هدف آن بود که با گذر زمان و غیرقابل‌تحمل شدن مشکلات، مردم فلسطینی غزه علیه حماس به شورش درآیند.
سفر بوش به منطقه فرصتی بود تا زمینه تشدید این محاصره فراهم آید و بدین ترتیب، غزه در خاموشی فرورفت و زمینه برای شورش فراهم آمد! اما بر خلاف انتظار طراحان سناریوی محاصره، مردم فلسطینی غزه به جای این که علیه دولت منتخب خود به شورش درآیند، به سوی مرزهای مصر حرکت کردند تا راهی برای رفع مشکل خود بیابند.
در این شرایط، مصر در معرض یک آزمایش بزرگ قرار گرفت؛ یا باید از عبور مردم گرسنه و بیمار در حالی که هیچ سلاحی در دست نداشتند، جلوگیری می‌کرد و به قتل‌عام آنان می‌پرداخت، یا آنکه با پذیرش عبور آنان از مرز، به واقعیت جدیدی در این منطقه گردن می‌نهاد که پس از جنگ سال 1967، برای نخستین‌بار به صورت ریشه‌ای تغییر کرده بود.
دولت مصر تحت فشار افکار عمومی عرب و مصری و همچنین با نیم‌نگاهی که به بازگرداندن مجدد نفوذ خود به غزه دارد، در حقیقت هیچ راهی نداشت مگر آنکه رفع نیازهای اولیه این مردم محروم را پذیرا شود.
گشوده شدن مرز غزه و مصر بدون نظارت اسرائیل و اتحادیه اروپا - حتی برای چند روز - در واقع سرآغاز فصل نوینی در منطقه است که به هیچ وجه امکان بازگشت به گذشته را نخواهد داد.
گرچه دولت مصر با طرح ضرورت کنترل عبور و مرور فلسطینیان و قانونمندکردن آن درصدد است آن را محدود کند اما شرایط به گونه‌ای نیست که امکان قطع جریان آمد و شد فراهم باشد.
شرایط هرگز به گذشته‌ای بازنخواهد گشت که تفاهم اسرائیل، ابومازن و اروپا بتواند غزه را به یک زندان مبدل سازد؛ به‌ویژه آنکه مقامات حماس کوشیده‌اند تا همه بهانه‌ها را از دیگران سلب کنند و حتی اقدامات لازم برای تامین امنیت مصر و جلوگیری از هر اقدامی که موجب خدشه‌دارشدن این امنیت شود را انجام داده‌اند.
به همین دلیل بود که محمود عباس با قرار دادن پیش‌شرط‌های غیرقابل اجرا نظیر به رسمیت شناختن اسرائیل توسط حماس از پذیرش پیشنهاد مصر برای گفت و گو با حماس خودداری کرد.
دولت مصر با توجه به منافع ملی خود نمی‌تواند همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد شکسته ابومازن قرار دهد و ناگزیر به شرایط جدیدی در مرز با غزه روی می‌آورد که اینک خود را از قید هرگونه اشغال و تبعات آن آزاد می‌بیند؛ هرچند که حامیان فلسطینی اسرائیل هنوز آزاد شدن غزه را نپذیرفته‌اند.
غزه، فرصتی بسیار مناسب برای آزمودن همکاری‌های منطقه‌ای مصر و ایران است. موفقیت در این آزمون، راهگشای همکاری‌های بیشتر منطقه‌ای 2 کشور به ویژه در یاری‌رساندن به مردم عراق و لبنان با هدف رفع دشواری‌های آنان است.
به‌ویژه که همکاری‌های دو کشور به‌طور کلی روند رو به رشدی را تجربه می‌کند.
