سه‌شنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۸ - ۰۸:۰۶
۰ نفر

وارد کلاس می‌شوم. به میز نگاه می‌کنم. چه کرده این بغل‌دستی عزیز! کل میز پر شده از فرمول‌های فیزیک. آن‌هایی را که مهم‌تر است با آبی و بقیه را با سبز نوشته.

فرمول فیزیك روی میز

- نگار، مطمئنی مراقب نمی‌فهمه؟ خیلی ضایع است!

- نمی‌فهمه. خانم کاظمی این‌قدر به موبایلش ور می‌ره که نمی‌بینه چی‌کار می‌کنیم. حالا خوندی؟

- آره چندبار خوندم. ان‌شاءالله۲۰ می‌شم.

- پس یه لطفی بکن قانون‌های نیوتن رو بگو. دیگه رو میز جا نشد.

- خب چرا درس نخوندی؟

- تو که می‌شناسی‌اش. دفعه‌ی پیش برگه جابه‌جا کردیم، نفهمید. این‌قدر تو موبایلشه که نمی‌فهمه. مطمئن باش.

خانم کاظمی وارد کلاس می‌شود، سلام می‌کند و به موبایلش نگاهی می‌اندازد. اخمش توی هم می‌رود. توی کیفش دست می‌کند و همان‌طور که به ما چشم دوخته، دستش را می‌چرخاند. پیدا نمی‌شود. با اخم سرش را می‌برد توی کیف و دوباره می‌گردد. آهی می‌کشد و موبایل را توی کیفش می‌اندازد.

نگار استرس گرفته. از چشم‌هایش معلوم است. معلم با دقت نگاهمان می‌کند و با دست به نگار اشاره می‌کند.

- محمدی پاشو برو اون ردیف، میز چهارم بنشین.

پریساسادات مناجاتی، ۱۶ساله از کرج

عکس: آبان شهری از تهران

کد خبر 460986

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha