شاید باورتان نشود اما ما در زمین فوتبال چندین مکافات داریم. اولی‌اش که مهم‌ترین آن است، این است که ما را به فوتبالیست‌بودن قبول ندارند! البته ما هم آن‌ها را قبول نداریم، چون فوتبال ما خیلی هم خوب است. یعنی اگر مسی نباشیم، لااقل پیرکس که هستیم!
اما بقیه‌ی بچه‌ها می‌گویند از آن‌جایی که چهارشانه و قوی به نظر می‌رسیم، برای داوری مناسب‌تریم. ما هم گفتیم باشد. آخر فوتبال که بدون داور نمی‌شود. اساساً فوتبال بدون داور، مثل زنبور بدون عسل است!
اما مکافات بعدی ما جناب اینترنت است. همان جناب اینترنت عزیز که از نان شب هم واجب‌تر است و اگر قطع شود، کل مکالمات، بازی‌ها، شبکه‌های مجازی، اطلاعات و سایر چیزهایمان به هوا می‌رود. حالا این‌که فوتبال چه ربطی به اینترنت دارد، خودش داستانی است.
در نزدیکی خانه‌ی ما زمین فوتبالی هست که همیشه با بچه‌های مدرسه و محل در آن‌جا فوتبال بازی می‌کنیم. الآن چند هفته است درست چسبیده به زمین فوتبال ما دکل زده‌اند! نه، از آن دکل‌های نفتی که چندوقت پیش گم شده بود که، نه. دکل مخابراتی زده‌اند!
از وقتی این دکل مخابراتی را زده‌اند، سرعت اینترنت همراه در زمین فوتبال از سرعت اینترنت در سازمان ناسا هم بیش‌تر شده! یعنی به معنای واقعی «جیک در مجذور ثانیه»! یعنی تا می‌آیی کلیک کنی، صفحه باز شده، فیلم دانلود شده یا صدای موسیقی درآمده! گاهی هنوز کلیک هم نکرده‌ای، صفحه‌ها خودبه‌خود باز می‌شوند و مجبوری پشت هم بک بزنی که برگردی جایی که می‌خواستی کلیک کنی!
خلاصه این‌که سرعت اینترنت در زمین فوتبال ما جوری شده که انگار روی اینترنت نشسته‌ایم. همین هم شده مکافات تازه‌مان. یعنی این‌که از دروازه‌بان و مدافع گرفته تا نیمکت‌نشین‌ها همه سرشان توی گوشی‌شان است و حواسشان به بازی نیست.
یکی دارد از خودش و دروازه سلفی یک‌هویی می‌گیرد. آن‌یکی دارد از خودش با شورت ورزشی فیلم می‌گیرد که بعداً اگر مدیر ورزشی شد، رو کند و بگوید من از اول شورت ورزشی داشته‌ام!
مدافع آن تیم دارد به مدافع این تیم پیام می‌دهد که «بعد از بازی می‌آیی بریم سینما؟ شنیده‌ام فیلم تازه‌ی انتقام‌جویان رو اکران کردن. خیلی حال می‌ده پسر. آیرون‌من و دکتر استرینج و بقیه‌ی قهرمان‌ها رو می‌تونیم روی پرده ببینیم!»
هافبک این‌یکی تیم هم که از نظر وزنی در آفساید است، دارد فواید گیاه‌خواری و انواع رژیم‌های هفت روزه را بررسی می‌کند.
مسخره‌تر از همه، آن دوتا مهاجمند که دارند با هم اینترنتی فوتبال بازی می‌کنند! تصورش هم عجیب است که توی زمین فوتبال باشی و اینترنتی بازی کنی!
خب بس است دیگر، بیایید این بازی نفرین‌شده را تمام کنیم دیگر. دکل که دکل مخابراتی است، گم نمی‌شود! تا مدت‌ها همین‌جا هست.
تصویرگری: محمدرضا اکبری/ آرشیو عکس روزنامه‌ی همشهری
نظر شما