شبکه خبری بی‌بی‌سی در گزارشی درباره تحولات کشور جنگ زده آفریقایی چاد نوشت:
سازمان های مسئول کمک‌رسانی به آوارگان جنگ داخلی چاد می‌گویند که ده ها هزارنفر به دلیل نگرانی از ادامه خشونت بین نیروهای وفادار به ادریس دبی، رئیس جمهوری و شورشیان مخالف دولت با عبور از مرز وارد کشور کامرون شده‌اند.
رئیس بومی سازمان ورلد ویژن، که یک سازمان امدادرسانی آمریکایی است، گفته است که تعدادی از آوارگان در مدارس محلی داخل مرز کامرون اسکان یافته‌اند اما اکثر آنان بدون سرپناه هستند و به آب آشامیدنی هم دسترسی ندارند.
تا کنون حدود 20 هزار آواره جنگی به شهر کوسری، واقع در سوی دیگر رودخانه چاری و مقابل شهر انجامنا، پایتخت چاد، پناهنده شده‌اند.
انجامنا مرکز اصلی درگیری‌های سنگین بین نیروهای دولتی و شورشیان بوده اما شهردار شهر گفته است که آرامش نسبی به شهر بازگشته است. با این حال هنوز نگرانی در مورد
از سرگیری خشونت‌ها وجود دارد.
وی از سازمان‌های امدادرسان خواستار ارسال چادر برای اسکان کسانی شده است که خانه‌های خود را از دست داده‌اند یا ساکنان محله‌هایی بوده‌اند که خشونت در آنها ادامه دارد.
در 24 ساعت گذشته به تدریج شرایط پایتخت چاد عادی شده و انتظار می‌رود ماموران صلیب سرخ عملیات جمع‌آوری اجساد کشته شدگان درگیری‌ها از خیابان‌های شهر را آغاز کنند.
این درحالی است که اتحادیه اروپا اعزام نیرو به کشور جنگ زده چاد را فعلا به تعویق انداخته است. این اقدام اتحادیه اروپا با اعتراض نهادهای امداد رسان بین‌المللی رو به رو شده است.
ده ها هزار نفر از ساکنان منطقه دارفور در سودان به دلیل درگیری‌های چند ساله در این منطقه محل سکونت خود را ترک کرده و به چاد پناهنده شده‌اند.
رئیس جمهوری چاد دولت سودان را به دست داشتن در شورش‌های جاری در کشور خود متهم کرده است.
به گفته وی انگیزه سودان ایجاد اغتشاش و سرنگونی دولت چاد بوده است، با این منظور که مانع از همکاری این دولت با طرح اعزام صلحبان به منطقه دارفور شود اما مقامات سودانی این اتهام را رد کرده و گفته‌اند که شورش چاد دارای ریشه‌های داخلی است و ارتباطی به سودان ندارد.
جمهوری چاد کشوری محصور در خشکی در مرکز قاره آفریقاست و در همسایگی کشورهای سودان، لیبی، جمهوری آفریقای مرکزی، کامرون، نیجریه و نیجر واقع شده است.
اهالی چاد به ده ها قوم و قبیله متفاوت تعلق دارند. این منطقه در دهه 1920 به تصرف فرانسه در آمد و تا کسب استقلال سیاسی در سال 1960 و ایجاد جمهوری چاد، از مستعمرات آفریقایی فرانسه بود.
پس از کسب استقلال، نوعی حکومت نسبتاً دمکراتیک در این کشور استقرار یافت اما قدرت اصلی در این حکومت عمدتاً در دست ساکنان مسیحی جنوب کشور متمرکز بود.
اختلافات بین ساکنان شمال و جنوب چاد به بروز جنگ داخلی در سال 1965 انجامید که کمابیش تا سال 1979 ادامه داشت.
نتیجه این جنگ طولانی کسب قدرت توسط گروه‌های وابسته به قبایل و اقوام شمال چاد بود اما رقابت بر سر تقسیم قدرت نیز به زودی به بروز درگیری بین گروه های حاکم منجر شد.
در درگیری‌های کشور چاد همواره یک یا چند کشور خارجی نقش داشته‌اند.
