آشنایی با دیابت در سالمندان

رژیم غذایی

برخی از توصیه‌های غذایی برای سالمندان دارای دیابت ممکن است با توصیه‌های کلی غذایی برای افراد دیابتی تفاوت کند.

سالمندانی که در آسایشگاه‌ها زندگی می‌کنند اغلب با احتمال بیشتری کمبود وزن و نه اضافه وزن دارند و میزان بالایی از سوءتغذیه در آنها مشاهده می‌شود. بنابراین کاهش زیاد چربی، نمک و قند رژیم غذایی ممکن است برای هر سالمندی مناسب نباشد. سالمندان دیابتی تحت درمان که تغذیه ناکافی یا نامنظم دارند، بیشتر در معرض افت قند خون هستند.

وضعیت بد بهداشت دهان، اثر برخی داروهای گوارشی، تحرک محدود، اختلال کارکرد دست و مشکلات بینایی ممکن است غذا خوردن را برای سالمندان مشکل کند. سالمندان در اغلب موارد کمتر از حد لازم مایعات مصرف می‌کنند و این وضعیت به خصوص در جریان بیماری‌های حاد می‌تواند به کم‌آبی بدن بینجامد.

سالمندان در معرض خطر باید بوسیله متخصص تغذیه ارزیابی تغذیه‌ای شوند و توصیه‌های شخصی درباره نیاز احتمالی به دریافت کالری بیشتر، مکمل‌ها یا جایگزین‌های غذایی، کاهش وزن، رژیم کم‌نمک دریافت کنند.

ورزش و فعالیت جسمی

فعال ماندن در سنین بالا به تقویت عضلات، حفظ توانایی حرکت و تعادل و بهبود حساسیت بدن به انسولین کمک می‌کند. فعالیت جسمی به شما کمک می‌کند توانایی مراقبت‌ از خودتان را حفظ کنید، سلامت روانی خود را بهبود ببخشید و با تقویت توانایی حفظ تعادل از موارد سقوط و افتادن جلوگیری کنید.  

افراد سالمند از جمله آنهایی که نحیف هستند، از تمرین‌های مقاومتی و تعادلی سبک سود می‌برند. فیزیوتراپیست و مراقبان فرد سالمند می‌توانند ورزش برای تقویت اندام‌ها و انعطاف‌پذیری را به او تعلیم دهند. به یاد داشته باشید که همیشه پیش از شروع هر تمرین جدید با پزشکتان مشورت کنید.

افت قند خون

افت قند خون یا هیپوگلیسمی هنگامی رخ می‌دهد که میزان قند خون شما به کمتر از ۷۲ میلی‌گرم در دسی‌لیتر برسد. افراد سالمند عوامل زمینه‌ساز دیگری هم دارند آن را در معرض افت قند خون قرار می‌دهد، از جمله:

- تجویز چند داروی کاهنده قند خون.

- مشکلات مزمن کلیوی.

- مصرف کم غذا.

- دچار بیماری یا عارضه دیگری بودن.

یک مشکل دیگر این است که در افراد سالمند علائم هشداردهنده افت قند خون چندان آشکار نیست و در برخی از آنان اصلی علامتی ندارد. بنابراین نخستین نشانه‌های افت قند خون را ممکن است فرد مراقب متوجه شود:

- ناتوانی در تمرکز.

- تغییر شخصیت.

- سردرد صبحگاهی.

- مشکلات خواب.

افت قند خون همچنین ممکن به عوارض ناخوشایندی منجر شود، از جمله:

- گیجی.

- اشکال در صحبت کردن و مراقبت از خود.

- بی‌اشتهایی.

- رفتار پرخاشگرانه.

- عدم تعادل و سقوط.

- از دست دادن هشیاری.

- اختلال شناختی.

- حمله قلبی و سکته مغزی.

 افت خون باید به فوریت در فرد هشیار با دادن یک یک قند سریع‌الاثر مانند یک نوشیدنی شیرین (بدون شیر و غیر داغ) یا قرص‌های گلوکز شروع شود و با دادن یک ماده نشاسته‌ای مانند بیسکوئیت، ساندویچ یا وعده غذایی بعدی ادامه یابد. اگر فرد ناهشیار است، باید کمک پزشکی بخواهید یا به اورژانس زنگ بزنید.

سالمندان دیابتی‌ که در آسایشگاه‌ها زندگی می‌کنند باید جعبه‌های شخصی افت قند خون حاوی مواد و دستورات لازم برای درمان در دسترس باشد.