چگونگی توزیع کالاهای اساسی، شماره تلفن ترامپ، سفرهای دیپلماتیک، طلبه همدانی، اخبار ضدو نقیض از فضای مجازی و فیلترینگ، شبکه ملی اطلاعات، تعطیلی برنامه نود با اجرای عادل فردوسیپور و... از آن دسته خبرهایی هستند که خبرهای دیگر را هرقدر خوب و مثبت در لابهلای خود میپیچاند و به این سوی و آن سو میکشاند. اما این روزها خبری بود که لابهلای این دسته از خبرها گم شد. خبر «چند هزار میلیارد تفاوت» در برآورد خسارتهای سیل در محاسبه علمی و تفاوت آن با روشهای سنتی؛ خبری که آذریجهرمی، وزیر ارتباطات در توییتی نوشت: « با استفاده از دانش فضایی برآورد دقیقی از خسارت وارده بر محصولات کشاورزی در سیل اخیر صورت گرفت و به وزارت کشور صادر شد. با جدیت وزیر کشور در استفاده از این اطلاعات اثبات شد «چند هزار میلیارد تومان» تفاوت در برآورد سنتی خسارت نسبت به برآورد علمی پژوهشگاه فضایی!»
این خبر که در هیاهوی اخبار جنجالی گم شد از آن دسته از خبرهایی است که اقتصاد ما به آن نیاز دارد و پاسخ منتقدان هزینههای بالای ساخت و تولید ماهواره را هم میدهد. در ایران امروز که با بحران(اگر نخواهیم بگوییم بحران دستکم با مشکلات عدیده) اقتصادی دستوپنجه نرم میکند و مردم تاوان مدیریتهای سنتی و کهنه اقتصادی را میدهند، طبیعتا یکی از راهحلهای گریز از مدیریتهای کهنه و قدیمی روی آوردن به سیستمهای جدید و داشتن برآوردها و آمارهای صحیح از شرایط موجود است.
یک لحظه تصور کنید «چند هزار میلیارد تفاوت» در میزان برآورد خسارات سیل بوده است. اگر هر ساله این میزان یا حتی کمتر از آن در برآورد کشت محصولات کشاورزی، از بین رفتن برخی از آنها توسط آفات، میزان آبهای سطحی و غیرسطحی، پایش جنگلها و.... اشتباه رخ دهد، سرجمع چه میزان زیان به اقتصاد کشور وارد میشود؟ همین است که یک روز ممکن است پیاز نباشد، یک روز سیب زمینی و روزی گوجهفرنگی و از سوی دیگر محصولی روی دست کشاورزی باد کند و مسائل دیگر.
این زیانهای احتمالی تنها در موضوع مسائل مربوط به کشاورزی است، درصورتی که کاربردهای دادههای ماهواره بیش از آن چیزی است که ما تصور میکنیم. آنچه کشورهای توسعهیافته را از کشورهای کمتر توسعهیافته متمایز میکند توجه به همین دستیافتههای علمی و مدیریتهای نوین است.
از اینرو اگر به جوانگرایی و مدیریت جوان اشاره میشود این نهتنها مربوط به سن و سال بلکه مربوط به تمام ویژگیهای جوانگرایی ازجمله تفکر و مدیریت نوین و آشنایی و تسلط به مهارتهای روز است؛ مثلا در دیپلماسی، ظریف در وزارت خارجه مدیری است که به تفکرات نو و نوین آشناست. بنابراین تسلط به دانش و مهارتهای جدید برای اعمال مدیریت آنلاین و بهروز و نهراسیدن از دستاوردهای روز دنیا و بهرهجویی از آنها و همزمان یافتن راهکار برای آسیبها و مخاطرات احتمالی آن از نیازهای واقعی مدیریتی است که ایران امروز به آنها نیاز دارد. مدیری که از دستاوردهای نوین هراس ندارد در مقابل سنتگرایان روش اقناع را جایگزین تقابل میکند و به حق مردم توجه دارد و میتواند باری از مشکلات این کشور بردارد؛ هرچند اندک.
نظر شما