همشهری آنلاین -مهدی اسماعیل پور:در سال های گذشته از بین تمام آسیب های اجتماعی تنها بحث کودکان کار به شکل جدی و نگران کنده ای در منطقه مطرح بود، اما در یکسال اخیر تکدی گری هم به آن اضافه شده و رو به گسترش است. این موضوع باعث نگرانی شهروندانی شده که دغدغه های اجتماعی دارند. دیدن کودکان و زنان و مردانی با ظاهری ژولیده و درمانده و ناقص که در روشنایی پر زرق و برق پاساژ ها و مغازه ها و لا به لای ماشین های بعضا چند صد میلیونی کاسه گدایی به دست گرفته اند ترکیب همگون و معجون خوشایندی برای چشم و جان انسان نیست. حالا چه فرقی می کند، آنها نیازمندان واقعی و محصول اوضاع اقتصادی و اجتماعی یکی دوسال اخیر کشور هستند یا درماندگان اجیر شده در پنجه های قدرتمند مافیای تکدی گری!
منطقه 21 تا حدود یک سال قبل چندان با مشکل و آسیب اجتماعی به نام تکدی گری روبه رو نبود. با توجه به ساختار و ویژگی هایی که این منطقه که ساکنانش صبح ها از خانه بیرون می رفتند و شب ها خسته از کار برای استراحت به خانه برمی گشتند لقب خوابگاه گرفته بود. با تغییر و تحولات اقتصادی و اجتماعی که در این محدوده رخ داده و همچنین وضعیت اقتصادی کشور در یک سال اخیر، تهرانسر به یکی از پاتوق های مورد علاقه متکدیان تبدیل شده است. در کنار توسعه اقتصادی و موقعیت جغرافیایی تهرانسر، افزایش مشکلات اقتصادی و گرانی و تورم و فشارها و پیامدهای ناشی از آن هم از دیگر دلایل ظهور پدیده تکدی گری در این محدوده است که به گفته ساکنانش در سالهای گذشته بی سابقه یا کم سابقه بود.
«داود حاج اسفندیاری» از ساکنان قدیمی تهرانسر و دبیر شورایاری محله باشگاه نفت در این باره می گوید:«تا چند ماه قبل و حدود یک سال پیش در تهرانسر گدا نداشتیم یا تعدادشان بسیار اندک و انگشت شمار بود اما تعداد آنها زیاد شده و شاهد ظهور و گسترش پدیده تکدی گری در این محدوده از شهر تهران هستیم. غیر از چند مورد مانند پیرزن فرتوتی که سر کوچه نهم در بلوار اصلی تهرانسر می نشیند اکثر متکدیان مکان و زمان ثابتی برای گدایی ندارند و در کوچه ها و خیابان ها می چرخند. البته دم غروب و شب ها که محله شلوغ تر است تعداد آنها هم بیشتر می شود که با ظاهری ژولیده و به راه انداختن گریه و زاری از مردم درخواست کمک می کنند. بین آنها پیر و جوان و زن و مرد و کودک هم دیده می شود و همه جور گدایی داریم. بعضی از آنها هم واقعاً معلول هستند یا خودشان را به معلولیت می زنند. »
حالا سؤال اینجاست که آیا پای مافیای تکدی گری به تهرانسر هم باز شده و آنها برای به جیب زدن پول های کلان پاتوق تازه ای پیدا کرده اند یا واقعاً متکدیان نیازمندانی هستند که شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور آنها را از شهرها و محله های اطراف تهرانسر و منطقه 21 به این سمت و سو می کشاند؟ حاج اسفندیاری می گوید:«واقعیت این است که شورایاری و معتمدان محلی هنوز به این موضوع ورود نکرده اند. آمار دقیقی هم درباره تعداد متکدیان نداریم. نمی دانیم که مثلاً 50 نفر یا صد نفر هستند، نیازمند واقعی هستند یا برای مافیای تکدی گری کار می کنند یا اصلاً از کدام شهر و مناطق و محله ها به اینجا می آیند. دلیلش هم این است که کاری از دست ما ساخته نیست. زمانی باید ورود کرد که بتوانیم آن دسته از متکدیان نیازمند را شناسایی و به آنها کمک کنیم و دسته دیگر را که افراد سودجو و مافیایی هستند دست قانون بدهیم تا مجازات شوند.»
شورایار محله با بیان اینکه اگر الان اگر وارد این ماجرا شویم فقط برای خودمان مسئولیت ایجاد کرده ایم و با توجه اوضاع اقتصادی کشور که تعداد افراد فقیر بیشتر شده و فقرا هم فقیرتر شده اند می افزاید:« اگر اراده و عزم و توانی برای ساماندهی متکدیان بود ما یک روزه تمام آمار و اطلاعات اینها را درمی آوردیم و در اختیار بهزیستی و شهرداری و ارگان های دیگر قرار می دادیم تا وارد عمل شوند. متأسفانه در هیچ کدام از ارگان ها و سازمان ها اراده و برنامه ای برای حل این قبیل مشکلات دیده نمی شود. اگر اراده ای هم باشد توان مالی و ظرفیت اجرایی برای آن وجود ندارد. چند کارتن خواب در محله داریم که لابه لای درختان و فضای سبز می خوابند. گاهی آنها را می گیرند و فردا دوباره می بینیم که همان جای همیشگی پاتوق کرده اند. در این اوضاع اقتصادی تمام مسئولان مربوطه ترجیح می دهند در مقابل چنین مشکلاتی خود را به ندیدن و ندانستن بزنند و درگیر چنین برنامه های هزینه بر و پردردسری نشوند. »
«حسن گل محمدی» از ساکنان محله تهرانسر درباره ظهور پدیده تکدی گری در این محله می گوید:«از سال گذشته به مرور تعداد متکدیان در محله زیادتر شده است. با بعضی از آنها که صحبت می کنم از جنوب شهر و حاشیه تهران به اینجا می آیند که مردمش وضعیت اقتصادی بهتری دارند. بعضی هم اتباع خارجی هستند. نمی دانم واقعاً آنها نیازمندند یا پشت سرشان مافیای قدرتمند تکدی گری قرار دارد؟ این موضوعی است که شهرداری و بهزیستی و نیروی انتظامی باید به آن ورود کنند. »
در هرگوشه و کنار این شهر ممکن است مرد و زن یا کودکی را ببینید که درحال گدایی به یکی از اشکال و انواع آن است. عده ای به شکل کلاسیک آن بی واسطه و مستقیم و عده ای دیگر هم با شیوه و شگردهای متنوع و بعضاً خلاقانه گدایی می کنند. جامعه شناسان گدایی را به 2 بخش آشکار و پنهان تقسیم بندی می کنند. در جامعه شناسی به شخصی که بدون فعالیت یا مشارکت در شغل و حرفه ای (به مفهوم اقتصادی) یا تولید اجتماعی به دنبال کسب درآمد باشد متکدی گفته می شود. تکدی گری تقسیم بندی های دیگری مثل حرفه ای و غیرحرفه ای یا مشروع و غیرمشروع هم دارد. در یک تعریف دیگر گدایی فعالیتی سازمان یافته است که در آن فرد به شرط داشتن توانایی، گدایی را به کارکردن ترجیح می دهد. گدایی رابطه مستقیمی با وضعیت و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در یک جامعه دارد. به طور کلی نابسامانی های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین وجود اختلالات روحی و روانی در افراد منجر به افزایش و گسترش تکدی گری در یک جامعه می شود.
نظر شما