به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از سی‌ان‌بی‌سی نوشت: ارزش بازار جهانی هنر در سال ۲۰۱۸ در حالی به رقم ۶۷.۴ میلیارد دلار رسید که آمریکا، بریتانیا و چین ۸۴ درصد از این بازار بزرگ را در اختیار دارند و بیش از نیمی از این بازار نیز در انحصار آمریکاست.
خانه‌های حراج یکی از مهمترین محرک‌های اقتصادی بازار جهانی هنر هستند و میزان فروش آثار هنری در این حراجی‌های عمومی در سال گذشته میلادی از مرز ۲۹ میلیارد دلار عبور کرد و در این میان پنج خانه حراج در مجموع نیمی از فروش جهانی هنر را به خود اختصاص دادند و از این پنج حراجی نیز مسلما کریستیز و ساتبیز فاصله زیادی از رقبا دارند و در کنار هم سهم ۴۰ درصدی فروش خانه‌های حراج دنیا را به خود اختصاص داده‌اند.
کریستیز و ساتبیز هر کدام دارای تاریخی غنی هستند. ساتبیز در سال ۱۷۴۴ به عنوان یک کتابفروشی در لندن کار خود را آغاز کرد و در سال ۱۹۵۵ پس از ایجاد دفتری در نیویورک خود را به عنوان اولین حراجی بین‌المللی آثار هنری معرفی کرد. ساتبیز همچنین اولین خانه حراج بین‌المللی است که در کشورهای هنگ‌کنگ، روسیه، هند و فرانسه فعالیت کرد و هم‌اکنون در ۴۰ کشور جهان دفتر دارد و در ۱۲ نقطه دنیا نیز دارای محل برگزاری حراجی است. ساتبیز سالانه ۲۵۰ حراجی در بیش از ۷۰ رشته گوناگون برگزار می‌کند.
حراجی کریستیز نیز از سال ۱۷۶۶ در لندن فعالیت خود را آغاز کرد و در حال حاضر در ۴۶ کشور دفتر دارد و در ۱۰ محل برگزاری حراجی در سراسر جهان سالانه میزبان بالغ بر ۳۵۰ حراجی در ۸۰ رشته گوناگون است. این حراجی چندین رکورد را در فروش آثار هنری جا به جا کرده است که مهمترین آن فروش ۴۵۰ میلیون دلاری نقاشی «سالواتور موندی» اثر داونیچی است که گران‌ترین اثر هنری جهان نام گرفته است. کریستیز همچنین رکورددار فروش گران‌ترین مجموعه هنری خصوصی به ارزش بالغ بر ۸۳۵ دلار متعلق به «پگی و دیوید راک فلر» است.
در این سال‌ها رقابت زیادی میان دو حراجی بزرگ کریستیز و ساتبیز برای رسیدن به عنوان شماره یک حراجی‌های هنری دنیا برقرار بوده است و از سال ۲۰۰۸ تاکنون به غیر از دو سال میزان فروش سالانه کریستیز از ساتبیز فراتر رفته است.
نظر شما