا به زوال عقل را دوبرابر ميكنند.
نظر شما