مصداق این جمله را باید در زندگی قهرمان هممحلهایمان ببینیم. «فرنوش گلمروی» هممحلهای ساکن سعادتآباد پلههای موفقیت را در رشتههای ورزشی طی کردهاست. بیشتر او را بهعنوان غواص بینالمللی میشناسند، اما در کارنامه ورزشیاش قهرمانی در رشتههای دو و میدانی، بدمینتون، بسکتبال، سوارکاری، تیر و کمان، تیراندازی و واترپلو هم دیده میشود. او که در محله سعادتآباد زندگی میکند، لوح و تندیس جشنواره تسنیم را برای پژوهشی در بازیهای آپارتمانی کسب کرده و از سویی بهعنوان فعال برتر محیطزیست شناخته شدهاست. گلمروی، امکانات و تجهیزات ورزشی را در محلهها برای ورزش بانوان خوب ارزیابی میکند، اما کافی نمیداند.
به هرکدام از محلههای منطقه که سر میزنیم با تعدادی از قهرمانان ورزشی آشنا میشویم. محله سعادتآباد هم از این قاعده مستثنی نیست. فرنوش گلمروی، هممحلهای ساکن سعادتآباد، از ۵ سالگی پا به دنیای ورزش گذاشت. روزگاری با تشویقهای پدر و مادرش ورزش را برای اوقات فراغت آغاز کرد. اما علاقهاش باعث شد تا آن را بهصورت تخصصی و حرفهای ادامه دهد. میگوید: «در دوران دبیرستان و راهنمایی ورزش حرفهایام بدمینتون و بسکتبال بود، اما شنا همراه همیشگی من بود. تجربه قهرمانی در تیمهای استانی و کشوری در رشته شنا را تا ۱۸ سالگی داشتم. بعد از آن برای تیم واترپلو انتخاب و با دنیای غواصی آشنا شدم.» به قدری با دنیای ورزش انس و الفت داشت که در مسابقات رشتههای دیگر از جمله آمادگی جسمانی، سوارکاری، تیر و کمان و تیراندازی خوش درخشیده است.
غواصی و کشف ناشناختههای زیر آب
«بعد از فارغالتحصیلی از دبیرستان، دیگر عملاً نمیتوانی در تیم شنا باقی بمانی، چون در کشور فقط مسابقات بین تیمهای مدارس و استانی برگزار میشود و تیمملی شنای بانوان نداریم.» این را گلمروی میگوید و ادامه میدهد: «به دلیل علاقه زیادی که به ورزشهای آبی داشتم، برای اینکه ارتباطم با ورزشهای آبی قطع نشود دورههای نجات غریق درجه استخری و نجات غریق درجه دریایی را گذراندم. عضو واترپلو تیم ملوان و تیم شهید کشوری و تیم استان تهران هم بودم.» ورزشکار هممحلهای ما به دلیل روحیه ماجراجویی و کشف ناشناخته تصمیم میگیرد غواصی را هم تجربه کند آن هم در سالهایی که به سختی به بانوان اجازه غواصی داده میشد. تلاشهای او برای گذراندن دورههای غواصی به نتیجه رسید و ۱۷ سال پیش بهعنوان نخستین بانوی ایرانی که مدرک بینالمللی غواصی C.M.A.S و PADI را دریافت کرد، شناخته شد. «دورههای آموزش غواصی را در جزیره قشم گذراندم. بعد از آن مربی تیم آتشنشانهایی بودم که برای آموزش غواصی به جزیره قشم میآمدند.» حالا که صحبت به نخستینها میرسد، او از سال ۸۵ میگوید که برای نخستینبار کلاسهای ایروبیک در آب برگزار شد. «مربیگری درجه ۳ استخری داشتم و توانستم سال ۸۵ در کلاسهای ایروبیک در آب شرکت کنم. ۸۰ نفر از شهرهای مختلف حضور داشتند. من یکی از ۴ نفری بودم که در امتحان این دوره قبول شدم. بعد از آن هم مدرک تخصصی آبدرمانی (هیدروتراپی) را گرفتم.»
استعدادیابی برای کودکان
او در پاسخ به این پرسش که از بین ورزشهایی که تجربه کرده کدام را بیشتر دوست دارد، اینطور پاسخ میدهد: «بیشتر ورزشهایی را که دوست داشتم تجربه کردم. دو و میدانی که ورزش مادر است. در دو استقامت و دو با مانع هم مقام داشتم. دوست دارم بتوانم ادامه غواصی بینالمللی را در خارج از کشور بگذرانم و مدرک استادیاری دریافت کنم. برای همین هم باید قایقرانی را به شکل حرفهای بلد باشم و برای دریاچه ورزشگاه آزادی ثبتنام کردم و قایقرانی تمرین میکنم.» بانوی ورزشکار هممحلهای ما سالها بهعنوان مربی در رشتههای نجات غریق، شنا، هیدروتراپی و ایروبیک در آب فعالیت کردهاست. حدود ۱۰ سال بهصورت رسمی و ۴ سال غیررسمی مربیگری باشگاه مجموعه ورزشی انقلاب و چند سالی هم باشگاه شرکت نفت و فرمانیه را در کارنامه دارد. درباره اهمیت استعدادیابی میگوید: «آموزش برای بچههای زیر ۷ سال بسیار سخت است، اما درست در همین سالها باید استعدادیابی کرد. من بهعنوان مربی سعی میکنم نهایت تلاشم را به کار بگیرم تا میزان علاقهمندی بچهها به شنا را پیدا کنم و به قولی استعدادیابی کنم.»
ورزش همگانی در بوستانها
گل مروی، تجهیز بوستانها به امکانات ورزشی را ایده خوبی میداند و میگوید: «بودن این تجهیزات بهتر از نبودنش است. برای همه شهروندان انگیزه ورزش ایجاد کردهاست، اما سهمیه ورزشی جوانان بهویژه در حوزه بانوان کمرنگ است. یا باید ورزش را در سبدخانوار بگنجانند یا باید کلاسهای پر نشاط در قالب ورزش داشته باشیم. در مدارس هم زنگ ورزش را ساعت تلف شده ندانیم که به ریاضی یا دیگر درسها اختصاص پیدا کند. ورزش همگانی بیش از این نیاز به فرهنگسازی دارد. برفرض اینکه هوای سالم و پاکی داشته باشیم و در پارکها فضا برای ورزش صبحگاهی همه شهروندان فراهم باشد، آیا شهروندان تمایلی به ورزش دارند، البته شهرداری سولههای الزهرا(س) را برای ورزش تجهیز کرده، اما باز هم فضا کم است. برای شهر توسعهیافته و شهروندمحور باید ورزش رایگان باشد. حتی اگر از ۵ تا ۱۸ سالگی ورزش به شکل تخصصی و پرنشاط و با هدف برای بچهها باشد، بعد از آن هم ورزش نکند، بدن ورزیده و سلامت و آماده است. مدارس تئوریمحور فردای خوبی را برای ما رقم نمیزند.»
- قهرمانیهای هممحلهای ما در یک نگاه
قهرمان آمادگی جسمانی در مسابقات آمادگی جسمانی، بهمن سال ۱۳۷۹ شمال غرب استان تهران
قهرمان دو و میدانی در مسابقات دوومیدانی، بهمن سالهای ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ شمال غرب استان تهران
قهرمان شنا در رشته قورباغه در مسابقات شهرداری، شهریور سال ۱۳۸۶ منطقه۵ استان تهران
قهرمان شنا در رشته کرال پشت در مسابقات شهرداری، شهریور سال ۱۳۸۶ منطقه۵ استان تهران
نایب قهرمانی مسابقات تیراندازی استان تهران در هفته دفاعمقدس سال ۱۳۹۳
عضو هیئت قایقرانی و اسکی روی آب استان تهران
عضو تیم واترپلو ملوان استان تهران
عضو تیم واترپلو مجموعه ورزشی شهید کشوری استان تهران
گواهینامه غواصی پیشرفته آبهای آزاد بینالمللی
گواهینامه نجات غریق درجه دریایی از فدراسیون نجات غریق و غواصی جمهوری اسلامی ایران
دبیر کانون جوانان منطقه ۲ در استان تهران
طرحی که در جشنواره تسنیم درخشید
فرنوش گلمروی، سال ۱۳۹۲ تندیس جشنواره تسنیم را برای ارائه پروژه «پرخاشگری کودکان و بازیهای بیسرو صدای آپارتمانی» دریافت کرد. از دیگر همکاریهای او با معاونت اجتماعی شهرداری تهران میتوان به ارائه طرحهایی از جمله توانمندسازی مهرآفرینان در محله شهرآرا و کوی نصر و نیز بسته آموزشی برای اوقات فراغت بانوان اشاره کرد. سال ۱۳۹۴ طرح توقف سگکشی برای حمایت از حیوانات را در شورای ملی جوانان ارائه داد که طبق آن جمعآوری، عقیمسازی، واکسیناسیون و انگلزدایی، کدگذاری و صدور شناسنامه برای حیوانات شهری انجام شود. این طرح از ۱۰ ماه پیش در پرند اجرا میشود. گلمروی میگوید: «این طرح در شهرهای اقماری که امکان حصارکشی ندارد قابل اجراست، چراکه ما به محل زندگی حیوانات رفتیم و آنها را از خانه خود راندیم تا شهرمان را توسعه دهیم.» این طرح در وزارت ارشاد و انجمن حمایت از محیطزیست تهران ثبت شدهاست و به همین سبب گلمروی بهعنوان فعال برتر محیطزیست شناخته میشود.
نظر شما