لابد فکر می‌کنید داریم شوخی می‌کنیم اما باور کنید که حرف ما کاملا جدی و علمی است و برای آن کلی محقق و دانشمند زحمت کشیده‌اند. جالب است بدانید این محققان عامل بروز شیرین‌کاری‌ها و مزاح آقایان را یکی از هورمون‌های معروف که به نام هورمون جنسی مردان شناخته می‌شود، دانسته‌اند.
آنها معتقدند «تستوسترون» باعث می‌شود که مردان برای سرگرمی و تفریح سالم! حتی در مواقع جدی هم دست از لطیفه گویی وطعنه زدن برندارند. البته این تنها نکته جالب و جدیدی نیست که درباره خواص تستوسترون به دست آمده است؛ رازهای زیادی درباره تستوسترون وجود دارد.
تستوسترون، نوعی هورمون استروئیدی است که در پستانداران از بیضه‌های جنس نر و تخمدان جنس ماده و به مقدار کمتر از غده‌های فوق کلیه ترشح می‌شود. این هورمون در زن و مرد نقش مهمی در سلامتی فرد و همچنین درخصوصیات جنسی و عملکرد جنسی او ایفا می‌کند( مثلا تستوسترون در مردان جلوی پوکی استخوان را می‌گیرد). بد نیست بدانید به‌طور متوسط بدن یک مرد 8 تا 10 برابر بیشتر از یک زن تستوسترون تولید می‌کند.
شوخی با پرخاش اضافه!
پروفسور سام شاستر از دانشگاه پزشکی نروژکه درباره نحوه سرگرمی و تفریح در 2 جنس مطالعه کرده و در مجله پزشکی انگلستان نتایج کار خود را چاپ کرده، معتقد است زنان در صحبت خود بیشتر کلمات دلگرم‌کننده وتحسین آمیز را به‌کار می‌برند در حالی که مردان به‌خصوص مردان جوان بیشتر از طعنه و تمسخر استفاده می‌کنند.
او معتقد است زنان ومردان از شوخی به گونه‌های متفاوتی استفاده می‌کنند و نگاه متفاوتی به این امر دارند؛ یعنی دراین مورد تفاوت آشکاری بین مرد و زن وجود دارد. به همین دلیل هم اگر دقت کنید، متوجه می‌شوید تعداد کمدین‌های مرد بیشتر است و در ضمن مردان بیشتر از زنان جوک می‌گویند.
علاوه بر این ،تحقیقات نشان داده که مردان عادت دارند شوخی‌های به شدت بامزه و خنده‌دارتری بکنند؛ حتی اگر باعث شود کسی از این شوخی مورد تمسخر واقع شده و ناراحت شود.
این تهاجمی بودن در مزاح، نوعی رفتار مردانه است که به میزان هورمون مردانه درفرد بستگی دارد. او دربررسی خود واکنش 400 نفر در خیابان نیوکاستل را به یک چرخه مضحک خود ثبت کرد و متوجه شد نیمی از افراد واکنش کلامی به آن نشان دادند که اکثر آنها مرد بودند. زنان بسیار کمی اظهار نظرهای کنایه آمیز داشتند اما 75 درصد از مردان با فریاد کردن این جمله که «یه چرخت رو گم کردی؟!» به او طعنه زده بودند.
هنگام رانندگی هم مردان جوان اغلب اوقات از طعنه‌های تمسخر آمیزاستفاده کرده وحتی گاهی شیشه پنجره را پایین آورده ومتلک‌های خود را فریاد می‌زنند. البته در سنین بالاتر این طعنه‌ها کمی مودبانه‌تر شده و به مدل زنانه شبیه‌تر می‌شود. به‌نظر می‌رسد این قضیه هم مربوط به بالا بودن سطح تستوسترون در دوران جوانی باشد.
رفتار پرخاشگرانه از 11 تا 13 سالگی در پسران شروع می‌شود. تا اینکه در زمان بلوغ به اوج خود می‌رسد. سپس به نوعی شوخی کردن و بذله گویی تبدیل می‌شود؛ به‌طوری‌که در مردان بزرگسال این پرخاشگری زیر ظاهر شوخی وکنایه پنهان می‌شود. درواقع پرخاشگری با بذله گویی هوشمندانه تحت کنترل فرد درمی‌آید.
بد رانندگی کردن هم زیر سر هورمونهاست!
اگر چه ممکن است خانمها خوششان نیاید اما لازم است بگوییم بد رانندگی کردن بعضی خانمها خیلی هم عجیب نیست! به تازگی محققان متوجه شده‌اند ممکن است مهارت‌های فضایی مانند نقشه خوانی و پارک کردن برای زنان سخت‌تر باشد چون آنها در معرض تستوسترون کمتری هستند.
دانشمندان دانشگاه گیسن آلمان دریافته‌اند این هورمون می‌تواند در قدرت درک فضایی افراد مؤثر باشد. این مهارت به تشخیص و جهت‌یابی اشکال و فضاها کمک می‌کند. نقشه خوانی و پارک کردن اتومبیل، مهارت‌های مشابهی هستند که به‌دلیل بالا بودن تستوسترون در مردان، آقایان بهتر آن را انجام می‌دهند. ( یکی به نفع آقایان!) توانایی تفکر سه بعدی و باز کردن یک شکل پیچیده، مهارت‌های دیگری هستند که به مدد تستوسترون، آقایان بهتر از خانمها آن را انجام می‌دهند. البته جالب این جاست که معمولا نحوه راهیابی خانمها و آقایان با هم متفاوت است.
آقایان معمولا با به‌خاطر سپردن مسیر بدون استفاده از نشانه‌ها راه خود را پیدا می‌کنند درحالی که خانمها بیشتر با بخاطر سپردن نشانه‌های موجود، راه را پیدا می‌کنند. به همین علت هم در پارکینگ یک مرکز خرید بزرگ، ممکن است آقا به راحتی ماشین را پیدا کند اما خانم اگر شماره محل پارک را فراموش کند، به سختی می‌تواند آن را پیدا کند. (خانمها از ما دلخور نشوند در عوض همین محققان می‌گویند مهارت‌های کلامی و هیجانی در خانمها قوی‌تر است!)
البته لازم است بدانید همه با این تئوری موافق نیستند. مثلا دکتر دیوید گری از دپارتمان فلسفه دانشگاه هاروارد، معتقد است ارتباط بین خصوصیات ژنتیکی و این مهارت‌ها ممکن است به واسطه مداخله عوامل محیطی باشد. او معتقد است تمرین بیشتر یک فعالیت مانند رانندگی در کسانی که ویژگی شخصیتی خاصی دارند ممکن است باعث ماهر شدن آنها در این فعالیت شود. این مهارت اگر چه با خصوصیت فیزیکی افراد مربوط است اما نمی‌تواند تنها در اثر آن به‌وجود آمده باشد. (شاید منظور این پروفسور مردانی هستند که اگر چه تستوسترون کمی ندارند اما رانندگی و درک فضایی شان تعریف چندانی ندارد!)
انگشت کی درازتره؟!
شاید از این سؤال خنده بر لبانتان نقش بسته و حرف ما را شوخی تلقی کرده باشید اما چند مطالعه، طول انگشت را نشانه‌ای از جنسیت دانسته‌اند. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیای برکلی، با بررسی 720 زن و مرد و اندازه گیری انگشتان آنها متوجه شدند انگشت حلقه و اشاره در زنان تقریبا هم اندازه است در حالی که در مردان انگشت اشاره کوتاه‌تر از 2 انگشت دیگر است. (این تفاوت در هفته 14 حاملگی قابل تشخیص است).
این محققان معتقدند این تفاوت در طول انگشتان به‌دلیل قرارگرفتن جنین پسر در معرض تستوسترون بیشتر است. در این مورد هم تحقیقات زیادی انجام شده و حتی محققان دانشگاه لیورپول رابطه‌ای بین طول انگشت پسربچه‌ها با بروز حمله قلبی در دوران بزرگسالی آنان کشف کرده‌اند.
آنها معتقدند بدین وسیله شاید بتوان راهی برای پیش‌بینی این خطر و جلوگیری از آن در سنین پایین‌تر به‌دست آورد. نتیجه تحقیق این محققان که در مجله کاردیولوژی انگلیس چاپ شده، نشان می‌دهد پسربچه‌هایی که انگشت حلقه کوتاه‌تری دارند، بیشتر در معرض خطر حمله قلبی هستند. علت این امر هم کم بودن میزان تستوسترون است که عامل شناخته شده‌ای در کاهش حمله قلبی است.
البته اشتباه نشود؛ فکر نکنید پسرهایی که انگشت حلقه کوتاه دارند بی‌شک دچار حمله قلبی می‌شوند. اما بهتر است این افراد با ورزش و مراقبت از رژیم غذایی خود و ترک سیگار، از خود مواظبت بیشتری بکنند.
جالب است بدانید ژن‌هایی که تولید هورمون تستوسترون و استروژن را تنظیم می‌کنند بر تکامل انگشتان هم اثر دارند. در مردان به‌طور طبیعی معمولا انگشت حلقه 2 درصد بلندتر از انگشت اشاره است. هرچه طول انگشت حلقه در مرد بلندتر باشد یعنی تستوسترون بیشتری داشته و در مقابل حمله قلبی بیشتر مصون است!
وقتی تیم فوتبال برنده می‌شود!
در فوتبال، یک قاعده شناخته شده وجود دارد و آن این است که وقتی تیمی در کشور و خانه خودش بازی می‌کند، راحت‌تر می‌تواند بازی را ببرد. تئوری‌ها این مزیت را ناشی از آشنایی با زمین مسابقه و حمایت و تشویق هواداران و تماشاچیان هموطن می‌دانند. اما محققان علت تازه‌ای را برای این پیروزی مطرح می‌کنند.
دکتر نیک نیو وهمکارش سندی ولفسون از دانشگاه نورتامبریا، متوجه شدند سطح تستوسترون بازیکنان فوتبال زمانی که در کشور خودشان بازی می‌کنند بالاتر است. آنها معتقدند، بالا بودن سطح این هورمون می‌تواند یکی از عوامل حملات تهاجمی بیشتر در بازی و پیروزی تیم باشد.
البته دقیقا معلوم نیست چرا در وطن میزان این هورمون درفوتبالیست‌ها بالا می‌رود، اما دکتر نیک می‌گوید، حیوانات هم وقتی از محدوده قلمرو خویش دفاع می‌کنند، چنین حالتی دارند.
مطالعه دیگری نشان داده جرأت خطر کردن و رقابت هم با بالا رفتن سطح تستوسترون، زیاد می‌شود. اگرچه معمولا خانمها نمی‌پذیرند که رانندگی شان تعریفی ندارد، اما این را دیگر خانمها هم قبول دارند که ریسک پذیری و شجاعت مردها حرف ندارد!
