زهرا کریمی‌-خبرنگار:«دوره دبستان همراه با پسرهای محله دهکده المپیک فوتبال بازی می‌کردم، اما از دوره راهنمایی به بعد همکلاسی‌هایم همبازی من بودند.»

حمیده حمیدی

اینها صحبت‌های دروازه‌بان تیم‌ملی رشته فوتسال و فوتبال بانوان «حمیده حمیدی» است؛ فوتبالیستی که در خانواده‌ای ورزشی بزرگ شده است. او از دوران نوجوانی با علاقه‌ای که به بازیکن‌های فوتبال و به‌ویژه دروازه‌بان معروف آن دوره تیم‌ملی فوتبال کشورمان داشت، آرزویش این بود که روزی دروازه‌بانی نام‌آور شود. حمیدی سال ۲۰۱۹ در مسابقات دیسکاور فوتبال برای دروازه‌بانی تیم آل استار(ALLSTAR) به کشور برلین آلمان دعوت شد و با کسب مقام دوم توانست نام خود را در این رشته ورزشی مطرح کند. حمیدی دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزش قلب و عروق است و مربیگری فوتبال A آسیا، مربیگری دروازه‌بانی فوتبال و داوری فوتبال درجه ۱ را در کارنامه ورزشی خود دارد. این بانوی فوتبالیست معتقد است امکانات ورزش فوتبال در محله‌های تهران برای بانوان بسیار کم است به‌طوری که برای قرارداد بستن و تمرین فوتبال، باید همه تهران را بگردم تا سالن پیدا کنم. با این بانوی فوتبالیست درباره این ورزش هیجان‌انگیز و امکاناتی که برای بانوان وجود دارد، گفت‌وگو کرده‌ایم.

درباره دروازه‌بانی فوتبال بانوان برایمان بگویید و اینکه چطور شد این ورزش را به‌طور حرفه‌ای دنبال کردید؟  
یادش بخیر! در خانه ما همیشه به‌صورت خانوادگی و صبحگاهی ورزش می‌کردیم. پدرم هر روز صبح زود از خواب بیدارمان می‌کرد و روزمان را با نرمش صبحگاهی در اتاق پذیرایی خانه شروع می‌کردیم. به مرور زمان پدرم متوجه استعداد ورزشی من در رشته ژیمناستیک شد که با تماشای مسابقات ژیمناستیک حرکات ورزشی را بدون ایراد انجام می‌دادم. دنیای ورزشی من از کودکی با رشته ژیمناستیک آغاز شد و بعدها با پیشنهاد پدرم در مدرسه ورزش ثبت‌نام کردم و همین دلیل آشناییم با رشته‌های ورزشی دیگر شد. بعدها ورزش‌هاکی را دنبال کردم، اما تماشای مسابقات فوتبال در شبکه ورزش نگاهم را معطوف این رشته ورزشی کرد. بازیکن مورد علاقه من آقای عابدزاده بود و بازی‌های او را دنبال می‌کردم. عکس احمدرضا عابدزاده را به در و دیوار اتاق و جلد کتاب‌هایم می‌چسباندم. سال ۷۸، حدود ۱۶ سال داشتم که رشته ورزشی فوتسال خانم‌ها در کشور باب شد. من هم ثبت‌نام کردم. من و دوستانم در نخستین تیم فوتسال کشور عضو بودیم. سال ۸۳ لیگ فوتسال برگزار و بعد از فوتسال، رشته فوتبال تشکیل شد. ۱۰ سال در رشته فوتسال و فوتبال در تیم‌های پیکان، سایپا و دانشگاه آزاد همزمان دروازه‌بان بودم اما علاقه زیادم به فوتبال باعث شد تا همزمان با بازی در تیم‌ملی، کارت داوری و مربیگری این رشته را گرفته و تحصیلاتم را هم ادامه دادم.  
گفتید که عضو نخستین گروه تیم فوتسال و فوتبال بانوان بودید. امکانات این رشته ورزشی برای بانوان چگونه بود؟  
ما با کمترین امکانات تیم فوتسال و فوتبال را تشکیل دادیم و در باشگاه‌های مختلف تمرین می‌کردیم. امکانات دوره ما صفر بود و الان امکانات کمی بهتر شده چون تعداد علاقه‌مندان به این رشته هم بیشتر شده است. تعداد سالن‌های ورزشی استاندارد برای بازی فوتسال و فوتبال برای بانوان کم است. به‌طور مثال اگر الان تیم فوتسال تمرین داشته باشد باید همه تهران را بگردم تا سالنی برای تمرین پیدا کنم. همین چند روز پیش برای بچه‌های تیم قلهک دنبال باشگاه بودم. باشگاه تختی در منطقه۱۲ تنها سالنی بود که شرایط قرارداد را داشت. بعد از ۱۰ سال از راه‌اندازی این رشته برای بانوان، همچنان برای انجام تمرین سختی‌های زیادی را متحمل می‌شویم. تنها سالن استاندارد خوب در تهران، استادیوم آزادی است که فقط اعضای تیم‌ملی می‌توانند استفاده کنند. برای رفتن به استادیوم آزادی و برگشتن به محل کارم ساعت‌ها  در مسیر پرترافیک آزادی تا خیابان شریعتی معطل می شوم.
تا به حال به فکر راه‌اندازی مدرسه فوتبال برای بانوان افتاده‌اید؟  
بله و اتفاقاً حدود ۲ سال پیش با همفکری و همکاری دوستانم خانم سوگل عرب و آتوسا حجازی، آکادمی فوتبال تیم حجازی را در بلوار شهرزاد واقع در منطقه ۳ راه‌اندازی کردیم. ابتدا دختران و بانوان از مدرسه استقبال خوبی داشتند، اما با توجه به اینکه این مدرسه در یکی از زمین چمن‌های مصنوعی منطقه است، تعدادی از بازیکن‌ها از ثبت‌نام دوباره انصراف دادند. خیلی از خانواده‌ها تصور می‌کنند فوتبال ورزشی مردانه و پسرانه است برخی هم نگران هستند که اگر زیر آفتاب بازی کنند پوستشان آسیب می‌بیند. . به نظرم اگر در جنوب شهر این امکانات را فراهم می‌کردیم، استقبال بیشتری می‌شد چون در مقابل سختی‌ها مقاوم‌تر هستند.  
برای ترغیب بانوان به ورزش چه کارهایی باید انجام داد؟  
نیاز است تا مسابقات باشگاهی در محله‌ها برگزار شود و بانوان را برای تماشای مسابقات به باشگاه‌ها دعوت کنیم. تنها با شعار دادن نمی‌توانیم بانوان را به سالن‌های ورزشی و چه بسا ایستگاه‌های تندرستی دعوت کنیم باید اول ابزار و مقدمات آماده‌باشد. طی این ۱۰ سال همه تلاشم رشد، تقویت و بالا بردن تیم‌ملی فوتسال و فوتبال بانوان ایران در حوزه بین‌الملل بود و خوشبختانه با نبود همه امکانات در این حوزه توانسته‌ایم استعدادهای این رشته را شناسایی کنیم. همین که موفق شده‌ایم در جدول مسابقات لیگ در مرتبه خوبی بنشینیم برای ما حکم رتبه‌های برتر را دارد.  

«حمیده حمیدی» دروازه‌بانی تیم‌ملی فوتسال بانوان را از سال ۸۲ تا ۹۲ برعهده داشته است. او همچنین به‌عنوان مربی دروازه بان‌های تیم‌ملی فوتبال بانوان زیر ۱۴ سال، زیر ۱۶ سال بوده و اکنون مربیگری زیر ۱۹ سال و بزرگسال را برعهده دارد.  

  • برخی مقام‌های کسب شده توسط بانوی فوتبالیست
    کسب مقام دوم در مسابقات دیسکاور فوتبال به‌عنوان بازیکن تیم ALLSTAR
    در برلین آلمان (۲۰۲۹)
    کسب مقام اول در مسابقات مقدماتی فوتبال زیر ۱۹ سال در میانمار (۲۰۱۸)
    حضور در تورنمنت سوچی روسیه با تیم فوتبال زیر ۱۹ سال (۲۰۱۸)
    مقام اول تورنمنت فوتسال در کشور کویت(۱۳۸۹)
    مقام اول مسابقات فوتبال دسته یک کشور(۱۳۸۵ و ۱۳۸۶)
کد خبر 455715

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha