به گزارش همشهري آنلاين به نقل از ایران‌آرت،جنایی‌نویس‌ترین بانوی تاریخ ادبیات در دوران جنگ جهانی اول پرستار داوطلب بود. همین تجربه‌ها در سال‌های پس از جنگ به کمک آگاتای جوان آمد و به او در نوشتن شرح دقیق جنایت‌ها بسیار کمک کرد. سند فعالیت داوطلبانه کریستی در واحدهای پرستاری صلیب سرخ به تازگی به دست آمده تا این فرضیه را اثبات کند که او با اشراف کامل به علم سم‌شناسی قتل‌های داستان‌هایش را طراحی و اجرا می‌کرد.
قرار است کارت عضویت پرستاری کریستی همراه با عکس دسته‌جمعی پرستاران داوطلب در بیمارستانی در تورکی انگلیس ماه آینده به مناسبت سالگرد پایان جنگ جهانی اول به نمایش درآید. کارت کریستی نشان می‌دهد او در اکتبر 1914 به جمع پرستاران داوطلب پیوسته در مجموع 3400 ساعت در زادگاهش تورکی خدمت کرده است. بخشی از خدمت کریستی هم توزیع دارو بین بیماران و مجروحان جنگی در بیمارستان موقتی در ساختمان شهرداری تا پایان جنگ بوده است.
همان چند سال کار در بیمارستان و آشنایی با انواع داروها و سم‌ها کافی بود تا آگاتا کریستی بیش از 50 سال تجربه‌هایش را در نوشتن داستان به کار گیرد و به پرفروش‌ترین جنایی‌نویس تاریخ دنیا تبدیل شود. عکسی که نویسنده نامدار بریتانیایی را کنار دیگر پرستاران در دوران جنگ جهانی اول نشان می‌دهد، پیش از این هرگز دیده نشده بود و حالا برگی دیگر از دفتر زندگی یکی از مهم‌ترین نویسندگان تاریخ ادبیات را ورق می‌زند.
وقتی آگاتا میلر در 24 سالگی داوطلب خدمت در بیمارستان شهر تورکی شد، با نخستین شوهرش آرچی کریستی نامزد کرده بود. آرچی آن زمان عضو نیروی هوایی سلطنتی بود و در فرانسه به سر می‌برد و آنها قرار بود کریسمس 1914 با هم ازدواج کنند. در هر حال، آگاتا برای خدمت در بخش داروسازی چند آزمون را پشت سر گذاشت و در دورانی که تمام داروها با دست درست می‌شد، کاملا در جریان کارکرد سم‌ها قرار گرفت.
او در رمان اول خود از استریکنین برای کشتن استفاده کرد که در دهه 1940 مانند آرسنیک هنوز کاربرد درمانی داشت اما این سیانید بود که بیش از هر ماده دیگر در کشتن آدم‌ها در داستان‌های کریستی به کار می‌رفت و محبوب خانم نویسنده بود. ضمن اینکه او به گیاهان مرگبار هم علاقه داشت و وقتی جنگ جهانی دوم شروع شد، دوباره به پرستاران داوطلب پیوست تا هنگام پخش داروها بین بیماران، به تازه‌ترین روش‌های قتل فکر کند.
نظر شما