دوره‌ی سوگ!

فاطمه‌سادات اخوت، کارشناس‌ارشد روان‌شناسی: سؤال: خانم مشاور، سلام! به‌تازگی یکی از دوستان نزدیکم، در حادثه‌ای ناگوار، یکی از اعضای خانواده‌اش را از دست داده و حالا بعد از گذشت سه‌ماه، هنوز نتوانسته به شرایط عادی زندگی بازگردد و غم ازدست‌دادن عزیزش را بپذیرد.

لطفاً مرا راهنمایی کنید و بگویید چگونه می‌توانم به او کمک کنم؟

دانیال از تهران

جواب: دانیال عزیز؛ سلام!

در زندگی همه‌ی ما روزهایی پیش می‌آید که اتفاق‌هایی ناگوار را تجربه می‌کنیم؛ مثل غم از دست‌دادن دوستان یا یکی از اعضای خانواده‌. در این حالت ما وارد دوره‌ی جدیدی از زندگی شده‌ایم؛ دوره‌ای به نام «سوگ». اولین کاری که باید در این دوره انجام دهیم؛ پذیرش سوگ است. بدین معنی که ما باید آرام‌آرام، در یک دوره‌ی زمانی، این اتفاق تلخ را باور کنیم و نبود عزیزمان را بپذیریم.

البته این مدت ‌زمان برای هر کس متفاوت است و می‌تواند از یک‌ماه تا یک‌سال، طول بکشد. در این میان دوستان و اطرافیان هم نقش مهمی در پذیرش سوگ دارند. اما آن‌ها نباید فرد سوگ‌وار را به‌خاطر نپذیرفتن شرایط غم‌انگیر زندگی، سرزنش کنند یا با فشار و اجبار، تلاش کنند فرد سوگوار، غمش را فراموش کند.

با این توضیح، پیشنهاد من به تو این است که شرایط دوست سوگوارت را درک کنی و در کنار او باشی. بهتر است برای طی این دوره، با دوستت تنها همدلی کنی و گوشِ شنوای غم‌هایش شوی. باید به او اجازه دهی رنج‌هایش را برای تو بازگو کند؛ بدون این‌که تو برای رهایی از غم، به دوستت راه‌حلی پیشنهاد کنی. گاهی حتی خوب است فضایی را فراهم کنی تا دوستت بتواند یادی از خاطره‌های خوش عزیز از دست‌رفته‌اش بکند و این‌گونه به او یادآور می‌شوی که می‌تواند برای همیشه، تصویری زیبا و به‌یادماندنی از او در ذهنش نگه دارد.