در این فیلم که در سال 1382 توسط «فرشاد فداییان» تهیه شده زاوایای مختلف زندگی و شخصیت حاج قربان سلیمانی به تصویر کشیده شده و تمام خصایص بخشی‌ها و موسیقی شمال خراسان از زبان حاج قربان نقل شده است. ساختار منحصر به فرد کارگردانی این فیلم ارتباط جالبی با شخصیت آرام حاج قربان دارد.
فداییان درباره شرایط ساخت این فیلم می‌گوید: «فقط دو روز تصویربرداری کردیم و هشت ساعت تصویر و صدا گرفتیم. در آن دو روز حاج قربان در بدترین شرایط روحی بود. هفته پیش‌تر خواهرش که در اتاقی در حیاط او زندگی می‌کرد مرده بود، همسرش خیلی وقت بود که مریض بود و روز دوم کار ما قطعیت بیماری همسر علیرضا پسر حاج قربان را آوردند. اواخر کار تدوین فیلم بود که همسر حاج قربان هم فوت کرد. این از دست رفتن‌ها عملاً به فضای پایان فیلم تبدیل شد.»
به گزارش همشهری آنلاین این فیلم پیش از این یکبار در فرهنگسرای نیاوران به نمایش در آمد و این دومین باری است که در یک مکان عمومی نمایش داده می شود.
حاج قربان سلیمانی اوایل بهمن ماه به دلیل استمرار بیماری در شهر قوچان در گذشت. وی از سالهای اولیه دهه 60 در موسیقی ایران درخشید و بعدها در جشنواره آوینیون به عنوان یکی از نوازندگان طراز اول دوتار شناخته شد و در جشنواره های متعدد داخلی و خارجی مورد تمجید و تقدیر قرار گرفت و از معدود هنرمندان موسیقی به شمار می رفت که جایزه هنرمند ملی را از دستان رئیس جمهور وقت، خاتمی، دریافت کرد.[گفت وگوی پنجه و سیم]
