همشهری‌آنلاین: بافت‌های قدیمی موجود در هر شهری نمایانگر فرهنگ و هویت آن شهر است و گوشه‌ای از تاریخ، نحوه زندگی مردم و فرهنگ و آداب‌ورسوم آن شهر را در گذر زمان به تصویر می‌کشد.
گذر از کوچه پس کوچه‌های تنگ و باریک محله آغه‌زمان و دیدن خانه‌های کاهگلی بلند قامت با معماری قدیمی و سردرهای زیبا، حکایت از ذوق و سلیقه زیبای معماران آن دارد و بیننده را با تاریخ، تمدن و معماری قدیمی مردم شهر سنندج در استان کردستان آشنا می‌کند.
آغه‌زمان از محله‌های قدیمی شهر سنندج بین خیابان‌های فردوسی، خیابان انقلاب، بلوار کردستان و بلوار بعثت واقع شده و به دو بخش جنوبی و شمالی تقسیم می‌شود.
معماری زیبا و خانه‌های کاهگلی و نمای آجری به کار رفته در آن، این محله زیبا و قدیمی را زبانزد خاص و عام کرده و زیبایی منحصر به فردی به شهر بخشیده‌است.
با ورود به آغه‌زمان، دیگر از هیاهو و ازدحام داخل شهر و ساختمان‌های لوکس و مجلل خبری نیست و هر آن چه که در این محله می‌بینید همگی یادگاری از دل تاریخ است.
محله آغه‌زمان در گذشته مکانی برای تجار و بازرگانان و محله‌ای یهودی‌نشین و مسیحی‌نشین بوده است. در دوران حکومت صفوی تعدادی از ارامنه تبعید شده از عثمانی که به ایران آمدند به شهر سنندج وارد شدند و در اوایل دوره قاجار کلیسایی برای ارامنه در دل محله آغه‌زمان ساخته شد.
در دل این محله قدیمی، بنایی ساده و بدون هیچ تزئینات بیرونی در دل کوچه پس کوچه‌های تاریخی ساخته شده که به سختی می‌توان به کاربری آن پی برد. این بنای ساده و بی‌آلایش به کنیسه یهودیان مشهور است که یادگاری از دوران قاجار است. بنای مذکور در اوایل شکل‌گیری بافت شهری سنندج ساخته شده و حکایت از حضور یهودیان در این محله قدیمی دارد.
از دیگر بناهای تاریخی این محله قدیمی می‌توان به مجموعه بازار سنندج، مسجد ملااحمد قیامتی، مسجد رشید قلعه‌بیگی که از قدیمی‌ترین مساجد استان کردستان است، گرمابه اسلامی، منزل احمدزاده، منزل سیدیونسی، منزل مصری، منزل حلیمه خانم موسایی و منزل دکتر موثقی اشاره کرد.
برخی از خانه‌های قدیمی محله آغه‌زمان، معماری خاص و منحصر به فرد و سردرهای ورودی زیبایی مانند سردر منزل قطبی، سردر منزل محمدی، سردر منزل عباسی و سردر منزل وزیری دارد که زیبایی خاصی به محله بخشیده است.
نظر شما