دیوارها در مقابل چشمانشان ارتفاع بیشتری دارد. حضور در پشت باجه بانک، اداره، استفاده از خودپردازها و انتظار در صفها بدون آنکه دیده شوند، تنها بخشی از دشواریهای زندگی آنان است. شهروندانی که نه از بیماری نانیسم یا همان کوتاهقامتی بلکه از نگاههای عجیب و غریب و خدمات غیرمنصفانه جامعه در رنج هستند.
انجمن کوتاهقامتان استان برای نخستین بار در سال گذشته با همکاری استانداری سیستان و بلوچستان راهاندازی شد و تاکنون ۸۴ نفر از کوتاهقامتان این منطقه به عضویت این انجمن درآمدهاند تا از این طریق مطالباتشان را پیگیری کنند.
- مطالبات کوتاهقامتان استان
«احسان براهویی» ۲۵سال سن و ۹۰سانتیمتر قد دارد و در شهرستان میرجاوه زندگی میکند. او از سختیهای زندگی خصوصی میگوید: بهدلیل شرایط جسمانیام تا مقطع ابتدایی درس خواندم و اکنون بیکار هستم. برای یافتن شغل به مراکز زیادی مراجعه کردم اما کارفرمایان بهدلیل شرایط جسمانی به من کار نمیدهند و در واحدهای تولیدی نیز بهدلیل نداشتن توانایی لازم برای انجام کار با ماشینآلات و ابزار پذیرفته نشدم.
- مراکز آموزشی
براهویی میافزاید: توجه به وضعیت معیشتی ما که با شرایط جسمانی متفاوتی روبهرو هستیم. یک ضرورت است؛ همچنین باید مراکز آموزشی ویژه کوتاهقامتان ایجاد و زمینه اشتغال برای ما فراهم شود. وی با اشاره به نبود امکانات تفریحی ویژه کوتاهقامتان در استان ادامه میدهد: تاکنون اماکن تفریحی ویژه کوتاهقامتان در این استان ایجاد و راهاندازی نشده است. ما با توجه به شرایط جسمانی به مکانی برای تفریح خود و فرزندان ما که چنین شرایط فیزیکی دارند نیازمندیم.
- انزواطلبی و افسردگی
براهویی بیان میکند: وقتی در کوچه و خیابان راه میرویم، رهگذران و مردم به همه رفتارهای طبیعی به ما خیره میشوند. مردم و مسئولان باید بپذیرند ما هم یکی از آنها هستیم. نبود امکانات شهری متناسب با وضعیت جسمانی ما، سبب فاصله گرفتن از جامعه و انزواطلبی بسیاری از کوتاهقامتان استان شده است.
رئیس انجمن کوتاهقامتان سیستان و بلوچستان نیز از جنس کوتاهقامتان است و درد آنها را به خوبی درک میکند. به همین دلیل از جان و دل میکوشد تا با برنامههای مختلف آموزشی اعتماد به نفس آنها را بالا ببرد.
- بدون سواد، شناسنامه و شغل
«مریم نادریجاوید» در گفتوگو با همشهری میگوید: تاکنون ۸۴ نفر از کوتاهقامتان استان پس از تشکیل پرونده در انجمن ثبتنام کردهاند. بیشتر اعضا از شهرهای نصرتآباد، میرجاوه، زاهدان و منطقه سیستان هستند. نادریجاوید میافزاید: اعضای انجمن از ۲ تا ۶۵ سال سن دارند و در میان اعضا خانواده ۵ نفره ۷نفره و ۴نفره که همه کوتاهقامتاند، دیده میشود. وی تصریح میکند: نبود مراکز آموزشی، بیکاری، نداشتن شغل مناسب، شناسنامه و بیمه، همچنین تحصیلات مناسب، از جمله این مشکلات است.
وی ادامه میدهد: تعدادی از اعضای انجمن که در میرجاوه و نصرتآباد زندگی میکنند، شناسنامه ندارند. یکی از برنامههای این انجمن این است که مشکل این شهروندان حل شود. نامهنگاریهایی نیز انجام شده و امیدواریم نتیجه مطلوب حاصل شود. رئیس انجمن کوتاهقامتان استان میگوید: نداشتن شناسنامه سبب میشود از تحصیل محروم شوند و نتوانند از حمایتهای کمیته امداد و بهزیستی نیز بهرهمند شوند. وقتی این افراد بیمار شوند به دلیل نداشتن بیمه، مجبور به پرداخت هزینه بالایی برای درمان خواهند شد. این در حالی است که هیچ منبع درآمدی ندارند.
نادریجاوید در ادامه بیان میکند: با هماهنگیهای انجامشده با مراکز بهداشتی و درمانی موفق به دریافت خدمات رایگان درمانی برای اعضا شدهایم اما این کافی نیست و کار بیمه درمانی اعضا باید با کمک مسئولان اجرایی به نتیجه برسد. وی ادامه میدهد: آینده درخشان کوتاهقامتان در تحصیل و کسب مدارج علمی و رسیدن به جایگاه مطلوب در جامعه است تا بتوانند از تنگنایی که وضعیت جسمانی برایشان ایجاد کرده رهایی یابند.
- کوتاهقامتان موفق سیستانی
نادریجاوید با اشاره به تواناییهای جالب توجه این افراد میافزاید: «بهمن رحمتزایی» صاحب رتبه ۳۵ کنکور کارشناسیارشد، «صهیب ریگی» دانشجوی رشته مدیریت بازرگانی، «احسان ریگی» دانشجوی رشته کامپیوتر و «سمانه شیخ» فارغالتحصیل رشته حسابداری از جمله اعضای موفق انجمن هستند. وی بیان میکند: «آمنه ریگی»، نسترن رودینی» و «پریسا گرگیچ» ۳ بانوی کوتاهقامت استان هستند که با تلاش و پشتکار در زمینه صنایع دستی، رشته سوزندوزی اقدام به کارآفرینی کردهاند.
رئیس انجمن کوتاهقامتان استان میگوید: برای حل مشکل اشتغال کوتاهقامتان لازم است افراد در حرفهای متناسب با شرایط جسمانی افراد خود مشغول به کار شوند، اما نباید فراموش کرد همه اعضای انجمن کوچولوها درد مشترکی دارند. دردی به نام بیاعتمادی جامعه به حضور و تواناییهای آنها. این درد قدرت حرکت را از آنها گرفته است. نادریجاوید میافزاید: انجمن کوتاهقامتان بارها افراد را به واحدهای تولیدی معرفی کرده است اما شرایط فیزیکی اعضا سبب شده نتوانند وظایف محوله را انجام دهند. باید بپذیریم این افراد از توانایی متفاوت و محدودتری برخوردار هستند.
- مشکلات معیشتی
نادریجاوید تصریح میکند: این موضوع سبب شده بسیاری از اعضا در حالی که متاهل هستند با بیکاری و مشکلات معیشتی روبهرو باشند. رئیس انجمن کوتاهقامتان استان ادامه میدهد: ما میخواهیم قوانینی متناسب با ویژگیهای کوتاهقامتان تعریف شود. عمر مفید کاری یک کوتاهقامت ۱۵ سال است. جسم ما نمیتواند معادل یک فرد طبیعی با ۳۰ سال کار به بازنشستگی برسد. مسئولان باید این شرایط را مد نظر قرار دهند.
نادریجاوید میافزاید: باید به کوتاهقامتان مانند دیگر افراد جامعه توجه کرد. مناسبسازی فضای شهری اعم از آبخوریها و سرویس بهداشتی و... از اقدامات بدیهی و اولیه برای این افراد است. وی تصریح میکند: درهای انجمن به سوی داوطلبانی که میتوانند باری از دوش کوتاهقامتان بردارند و کمکی به آنها کنند، باز است. افرادی که سعی دارند دست کوتاهقامتان را بگیرند و آنها را به جامعه بازگردانند، میتوانند با این انجمن همکاری کنند.
رئیس انجمن کوتاهقامتان استان با اشاره به اینکه برای دفتر اجاره پرداخت میکنیم، گفت: این انجمن نیازمند حمایت نیکوکاران است. در یک سال گذشته با کمک خیران طی چند مرحله سبد کالا بین اعضا توزیع شده است. وی ادامه میدهد: انجمن کوتاهقامتان در سال گذشته برای افزایش مشارکت اجتماعی اعضا، اقدام به برگزاری کارگاههای آموزشی و همایشهایی در استان کرد. سمینار بزرگ آموزشی ازدواج موفق، کارگاه آموزشی مهارتهای زندگی و حضور و مشارکت در برگزاری جشن عفاف و حجاب از جمله این برنامههاست. رئیس انجمن کوتاهقامتان استان میگوید: حضور در همایش کارآفرینی و اقتصاد مقاومتی، استفاده اعضا از استخر رایگان و معرفی به پزشکان و دندانپزشکان خیر از جمله اقدامات و برنامههای شده این انجمن است.
- سفر به سرزمین لیلیپوتها
«مریم نادریجاوید»، رئیس انجمن کوتاهقامتان استان، میگوید: در نظر داریم در خرداد امسال، اردوی تفریحی به مقصد ماخونیک، روستایی با زیباترین عجایب دنیا در اطراف شهرستان سربیشه برای اعضا برگزار کنیم. این روستا به لیلیپوت مشهور است چون اهالی آن کوتاهقدند و به زحمت قدشان از ۱/۴۰تجاوز میکند.
نظر شما