به گزارش ایسنا، روزنامه فایننشیال تایمز گزارش داد: در نگاه اول به نظر نمی‌رسید بسته تحریم‌هایی که محتوای آن روز جمعه مشخص شد و دیپلمات‌های اروپایی از آن به عنوان "فشار اضافی" یاد کرده‌اند بتواند سازش‌ناپذیری ایران را در زمینه پیروی از درخواستهای جامعه بین‌المللی برای افشای همه رازهای هست‌ای و توقف فعالیتهای هستهای تهران از میان بردارد.
این اقدامات پیشنهادی شامل اعمال ممنوعیت‌های مسافرتی و انسداد دارایی‌های ایرانی‌هایی که دخالت زیادی در برنامه هستهای ایران دارند است. علاوه بر آن از کشورهای عضو شورای امنیت خواسته می‌شود فعالیتهای همه بانک‌های ایرانی از جمله بانک ملی و صادرات را تحت نظارت دقیق بیاورند.
این روزنامه در ادامه نوشت: علاوه بر آن از کشورهای عضو شورای امنیت خواسته می‌شود محموله‌های مشکوکی را که وارد ایران شده و یا از این کشور خارج می‌شود بررسی کرده و از دادن اعتبارهای صادراتی که می‌تواند به فعالیتهای هستهای ایران کمک کند خودداری کنند.
در ادامه این گزارش آمده است: آمریکا، انگلیس و فرانسه خواستار اقدامات شدیدتری بوده‌اند، اما به منظور جلب حمایت روسیه و چین در نشست برلین از شدت تحریم‌های جدید کاستند.
نماینده یکی از کشورهای اروپایی در سازمان ملل گفت: ما ترجیح می‌دادیم اقدامات شدیدتری مورد توافق قرار بگیرد، اما اتحاد شورای امنیت نیز به همان اندازه اهمیت دارد.
این روزنامه در ادامه با اشاره به برآورد جامعه اطلاعاتی آمریکا درباره برنامه هستهای ایران که مدعی است تهران یک برنامه تسلیحاتی را در سال 2003 متوقف کرده است، نوشت: دیپلمات‌های اروپایی معتقدند دورنمای اعمال تحریم‌های شدیدتر علیه ایران به موجب انتشار برآورد اطلاعات جاسوسی ملی آمریکا ضربه شدیدی خورد.
اگرچه این برآورد ضرورت مساله هستهای ایران را از بین برد اما اروپایی‌ها مدعی‌اند که مساله هسته‌ی‌ای ایران هرگز درباره تلاش برای دستیابی به تسلیحاتی نبوده است، بلکه مربوط به دستیابی ایران به فناوری و مواد لازم برای این کار است.
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: حامیان اروپایی بسته جدید تحریم‌ها علیه ایران اکنون باید سایر اعضای شورای امنیت سازمان ملل را متقاعد به حمایت از این تحریم‌ها کنند، روندی که آنها اذعان دارند ممکن است هفته‌ها طول بکشد. اعضای غیردایم شورای امنیت سازمان ملل شامل ویتنام، اندونزی و لیبی است، که رئیس جمهور فعلی آن تا سال 2003 به مدت یک دهه تحریم‌های سازمان ملل را تحمل کرد.
این روزنامه در ادامه نوشت: حامیان غربی سومین قطعنامه تحریماتی در جستجوی اتحاد و یکپارچگی در میان پانزده عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل در راستای متقاعد کردن ایران به توقف فعالیتهای هستهای خود هستند.
قطعنامه جدید تحریماتی ممنوعیت تجارت و انتقال اقلام، مواد و فناوری که کاربرد دوگانه دارند را نیز شامل می شود.
طبق متن این قطعنامه کسانی که شامل ممنوعیت مسافرتی می شوند "افرادی هستند که در فعالیتهای هستهای حساس ایران یا تولید سیستمهای توزیع تسلیحات هستهای دخیل بوده، با آن ارتباط دارند و یا از آن حمایت می‌کنند".
این قطعنامه برای اولین بار تجهیزات و فناوری را هدف قرار می‌دهد که می‌تواند هم در برنامه‌های هستهای و هم در برنامه‌های غیرنظامی به کار رود؛ تنها استثنای آن زمانی است که این کار تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی و "تنها برای استفاده در راکتورهای آب سبک " انجام گیرد که در آن صورت باید پیشاپیش به کمیته سازمان ملل که مسئول نظارت بر تحریمهاست اطلاع داده شود.
در پیش نویس این قطعنامه تاکید شده است که گروه 1+5 "بر اساس پیشنهاداتی که در ژوئن سال 2006 به ایران دادند همچنان تمایل دارند اقدامات آشکار بیشتری را برای در نظر گرفتن یک استراتژی کلی به منظور حل مساله ایران از طریق مذاکرات اتخاذ کنند".
علاوه بر آن در پیش نویس این قطعنامه از خاویر سولانا، ریئس سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواسته شده است که " با هدف تامین شرایط لازم برای ازسرگیری مذاکرات به گفت‌وگوهای خود با ایران ادامه دهد".
این پیش نویس علاوه بر آن از توافقنامه بین ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای حل همه مسایل باقیمانده درباره برنامه هسته‌یی ایران و "پیشرفتهایی که در این زمینه انجام گرفته است" استقبال می‌کند.
این پیش نویس همچنین از محمد البرادعی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی می‌خواهد در مدت 90 روز گزارشی را درباره همکاری ایران با درخواستهای شورا برای تعلیق غنی سازی اورانیوم ارائه دهد. طبق این پیش نویس در صورتی که ایران از این درخواست پیروی نکند شورای امنیت آنچه را که "اقدامات مناسب بعدی" خوانده در نظر خواهد گرفت.
