از اینکه میتواند نخستین حضور المپیکیاش را با یک تیم مستعد آسیایی تجربه کند، سر از پا نمیشناسد و با صداقت در مورد احساسش میگوید: «شخصاً هیجانزدهام، هیجان عجیبی دارم و این آرزوی هر ورزشکار، مربی و مسئولی است که بتواند به چنین رویداد بزرگی قدم بگذارد.
همه اعضای فدراسیون بسکتبال ایران، مربیان تیم و بازیکنانی که قرار است راهی المپیک شوند این احساس را دارند.» و بعد اضافه میکند: «باید احساسات و هیجانات را کنترل کرد و به این فکر کنیم که چطور میتوانیم نمایشی در شأن بسکتبال رو به پیشرفت ایران داشته باشیم.» با سرمربی تیم ملی بسکتبال در پایان بازی سوم مهرام – کاوه در مرحله نیمهپایانی لیگ برتر گفتوگو کردیم.
- آقای ترومن، در جمع غولهای بسکتبال جهان امیدی به کسب برد در بازیهای مقدماتی هست؟
من بارها گفتهام وقتی توانستهایم در تورنمنتی دشوار در آسیا از جمع آن همه تیم به بازیهای المپیک برسیم، به خودی خود برنده هستیم. اگر بتوانیم حتی یک بازی را ببریم، مساوی با قهرمانی در این رویداد تاریخی است. اگر خوب بازی کنیم باز هم برنده هستیم، اگر بتوانیم شخصیت تیمی خوبی ارائه دهیم و در بازیهایی نزدیک مغلوب حریفان شویم، باز هم لقب یک تیم برنده را خواهیم داشت. هدف ما از حضور در المپیک رساندن این تیم مستعد به سطح بالاتری از بسکتبال است و اینکه همه ما از عملکردمان احساس غرور کنیم.
- یعنی صعود و رسیدن به مرحله نهایی مسابقات قهرمانی جهان در سال 2010 در ترکیه را هدف قرار دادهاید؟
درست حدس زدید. تجربیات این مسابقات و مصاف با بزرگان بسکتبال امروز جهان به تیم ما و من کمک میکند تا به عنوان یکی از نمایندگان برتر آسیا در مسابقات جهانی ترکیه با ارزیابی دقیقتر تواناییهای خود در اندیشه خلق شگفتی باشیم.
- قرعهکشی 12 تیم راه یافته به المپیک روز 8 اردیبهشتماه 87 انجام میشود، این قرعهکشی چقدر برای شما اهمیت دارد؟
برای ما و تیمی چون ایران هیچ تفاوتی نمیکند که با کدامیک از 11 تیم بزرگ دیگر همگروه شویم. هر 11 تیم، تیمهایی هستند مجرب و با عناوین بسیار زیاد در جهان و در قهرمانی قارهها. همه این تیمها با استفاده از بازیکنانی که در NBA مشغول بازی هستند با هدف کسب مدال المپیک میآیند. حتی آنگولا در 5 دوره از مسابقات قهرمانی جهان و بازیهای المپیک دورههای گذشته حاضر بوده است.
- احتمال همگروهی ما با آنگولا وجود دارد؟
البته این خبر محرمانه است؛ «زوران» رئیس کمیته آموزش فدراسیون جهانی بسکتبال که چندی پیش به تهران سفر کرد، به طور غیررسمی گفت ایران و آنگولا در یک گروه قرار نمیگیرند.
- دوست دارید با کدامیک از تیمهای بزرگ جهان همگروه شوید؟
احتمال رویارویی ما با آرژانتین و آمریکا و قرار گرفتن در یک گروه زیاد است که از این موضوع بهشدت استقبال میکنیم. در ایران خیلیها دوست دارند این بازی را ببینند و شاید هیچکس توقع پیروزی از ما را ندارد، آنچه مسلم است ما باید شخصیت و کیفیت خود را برای رقابت با بهترین تیمها و بازیکنان جهان تا بالاترین حد ممکن افزایش دهیم.
- در مورد نمودار آمادهسازی تیم ملی توضیح میدهید؟
بعد از تعطیلات فروردینماه دو مرحله ابتدایی اردوی تیمملی که اساس آن آمادگی جسمانی خواهد بود، در داخل کشور برگزار میشود. بعد از این به مدت 6 هفته عازم تورنمنتهای مختلفی خواهیم شد تا با انجام کارهای تاکتیکی آماده حضور در المپیک شویم. تورنمنت اول ما ایتالیا خواهد بود، بعد به صربستان میرویم. اسلوونی و کانادا، مقصدهای بعدی تیم ملی ایران هستند. تلاش میکنیم با تیمهای حاضر در NBA در لیگ تابستانی هم بازی کنیم و جام دایموندیال چین موسوم به الماس هم تورنمنتی بسیار مهم برای ما محسوب میشود.
- با این حساب سفر به آلمان منتفی شد؟
با توجه به تلاقی برنامهها و دعوتنامهها سفر به آلمان مقدور نیست.
- هنوز هم روی انجام 25 بازی تدارکاتی پافشاری میکنید؟
بله، سخت به دنبال 25 بازی تدارکاتی و شاید هم بیشتر هستیم. زمان هم به اندازه کافی داریم، خوشبختانه همه میخواهند با تیم ایران بازی کنند.
- در جام دایموندیال، رویارویی احتمالی با چین را چگونه ارزیابی میکنید؟
فرصت خوبی برای بسکتبال ایران است که بعد از بازیهای آسیایی دوحه متوجه شود چقدر پیشرفت داشته است. آیا فاصله قبلی بیشتر شده یا کمتر.